“‘Nultolerantie voor politiegeweld’

Geachte Mevrouw de Minister,
Beste mevrouw Milquet,

Ik schrijf u in verband met het recente schokkende politiegeweld in Brussel.

Een groep manifestanten van vooral Congolese Brusselaars kwam zaterdag betogen tegen het aanhoudende geweld in Oost-Congo. Ze geloven dat de Rwandese autoriteiten een rol spelen in de regio door allerlei rebellenbewegingen te steunen die de regio destabiliseren. Het is daarom dat ze hun betoging eindigden voor de Rwandese ambassade. Volgens politiewoordvoerster Ilse Van de Keere van de zone Brussel Hoofdstad-Elsene is het daar tot incidenten gekomen. Men vermeldt er twee: ‘een vernield bushokje’ en ‘voor de Oegandese ambassade werd een blikje in de richting van het ambassadegebouw gegooid’.

Beide incidenten zijn jammer en te vermijden bij betogingen, maar ze zijn peanuts in vergelijking met het gewelddadige optreden van de politie tegen de betogers. Bewijs hiervan zijn de verschillende videobeelden van de media en van voorbijgangers, die tonen hoe ongenadig onze politietroepen slaan op mensen.

Vorig jaar schreef ik een open brief aan de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken mevrouw Turtelboom. Daarin vroeg ik rechtvaardigheid voor de jonge Ricardo die op weg naar een muziekfestival, een manifestatie tegen een gesloten asielcentrum, zwaar werd toegetakeld door de politie. Tot op heden heb ik geen antwoord ontvangen. Ondertussen is mevrouw Turtelboom minister van justitie geworden. Oh ironie!

Het voorbeeld van zaterdag is geen losstaand feit en dat weet u. Laat me een aantal voorbeelden noemen uit mijn gemeente: Elsene.

Ongetwijfeld weet u nog hoe de politie is opgetreden tegen de betogers in Matongé een aantal maanden geleden. Buiten proportie gewelddadig: er werden meer dan 50 klachten ingediend bij Comité P.

Een ander voorbeeld van op het Flageyplein, het grootste plein in Brussel. Een plein waar dagelijks honderden mensen samenkomen. Ik ben trots op die sociale mix die hier plaatsvindt. In al die jaren dat ik hier in de buurt woon en dagelijks passeer op het Flageyplein, zag ik slechts één keer een vechtpartij tussen een groep jongeren. Maar ik was wel getuige van het gewelddadig politieoptreden tegen de indignados, die zich hadden verzameld voor een open vergadering op het pleintje.

Mevrouw de Minister, bij de recente beelden over seksisme in onze stad in de reportage ‘Femme de la rue’ reageerde u terstond. U beloofde onder andere adminstratieve sancties in te zetten. Dat u de strijd tegen het seksisme aanbindt vind ik als burger een goede zaak.

Maar: kan u ook met dezelfde spoed reageren op het politiegeweld in onze stad?

Aanpakken van ontoelaatbaar seksisme is wellicht een complexe zaak. De aanpak zal veelzijdig moeten zijn en u heeft samenwerking nodig van ouders, school, omgeving en beleid. Politiegeweld daarentegen kan u bijna in uw eentje aan. Het gaat om geweld door politiemensen die de staat vertegenwoordigen. Zij moeten de regels en wetten die ze trouw hebben beloofd, respecteren en waarborgen. En u kan hen dat opleggen en de overtreders straffen of uit het korps gooien.

Als ik op de beelden zie hoe mensen worden geschopt, bespuwd en toegetakeld door degenen die ons moeten beschermen, dan vind ik dat onaanvaardbaar in onze rechtsstaat.

Als bevoegde Minister en als Brusselaar met wie ik de liefde en bezorgdheid voor onze stad deel, vraag ik u wat u gaat ondernemen tegen dit politiegeweld? Bent u van plan om hiertegen eindelijk ook de nultolerantie in te voeren?

Ik hoop op een antwoord.

Bleri Lleshi is politiek filosoof en mensenrechtenactivist.

Lees ook ‘Zeg dat je een makaak bent of ik sla harder’, het artikel over politiegeweld in België dat verscheen in MO*magazine van mei 2012.