Israëlische Palestijnen maken zich zorgen over lidmaatschap VN

De politieke partijen van Palestijnen in Israël zetten hun schouders onder de Palestijnse aanvraag. Leden van de Verenigde Arabische Lijst hadden eerder deze maand een ontmoeting met vertegenwoordigers van de Afrikaanse landen om ze te overtuigen de Palestijnse aanvraag te steunen.

Ahmad Tibi, een lid van de Knesset voor de partij Ta’al, toonde zich in een toespraak positief, en Jamal Zahalka, een ander lid van de Knesset voor de partij Balad, noemde het een “positieve stap” die een einde maakt aan het “carnaval van onderhandelingen”. Israël gebruikt de onderhandelingen als excuus om nieuwe nederzettingen te kunnen bouwen, zegt hij.

Maar in Umm al-Fah, een stadje met 45.000 inwoners op amper een uur rijden van Tel Aviv, is het veel moeilijker om steun te vinden voor de Palestijnse poging. “Mahmoud Abbas denkt dat dit een geweldig initiatief is”, zegt Abdullah Yahya, eigenaar van een snoepwinkel. “De mensen vinden van niet. In realiteit steunen ze de Palestijnse Autoriteit niet.”

Israël zal het niet toestaan

Er zijn geen officiële opiniepeilingen gehouden over de mening van de Arabieren in Israël. Het is dus moeilijk om conclusies te trekken over de publieke opinie. Maar een rondvraag bij een twintigtal Arabieren op verschillende plaatsen in Israël leert dat niet iedereen even enthousiast is over het plan, en vaak ronduit negatief.

“Het gaat geen Palestijnse staat opleveren”, zegt Mohammed Muhajja, kassier in Umm al-Fahm. “Israël zal dat niet toestaan. Mijn familie is hier al sinds 1948. We willen geen Palestijnse staat die maar een klein stukje van dit land krijgt.”

De Arabieren vormen ongeveer 20 procent van de Israëlische bevolking. Hun moeilijke situatie wordt geaccentueerd door de plannen van de PLO. In theorie hebben ze dezelfde rechten als andere Israëli’s. In de realiteit krijgen ze te maken met discrimatie bij de zoektocht naar een baan, krijgen ze hardere straffen voor gelijkaardige misdrijven en moeten hun steden en dorpen het doen met minder overheidssteun.

Toch zijn er maar weinig Israëlische Arabieren die liever door de Palestijne Authoriteit bestuurd zouden willen worden. “Hier is discriminatie, maar we kunnen tenmiste klagen”, zegt Mansour Abbas, taxichauffeur in Jeruzalem. “Hier is corruptie, maar je kunt tenminste de premier voor de rechtbank dagen. In Ramallah kun je er niet eens over spreken.”

Geen twee staten

De meeste Israëlische Arabieren lijken een tweestatenoplossing  dan ook af te wijzen, omdat ze vrezen voor nog meer discriminatie in Israël of een ongewilde transfer naar Palestina. Enquêtes onder de Arabieren tonen steevast de voorkeur voor één staat.

“De Amerikanen, Britten, de Israëli’s… ze proberen al vijftig jaar om twee staten te creëren”, zegt Riad Arda, een inwoner van het Arabische dorp Baqa al-Gharbiyya, dat doormidden gesneden wordt door de grens tussen Israël en de PA. “Maar wij Arabieren willen geen twee staten, we willen één staat met de naam Palestina.”

Inwoners van dergelijke dorpen hebben twee mogelijkheden: of ze worden opnieuw herenigd in Palestina in ruil voor Joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, een idee dat al lang populair is bij rechtse Israëlische politici. Of ze blijven deel van Israël, en dus verdeeld.

Niet alle Arabieren in Israël zijn tegen het plan van de PA. Voorstanders denken dat een erkende Palestijnse staat het moeilijker maakt voor Israël om mensenrechtenschendingen te begaan in de bezette gebieden. “Misschien helpt het” zegt Mutassim Mohammed, die een klein restaurant uitbaat in Umm al-Fahm. “We willen een Palestina dat vrij is van moorden, Israëlische tanks en raketten.”