“‘Wereldvreemde bleekgezichten’

Een hoopje feodale macho’s.
Zelfgenoegzame mannetjesputters.
Hanen met oogkleppen.
De Vlaamse liberalen hebben het anders aangepakt: één meneer en één mevrouw minister plus een staatssecretaris voor de garnalenvangst. Dik in orde. Franstalig: vijf mannen, twee vrouwen. Niet geweldig, geen 30 procent, maar toch heel wat beter dan bij N-VA en CD&V: 11 procent vrouwen daar.

Zijn ze niet beschaamd, die van ons? Dit is een grove belediging voor de helft van de kiesgerechtigde burgers.Als je met die bende de grens oversteekt, bestuderen de collega’s uit de buitenlanden je in het beste geval met beleefd afgrijzen, als ze niet kokhalzend hun neus dichtknijpen. Kijk naar het noorden, want die van de N-VA zijn Groot-Nederlanders of niet soms: 40 procent vrouwen. Kijk naar het oosten, want Merkelland is voor velen van hen het ideale model: 37,5 procent vrouwen. Van het zuiden wenden flaminganten de blik af. Ze zouden er beter aan doen eens aandachtig richting Parijs te kijken. In de Franse regering: 47 procent vrouwen. Frankrijk komt al vlak bij Zweden: 50 procent vrouwen / 50 procent mannen. Dat is het enige aanvaardbare model, het enige model dat aansluit bij deze tijd, het enige model dat de toekomst aankan.

De N-VA heet voortaan: Noppes voor Vrouwen Alliantie.
De CD&V heet voortaan: Christenen Dumpen Vrouwen.
Vrouwen aller gezindten!
Laat over vijf jaar die twee partijen vallen als twee molenstenen. Ze hebben het over zichzelf afgeroepen.

Die kerels horen thuis in de jaren vijftig van de twintigste eeuw en dan druk ik me nog vleiend uit.

Want die kerels leven niet in de jaren negentig van vorige eeuw, ze leven niet in de jaren tachtig van vorige eeuw, ze leven niet in de jaren zeventig van vorige eeuw, ze leven zeker niet in de jaren zestig van vorige eeuw, nee, nee, nee, allemaal te veel eer. Die kerels horen thuis in de jaren vijftig van de twintigste eeuw en dan druk ik me nog vleiend uit. In de geboortejaren van de babyboomers die heden bejaard zijn en die door de heer De Wever diep worden verafschuwd, daar horen ze thuis. In tijden van koningskwestie en schoolpact. Kijk naar de foto’s van politici uit die jaren, Spaak, Gaston Eyskens, Duvieusart, De Vleeschauwer, Van Acker, Collard, Motz et les autres. Allemaal, allemaal, allemaal mannen. Vandaag moet ons vaderland onder leiding van hun hedendaagse fossiele broeders de duizelingwekkende uitdagingen van de eenentwintigste eeuw het hoofd bieden.

En was dat nog het enige bezwaar.
Ik wil het niet over het programma hebben. Dat is onversneden rechts en mocht iemand beweren dat hij er met behulp van een sterk vergrootglas een sociale maatregel in heeft ontdekt, ik denk dat ze dan in de achterkamers van de N-VA niet meer bijkomen van het lachen.

Werkgevers aan beide zijden van de taalgrens stonden te springen van vreugde toe ze de inhoud van het akkoord vernamen. De vrienden van de Beweging aan de Haachtsesteenweg weenden bittere tranen. Dit regeerakkoord heeft alle twijfels weggenomen. De N-VA is de politieke arm van VOKA.

En toch, daar gaat het me nu niet om.
De afwisseling linkse regering, rechtse regering, allebei desnoods met de connotatie centrum, want wij zijn een gematigde volkje, is een onmisbaar onderdeel van iedere democratie die naam waardig. In een goeie democratie heeft de meerderheid het ene deel van de waarheid in pacht en de oppositie heeft het andere deel van de waarheid. Wel kun je je afvragen wat er dan wel zo links, of liever bedeesd centrum-links geweest kan zijn aan de regering-Di Rupo. Het komt me voor dat nu een regering die heel erg centrum was, wordt afgelost door een die gespierd rechts is. Maar nogmaals, daar gaat het me nu even niet om.

Eer ik mijn volgende bezwaar uitleg, nog even een waarschuwing.
Ik heb een broertje dood aan politiek correcte kreten. Ik vind alles wat gemeenlijk politiek correct wordt genoemd niets anders dan ordinaire censuur. Een in kleine cenakels bedisselde vorm van censuur. En zoals alle censors door de eeuwen heen,  beroepen de missionarissen van het politiek correcte zich op een even schimmig als dwingend idee van deugdzaamheid. Het politiek correcte heeft geen enkele democratische legitimering en wie, zoals ik, nogal gesteld is op vrijheid van meningsuiting, kan het politiek correcte maar beter in het vuilnisvat kieperen. Daar en nergens anders hoort het thuis.

Ik ben dus niet zo iemand die vindt dat, bij wijze van voorbeeld, onze medeburgers met flaporen schandelijk ondervertegenwoordigd zijn aan onze universiteiten. Of in deze regering. Dat de militanten van het FBF (Flaporen Bevrijdings Front) legitieme eisen stellen die onze bewindslieden op staande voet dienen in te willigen, zo niet zwaait er wat bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg.
Nee, zo een ben ik niet.

Bleeksmoelen

Maar. Er is toch een maar.
Kijk naar de groepsfoto van de kersverse regering. Valt u niets op? Mij wel.
Als Brusselaar ben ik gewend aan een veelkleurige (en veeltalige en veelgeurige en veelgodsdienstige enz. enz.) stad. Op straat, in de metro, in de supermarkt, als je je kleinkinderen afhaalt bij de schoolpoort, je kunt er niet naast kijken, op elk uur van dag of nacht, naast al die tinten mensenhuid, van zwarte koffie tot karnemelk en alle denkbare schakeringen tussenin. Dat bevalt me zeer. Het is mooi en verrassend en soms ook spannend. Ik kan me de hoofdstad van België, Vlaanderen, de Franse Gemeenschap en Europa niet meer anders voorstellen en ik wil me mijn stad ook niet anders voorstellen. Er zullen steeds meer kleuren bijkomen, daar verheug ik me nu al op.

En dat soort volk heeft de volgende vijf jaar het lot van het vaderland in handen?

Bekijk nu even de glunderende gezichten van de nieuwe excellenties.
Mijn God, wat een bende bleeksmoelen!
Hoe is dat in vredesnaam mogelijk!? En deze keer zijn alle partijen in hetzelfde bedje ziek.
Hee, CD&V, waar is Nahima Lanjri gebleven? Mevrouw Lanjri had al jáááren minister moeten zijn en reken maar dat ze dat uitstekend zou doen.
Hee, N-VA, waar is Zuhal Demir gebleven? Zou mevrouw Demir niet een excellente staatssecretaris zijn voor bestrijding van armoede en sociale fraude? Ze heeft daar duidelijke opvattingen over, ik deel ze niet, maar dat heeft geen enkel belang, België is een democratie, dus leve het meningsverschil.

Hee, Open VLD, de zeer intelligente en slagvaardige Khadija Zamouri? Vergeten? Zit die in het Brusselse gewestparlement? Weet ik, maar jullie hebben meneer Tommelein wel uit het Vlaamse parlement weggetakeld, wegens die garnalen.
Hee, meneer Michel, het kan toch niet zo vreselijk moeilijk zijn geweest de briljante, drietalige Assita Kanko op te vissen, al zit ze in geen enkel parlement?
Nee hoor. Niks, niksmendalle. Egaal wit.
En dat is niet altijd schoon. Dat is een kanjer van een belediging voor tienduizenden kiesgerechtigde medeburgers.
Uit moedwil? Veeleer uit onverschilligheid, vrees ik. Of erger, onkunde. Niet weten (of niet willen weten?) hoe België vandaag in mekaar zit.
Wereldvreemde bleekgezichten.
Wereldvreemde venten, op vier na toch.
En dat soort volk heeft de volgende vijf jaar het lot van het vaderland in handen?

(Gelukkig is er Maggie. Zij zal oordeelkundig, bezonnen, realistisch, streng, maar verstandig regeren. Daar twijfel ik niet aan. Is Maggie te liberaal, te rechts en wat dies meer zij? Et alors? Nogmaals, leve het meningsverschil.)