IT als uitweg uit de armoede

In de Sri Lankaanse hoofdstad Colombo schieten tientallen outsourcingbedrijfjes als paddestoelen uit de grond, nu ‘s werelds grootste multinationals op zoek zijn naar goedkopere manieren om hun administratie af te handelen. Maar OnTime is uniek vanwege van de locatie: in een dorpje naast een natuurreservaat en waarschijnlijk een van de weinige computercentra ter wereld omringd door bomen, vogels, rijstvelden en beekjes.
De werknemers van OnTime loggen in via een beveiligde verbinding en voeren voor de klant data in zoals prijzen en inventarissen. Elke operator verwerkt zo’n 150 documenten per dag. OnTime werkt voor grote cliënten zoals John Keells, Sri Lanka’s grootste conglomeraat, en voert momenteel gesprekken met multinationals zoals naaimachinefabrikant Singer.
Het bedrijf heeft zijn bestaan te danken aan Nandasiri Wanninayaka, voormalig leraar Engels die nu ondernemer geworden is. Wanninayaka startte in 1998 met het project ‘Horizon Lanka’, dat Engels wilde leren aan de kinderen van rijstboeren. Maar toen de organisatie een computer kreeg van de Amerikaanse ambassade, werd het lessenpakket uitgebreid met IT-lessen.
Het dorp groeide in korte tijd uit tot een waar IT-centrum waar één op de acht gezinnen nu over een computer beschikt. Met behulp van zeven WiFi-knooppunten beschikken die gezinnen nu overal in het dorp over een draadloze internetverbinding.
De werknemers van OnTime kregen een outsourcing-training in Laos en India op kosten van John Keells. Voor andere jongeren in het dorp is de beroepskeuze beperkt tot een carrière in het leger of het werk als rijstboer, terwijl de meisjes enkel in een textielbedrijf terechtkunnen.
Het bedrijf is inmiddels wereldwijd bekend geworden nadat Wanninayaka en zijn leerlingen het podium deelden met Intel-topman Graig Barrett tijdens diens bezoek aan Sri Lanka in december 2005. Regelmatig komen bezoekers uit Colombo om te zien hoe het bedrijf werkt.
“De opkomst van outsourcing kwam voor ons op het juiste moment,” vertelt Wanninayaka. “Nadat we de jongeren Engels en computerkennis bijgebracht hadden, vroegen we ons af: hoe kunnen we ze aan werk helpen? En hoe kunnen we ze daarbij in het dorp houden?”
Horizon Lanka kreeg hulp van de Foundation for Advancing Rural Opportunities in Sri Lanka (FARO) bij het opzetten van het bedrijf en bij de zoektocht naar de eerste klanten. In ruil engageerde Wanninayaka zich om de kennis en ervaring te delen met andere dorpen.
De ambities zijn groot: sommige jongeren in het dorp beperken zich niet meer tot data-invoer, maar beginnen softwareprogramma’s te schrijven voor overzeese bedrijven. Wanninayaka ziet het groot en heeft zich een nieuw doel gesteld: “Ik wil minstens één van onze jongeren hier laten studeren aan het prestigieuze MIT, het Massachusetts Institute of Technology.”