“‘Filippijnse vissers protesteren tegen Belgische 'ontwikkelingshulp'’

Om de baggerwerken te betalen sloot de Filippijnse overheid een lening van 272 miljoen euro af bij Fortis, met een Belgische overheidsgarantie via de Delcrederedienst. De lening was één van de laatste contracten die werden afgesloten door de regering van Gloria Macapagal-Arroyo, die geen al te beste reputatie heeft op het vlak van corruptie. De nieuwe president, Ninoy Aquino, heeft beloofd dat alle verdachte contracten van de vorige regering door een ‘waarheidscommissie’ onderzocht zullen worden.
Wat het contract verdacht maakt is dat het direct aan Decloedt werd toegewezen, zonder dat er een openbare aanbesteding werd uitgeschreven. Dat wordt gerechtvaardigd door een uitzondering in de Filippijnse wetgeving die zegt dat openbare aanbestedingen niet nodig zijn als het gaat om contracten in het kader van officiële ontwikkelingssamenwerking.
Hoewel de Filippijnen geen partnerland zijn voor de officiële Belgische ontwikkelingssamenwerking en er geen Belgisch overheidsgeld in het spel schijnt te zijn, is de garantie van de Delcrederedienst voor de Filippijnse overheid voldoende om het hele project als ontwikkelingssamenwerking te beschouwen.
Het is niet moeilijk te begrijpen waarom dit contract vragen oproept. Een Belgische bank financiert op deze manier rechtstreeks een Belgisch bedrijf om een project uit te voeren op de Filippijnen. Uiteindelijk is het natuurlijk de Filippijnse overheid die de rekening betaalt door de terugbetaling van de lening aan Fortis.

Ernstige gevolgen voor lokale bevolking en milieu

Het project lokt echter niet alleen protest uit omwille van mogelijke corruptie. Ook de gevolgen voor het milieu en de lokale bevolking staan ter discussie. De resolutie in het Filippijnse parlement werd ingediend door boerenleider en volksvertegenwoordiger Rafael “Ka Paeng” Mariano op aangeven van Pamalakaya, een organisatie van kleine vissers, die ook actief is in de Save Laguna Lake Movement.
De vissers van Pamalakaya waarschuwen al sinds vorig jaar tegen dit project omdat ze vrezen dat het geen rekening zal houden met de lokale vissers die hun inkomsten dreigen te verliezen. Erger nog, ze vrezen dat zo’n 400.000 armen die nu aan de oevers van het meer wonen zullen moeten verhuizen.
Pamalakaya vermoedt dat de overheid met het project investeerders wil aantrekken voor toeristische uitbating. Het project voorziet immers ferrydiensten en ontwikkelingsprojecten op de oevers van het meer.
De lokale bevolking werd nooit geconsulteerd over de toekomst van het meer. Ook verschillende lokale gezagsdragers, waaronder de gouverneur van de provincie Rizal, spreken zich nu uit tegen het project.