Promoveren doe je in een Hanfu

Thomas (25) groeide op in de Noorderkempen, maar door zijn liefde voor oude culturen werd België hem al snel te klein. Momenteel doctoreert hij in de linguïstische studies aan de Nationale Universiteit van Taiwan en in 2012 en 2013 studeerde hij eerder ook al een jaar in China. Zijn zomervakantie brengt hij in België door, maar eind augustus gaat hij weer naar Taipei om aan het tweede jaar van zijn doctoraat te beginnen.

Link

Op de blog van Thomas kan je over al zijn avonturen in Taiwan lezen.

Stop je iets speciaals in je koffer?

Thomas Van Hoey: Ik neem altijd mijn Hanfu mee, dat is traditionele kledij die door de oude Chinezen werd gedragen tijdens plechtigheden, maar ook tijdens het openbare leven.

Na mijn jaar aan de Soochow universiteit in Suzhou, een stad gelegen op een half uur rijden van Shanghai, volgde er een diploma-uitreiking. De meisjes van mijn klas hadden besloten om allemaal een qipao, een traditionele Chinese jurk, te dragen. Ik heb altijd al een voorliefde gehad voor de oude wereld en wilde dus ook graag iets traditioneels dragen. Ik heb toen mijn Hanfu gekocht op taobao.com, de Chinese eBay.

Vandaag stop ik mijn Hanfu altijd in mijn koffer, want je weet maar nooit welke gelegenheid zich voordoet. In Taiwan heb ik deze kledij nog maar één keer gedragen, op Halloween.

Hoe is het leven in Taiwan?

Thomas Van Hoey: Taiwan is een warm, tropisch eiland. Vanaf maart is het er elke dag dertig graden. Een tropisch klimaat brengt natuurlijk extreem weer met zich mee en dus hebben we soms wel eens last van aardbevingen of tyfoons. Maar als dat gebeurt, blijf je gewoon binnen of stockeer je voedsel uit de 711. (nvdr: Amerikaanse supermarktketen)

‘De bevolking in Taiwan spreekt ook veel beter Engels dan in China’

De mensen zijn er erg vriendelijk en behulpzaam. De bevolking spreekt ook veel beter Engels dan in China. Dat komt denk ik omdat het land al langer open is. Alles is erg goed geregeld. Als je in Taipei bijvoorbeeld met het openbaar vervoer wil rijden, kan dat allemaal met één kaart.

Hoewel Taiwan net een tikkeltje groter is dan België en er twee keer zoveel mensen wonen, heeft het al gauw een speciaal plaatsje in je hart. De atmosfeer is er zo leuk, de mensen zijn er minder gejaagd dan in België. Dat lijkt misschien ook zo omdat ik vloeiend Chinees spreek.

Ik heb er al veel vrienden gemaakt en de onderzoeksomgeving is ook zeer stimulerend. Ik zit op National Taiwan University, dat is de beste universiteit van het land.

Waarover gaat je doctoraat?

Thomas Van Hoey: Ik maak een historische analyse van ideofonen in het Chinees. Ideofonen bevatten onomatopeeën, stijlfiguren die we ook kennen in het Nederlands: een hond die blaft, doet bijvoorbeeld “waf waf”.

In het Chinees kunnen ideofonen onder meer ook visuele dingen of bewegingen uitdrukken, denk maar aan criss-cross of hip-hop in het Engels. En daar stopt het niet: Chinese ideofonen kunnen ook uitwendige zintuigen, tijd en zelfs innerlijke gevoelens nabootsen.

Waarom heb je ervoor gekozen sinologie te studeren?

Thomas Van Hoey: Toen ik klein was, wilde ik graag egyptoloog worden. Ik had dus altijd al een voorliefde voor oude culturen, ik was voornamelijk geïnteresseerd in mythes.

‘Het Vlaamse onderwijssysteem zou er goed aan doen meer aandacht te besteden aan deze wereldcultuur.’

Ik wilde eerst graag Latijn en Grieks gaan studeren, maar tijdens de openlesweken van de KULeuven ben ik een aantal lessen sinologie gaan volgen. Daar zag ik hoe goed de eerstejaarsstudenten al Chinees konden spreken en de docenten hebben toen hun passie voor de taal en de cultuur goed op ons overgebracht. Dat heeft me uiteindelijk over de streep getrokken.

Het Vlaamse onderwijssysteem zou er goed aan doen meer aandacht te besteden aan deze toch niet geringe wereldcultuur. Bovendien vond ik dat de opleiding sinologie een goede balans was tussen dode talen en levende talen. We kregen naast ons hoofdvak Modern Chinees ook Klassiek Chinees. Zo kon ik toch in de buurt van Latijn en Grieks blijven.

* In onze zomerreeks “Ik ga op reis en ik neem mee” vragen we aan mensen die op reis gaan welk bijzonder voorwerp ze in hun reiskoffer meenemen en waarom.