Vissen in de Sahara: het morele failliet van Europa

Mag ik Uw aandacht vragen voor een ongelukkig landje? Onwettig bezet door een buurstaat. De bevolking politiek en economisch weggedrukt door kolonisten. Intussen plundert de bezetter schaamteloos de natuurlijke rijkdommen. Verzet wordt wreed onderdrukt. Om de vrijheidsbeweging buiten te houden bouwde de bezettingsmacht zelfs een ‘veiligheidsmuur’ doorheen het land.

Ook de kust van de Westelijke Sahara werd mee versjacherd in het visserij akkoord.

We hebben het hier over de Westelijke Sahara. Een landje van 500.000 zielen dat in 1974 zelfstandig werd. Tot buurland Marokko binnenviel. Sindsdien is het land niet meer of minder dan een Marokkaanse kolonie. Beloftes aan de Verenigde Naties over een referendum blijven dode letter.

Wat hebt U daarmee te maken, beste lezer? Wel, u financiert mee deze bezetting. Sinds 2014 betaalt de EU elk jaar 30 miljoen euro aan Marokko als pacht voor de Marokkaanse visgronden. Klein detail: ook de kust van de Westelijke Sahara werd mee versjacherd in dit akkoord.

Sindsdien loop ik in het Vlaams Parlement hevig storm tegen dit akkoord. De toenmalige federale regering-Di Rupo saboteerde echter een stevig Belgisch standpunt. “Westelijke Sahara” nog maar vernoemen in dat Visserijakkoord was al uit den boze. De PS en SP.A liepen daarbij voorop. Bang om kiezers te bruuskeren? Vele Belgische Marokkanen zijn voor deze kwestie immers stekeblind. Typerend is de uitspraak van Abou Jahjah, onvermoeibare strijder tegen de Israëlische bezetting van Palestina. In de kolonisatie van de Westelijke Sahara ziet Jahjah als “Arabische nationalist” geen enkel probleem, zo liet hij letterlijk weten.

Dankzij Europees belastinggeld wordt de Westelijke sahara verder leeggeplunderd.

Het ziet er dus beroerd uit voor de Sahrawi’s. Dankzij Europees belastinggeld wordt hun land verder leeggeplunderd. Maar toch houden ze zich vast aan één sprankeltje hoop: het Visserijakkoord bevat de clausule dat Europa het eenzijdig kan opschorten indien de partner de mensenrechten niet respecteert. Zou het? Vorige maand bracht Human Rights Watch een vernietigend rapport uit over de mensenrechtensituatie in de Westelijke Sahara. Honderden gevallen van marteling, verkrachting of moord door de Marokkaanse overheidsdiensten werden op één jaar vastgesteld.

Ik vraag de Vlaamse en federale regering dan ook de enige juiste conclusies te trekken. Of moet eens te meer blijken dat principes in de internationale politiek even zeldzaam zijn als vissen in de Sahara

Marc Hendrickx is Vlaams Parlementslid voor de N-VA