Geen toekomst voor jeugd in verdeeld Europa

“De crisis noopte de lidstaten om samen een reddingsboot te bouwen. Dat is ons gelukt en Europa is op die manier uit het oog van de storm geraakt.” Herman Van Rompuy is optimistisch in zijn lezing. Hij verdedigt het crisisbeleid met hand en tand en bewierookt het Europese evenwicht: “Geen overhaaste maatregelen, wel duurzame oplossingen.”

Bijzonder jammer dat Van Rompuy niet plaatsnam op een van de stoelen in het debat na zijn lezing. Met Europees beeldenstormer en fractieleider van de Europese liberalen Guy Verhofstadt, co-voorzitster van de Europese groenen Rebecca Harms, politiek filosoof en indignado Thomas Decreus en Terry Reintke zaten er vooral tegenstanders van het gevoerde Europese beleid.

Jeugdwerkloosheid

Hoog op de agenda van de debatavond stond het probleem van de jeugdwerkloosheid. “Europese politici hebben hun mond altijd vol over jeugdwerkloosheid, maar na elke Europese top luidt het unisono: Besparen!” klinkt het bij Reintke. De Youth Guarantee, een bedrag van zes miljard euro uit het EU-budget voor 2014-2020 dat opzij gezet is voor de aanpak van de jeugdwerkloosheid in kwetsbare regio’s, is volgens haar niet meer dan een symbolische geste.

Verhofstadt is het volmondig met haar eens: “Met de Youth Guarantee overtuigen we de jongeren van vandaag niet van het Europese project. Er is nood aan een nieuwe visie, want er is geen toekomst voor de jeugd in een verdeeld Europa.” Hij oppert om naast besparingen ook geld vrij te maken om de groei te stimuleren.

Microkredieten

De Duitse Rebecca Harms gelooft niet in het recept van Verhofstadt en pleit voor meer creativiteit. “We moeten nieuwe maatregelen toevoegen aan de Europese toolbox. Als Europa zo blijft vasthouden aan de besparingsfetisj, gaan we met zijn allen achteruit.” Zij stelt onder andere een programma met microkredieten voor, om jonge ondernemers opnieuw perspectief te bieden.

Samenwerking vs. competitie

Als het over de toekomst van Europa gaat, is Verhofstadt zijn bevlogen en voluntaristische zelf. Vorig jaar zette de oud-premier samen met Daniel Cohn-Bendit, fractievoorzitter van de Groenen in Europa, zijn visie over Europa uiteen in Voor Europa! In dat manifest pleiten Verhofstadt en Cohn-Bendit onomwonden voor een federaal Europa. Verhofstadt vat het krachtig samen: “We moeten vooruit naar een Verenigde Staten van Europa, niet terug naar een Verenigde Naties.”

Toch zit Verhofstadt in het debat niet altijd op dezelfde lijn als Harms en Reintke. Zijn kijk op de wereld als een netwerk van grote rijken die elkaar beconcurreren, stuit op hevig verzet. Reintke betwist het beeld van een Europees vaderland dat concurreert met de rest van de wereld. “De kracht van het Europese project was net altijd de samenwerking, niet de competitie. Die samenwerking moeten we ook op mondiaal niveau voortzetten.”

Somber

Politiek filosoof Thomas Decreus, die met Een paradijs waait uit de storm recent een boek schreef over de relatie tussen vrije markt en democratie, deelt het optimisme van Verhofstadt niet. “De eerste tekenen van de afbraak van de welvaartstaat in Griekenland baren me zorgen. Alsof onze welvaartstaat een soort luxeproduct is dat in crisistijden afgebouwd kan worden. Ik denk dat we Europa op sociaal gebied moeten herdefiniëren. We zullen trouwens niet anders kunnen. Zo lang er niet meer ‘sense of urgency’ is, door protest op straat of externe druk, zullen de Europese leiders de oude recepten blijven hanteren. En dat is nefast voor de toekomst.”

© 2013 – C.H.I.P.S. StampMedia – Lander Kennis