Reacties op #CharlieHebdo

Analyse

Reacties op #CharlieHebdo

Reacties op #CharlieHebdo
Reacties op #CharlieHebdo

De gruwelijke gebeurtenissen gisteren in de Rue Nicolas Appert in hartje Parijs laten niemand ongemoeid. Twaalf doden, elf gewonden, een Frans icoon in duigen , en een Europa dat in shock achterblijft. MO* sprokkelde reacties wanneer stilte veel gepaster lijkt.

De grootste verliezers zijn moslims

Tom Kenis, schrijver met een achtergrond in Islamstudies en Internationale Betrekkingen. Hij woonde en werkte vier jaar in het Midden-Oosten en in Berlijn.

‘Het gepeupel mag straks debatteren over waarom moslims zo weinig gevoel voor humor hebben, en verder zonder nadenken benzine tanken aan €1/liter.’

‘Het is belangrijk de slachtoffers te eren, de rug recht te houden, en op nuchtere wijze ons geloof in vrije meningsuiting en democratie te herhalen. De Noren deden dat heel voorbeeldig in de nasleep van de Breivik saga. De grootste verliezers zijn Moslims. Moslims in Frankrijk. Moslims in België. Moslims in Zweden, en de brave blanke Zweden die recent massaal op straat kwamen om de brandaanslagen te veroordelen.’

‘Wie wint? Al diegenen die ons willen doen geloven dat ze ‘onze vrijheid aangevallen hebben’ en dat we daar hard, zo nodig militair, tegen gaan moeten optreden. Ook de Marine Le Pen’s van deze wereld. Dat maakt van hen geen verdachten in een of ander paranoïde complottheorie. Echter, veel van wat we de komende dagen en weken te lezen krijgen mogen, en moeten we in vraag durven stellen.’

‘Dit gaat mijns inziens niet over religie en vrije meningsuiting, eerder over uitzaaiingen van een Midden-Oosten conflict dat al honderd jaar duurt, voornamelijk over olie gaat, en dat sinds 2003 van kwaad naar erger gaat. Het vrije, seculiere, sarcasme-smakende Westen gaat niet vrijuit. Als zich veldslagen – want dat was het echt – voordoen op “ons” grondgebied spelen regeringen verbouwereerd en aangeslagen. Het gepeupel mag daarna debatteren over waarom moslims zo weinig gevoel voor humor hebben, en verder zonder nadenken benzine tanken aan €1/liter.’

‘We hebben nood aan een duurzame exit-strategie uit de polarisatie’

Dries Lesage, docent aan het Ghent Institute for International Studies van de UGent.

‘Vergeet niet dat , met westerse steun, onnoemelijk leed wordt aangericht.’

‘De veiligheidsdiensten krijgen veel werk de komende tijd, maar we hebben ook nood aan een duurzame exit-strategie uit de polarisatie. Het in diskrediet brengen van de hele moslimbevolking helpt alleszins niet.’

‘Ik ben ervan overtuigd dat extremisten gemakkelijker kunnen rekruteren als er onrecht is. Dit heeft niets met goedpraten te maken, wel met voorkoming. Ook moet de internationale politiek aan legitimiteit winnen. Het westen moet nu met Rusland en Iran aan tafel om IS én Assad te stoppen.’

‘Binnen zo’n strategie is er ook geen plaats meer voor de oorlogsmisdaden, illegale bezetting en nieuwe nederzettingen van de Israëlische regering van Netanyahu. Vergeet niet dat daar, met westerse steun, onnoemelijk leed wordt aangericht.’

‘We mogen de jihadstrijders niet geven wat ze willen’

Sami Zemni, professor in de politieke en sociale wetenschappen, verbonden aan de vakgroep conflict en ontwikkeling van de UGent.

‘De jihadstrijders willen de tegenstellingen in onze maatschappijen versterken en uitbuiten.’

‘De afgrijselijke aanslag op de redactie van Charlie Hebdo is een aanval op de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting en raakt zodoende aan de fundamenten van onze democratie. De jihadstrijders wilden met hun zoveelste moordpartij een strategische aanval richten op de Franse en Europese maatschappijen.’

‘Het doel is ons bang te maken, ons te terroriseren, en onze samenlevingen verder te polariseren. De jihadstrijders willen de tegenstellingen in onze maatschappijen versterken en uitbuiten. We mogen ze niet geven wat ze willen: meer polarisering, meer oorlog en een stijgende populariteit van het anti-moslim discours. In navolging van de Noren na de aanslag van Anders Breivik moeten we de rangen sluiten.’

‘Veiligheidsmaatregelen en oorlog voeren in Irak en Syrië kunnen het geweld van de jihadstrijders misschien indammen maar zullen niet volstaan om hun morbide ideeën te verslaan. Alleen door onze democratische idealen hoog in het vaandel te blijven dragen en  niet toe te geven aan de verlokkingen van vijandschap en wraak, kunnen we bewijzen dat deze idealen de moeite waard zijn en geen loze belofte, voor allen.’