Eerste Filipijnse 'flessenschool' in de steigers
Kara Santos
28 februari 2011
Niet ver van Manilla bouwt een groene aannemer aan een school die vooral zal bestaan uit plastic en glazen flessen. Het eerste klaslokaal is al klaar, voor de rest van het gebouw zoeken de bouwers nog 35.000 flessen.
“De flessen vormden een kanjer van een milieuprobleem, maar nu zijn ze deel van de oplossing”, zegt Illac Diaz, de directeur van My Shelter. Die stichting probeert milieuvriendelijke antwoorden te vinden op de klimaatverandering. Na bamboe, gedroogde aarde en pindadoppen waagt de organisatie zich nu aan bouwmateriaal dat minder alternatief klinkt: petflessen.
Grote softdrinkflessen worden gevuld met adobe, een traditioneel bouwmateriaal dat bestaat uit zand, water, klei en stro. Na 12 uur kan er met de flessen even vlot gebouwd worden als met adobe. Maar de flessen zijn veel steviger – “je kan er met een vrachtwagen over rijden”, zegt Diaz – en vooral duurzamer – PET begint pas na driehonderd tot vijfhonderd jaar uiteen te vallen. Ze zijn zelfs sterker dan conventionele holle bakstenen, zegt architect Zigfrido Abella.
Oogstafval
De school verrijst in San Pablo, op twee uur rijden van Manilla. De flessen worden met een milieuvriendelijke vorm van cement tot muren gemetseld, tussen met staal versterkte betonnen balken. Talrijke ventilatiegaten zorgen ervoor dat de klaslokalen vanzelf afkoelen. Naast de grote ramen in twee muren laten ook panelen uit glazen flessen rond de deur voldoende licht binnen. De binnenmuren tussen de klassen worden opgetrokken uit vezelplaten waarin bamboeresten en oogstafval van rijst- en maïsvelden verwerkt zit.
“Dit gebouw is bestand tegen regen en stormweer”, zegt Max Seminano, een van de bouwvakkers die op de werf aan de slag is. “En holle stenen breken bij aardbevingen, maar dit soort gebouwen heeft daar geen last van”, zegt hij.
Volgens Diaz is de methode in heel de wereld toe te passen. De kosten blijven beperkt omdat er bijna uitsluitend met plaatselijk bouwmateriaal wordt gewerkt. Adobe kan je overal zelf maken; ook voor de vezelplaten zijn altijd wel hout- of plantenresten te vinden. Het cement dat de metsers in San Pablo gebruiken, bestaat voor een groot deel uit gebakken kalksteen en vulkanische as. Het wordt gemengd met kippenveren en haar uit de plaatselijke kapperszaken, om het beter bestand te maken tegen scheuren.
“En plastic flessen vind je ook overal” zegt architect Abella. “Je kan er zelfs een vlot van bouwen om op een onbewoond eiland aan de slag te gaan.” Maar dan mag de school wel niet te groot worden – voor elk klaslokaal zijn immers ongeveer 5000 flessen nodig.