Christ, een vrij man

Wie bij hem op bezoek komt, in zijn Sweet Home, een kamertje van twee op drie meter, leest op een van de muren: One love, one people.

Christ kijkt met een open blik naar de wereld. Hij heeft vrienden en collega’s op haast alle continenten, met wie hij on- en offline samenwerkt.

Ooit ontmoette hij een bijzonder man. Die verweet hem dat artiesten steeds doen alsof ze de waarheid kennen. Terwijl je toch ook een andere mening kan hebben? Dat voorval zette Christ aan het denken.

Vandaag is zijn motto: ‘I am free’. Christ vindt dat iedereen zijn ding moet kunnen doen, dat iedereen mag maar niemand moet.

‘Iedereen mag, maar niemand moet.’

Als artiest gelooft hij bovendien dat je het heft in eigen handen moet nemen. Dat je zelf moet creëren en ondernemen.

Hij vindt het jammer dat een hoop jonge Kinois hun miserie verdrinken of wegfeesten. Terwijl Congo hun creativiteit zo hard nodig heeft. Om het land te deconstrueren, om ruimte voor nieuw dingen te creëren, om Congo een beter toekomst te geven.

En hoe ziet Christ zijn leven binnen twintig jaar?

Terug naar het hoofdartikel ‘Congo, de toekomst aan het woord’

Dit portret kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.