Europese lobby’s beletten reductie van broeikasgassen

De EU dicht zich graag een voortrekkersrol toe in het klimaatdebat. Zo beloofde ze drie jaar geleden om tegen 2020 twintig procent minder broeikasgassen uit te stoten. Dergelijke maatregelen stoten naar aloude gewoonte op protest van de industrielobby’s. Groeperingen als EuroBusiness, de Raad voor de Europese Chemische Industrie (CEFIC) en de Europese Confederatie van de ijzer- en staalnijverheid (EUROFER) hebben liever geen al te strenge beperkingen op hun uitstoot van broeikasgassen.

Stappenplan

In maart dit jaar stelde de Europese Commissie een ‘Europees stappenplan voor de overgang naar een koolstofarme, competitieve economie in 2050’ op. Dat plan bouwt verder op de Europese plannen om de uitstoot van CO2 te verminderen.

Een eerste maatregel zijn duurdere emissierechten. Zo’n 11.000 fabrieken maken deel uit het emissiehandelsysteem, waardoor ze betalen voor elke ton koolstofdioxide die ze uitstoten. Zo mocht België in 2007 58.508 megaton CO2 uitstoten. Landen die meer willen uitstoten dan de opgelegde hoeveelheid, kunnen emissierechten opkopen van andere landen die minder vervuilden dan toegestaan. Volgens het rapport is emissiehandel echter ‘een subsidieschema voor vervuilers’ en helpt het niet om de uitstoot te verminderen.

De energiesector moet eveneens meehelpen een koolstofarm Europa te bereiken tegen 2050. Volgens de Europese Commissie zou elektriciteit fossiele brandstoffen kunnen vervangen. Die elektriciteit moet deels uit hernieuwbare bronnen komen, deels van de kerncentrales. Ook hier zien Corporate Europe Observatory en Carbon Trade Watch een probleem. ‘Kernenergie is noch veilig, noch emissievrij. Terwijl Duitsland en Italië zich afkeren van kernenergie, is het onverantwoord van Europa om net een verdere uitbreiding ervan te promoten.’

Ook het Europees Parlement deed een voorstel om de uitstoot van CO2 sneller te doen dalen. Op 24 mei stemde parlement over een rapport dat de Commissie oproept om de twintig procent door dertig procent minder uitstoot tegen 2050 te vervangen. Om dit te bespoedigen, moet elk een kwart van de daling bereiken zonder de aankoop van extra emissierechten uit andere landen.

Gelobby

Vlak voor de publicatie van het Stappenplan stuurde CEFIC volgens het rapport een legertje CEO’s van onder andere BASF, Bayer en ExxonMobil naar de Europese Commissaris voor Klimaat Connie Hedegaard om er hun zaak te gaan bepleiten. Duurdere emissierechten zouden volgens hen tot meer onvoorspelbaarheid leiden, wat de Europese economie kan schaden.

Enkele dagen later was het de beurt aan BusinessEurope, de grootste lobbygroep in Brussel. Zij stuurden de eurocommissaris volgens het rapport een brief waarin de groep zijn ontevredenheid uitte over de dertig-procentregel van het Europees Parlement. Een reductie van de uitstoot van broeikasgassen van dertig procent in plaats van de oorspronkelijke twintig procent zou de bedrijven dwingen om weg te trekken uit Europa en hun heil te zoeken in andere -minder strenge- landen, met tot massale ontslagen tot gevolg.

Het plan van de Europese Commissie om voor 500 à 800 miljoen euro aan emissierechten te bevriezen viel evenmin in goede aarde bij de industrielobby’s. Hiermee wil ze het surplus aan emissierechten dat door de industriële sector werd opgespaard, aanpakken. Maar dit zou volgens de lobbyisten slecht zijn voor de Europese concurrentie met opkomende industrieën die dan weer meer mogen uitstoten. ‘Zonder een globaal akkoord tussen de ontwikkelde en de ontwikkelingslanden is het onmogelijk om naar dertig procent te gaan. Dat zou gevaarlijk zijn voor onze economie’, aldus Antonio Tajani, Eurocommissaris voor Industrie en Ondernemingen.

Vandaag -21 juni- staat het Stappenplan voor een compititieve, koolstofarme economie tegen 2050 op de agenda van de Raad.