“‘Voorbij de Vlaamse navel: wie beslist waarover de verkiezingen gaan?’

Voor wie het ontgaan is: binnenkort mogen we weer de maatschappelijke krijtlijnen vastleggen voor de komende jaren. En deze keer is het echt menens. We mogen zowel onze Vlaamse, Belgische als Europese voorkeuren kenbaar maken. Jawel, mogen. Want of we dat nu nuttig, zinnig, nodig vinden of niet, wij mógen stemmen. Niet iedereen krijgt die kans. We weten allemaal dat sommigen, elders in de wereld, nog altijd alleen kunnen dromen van dit voorrecht.

Elders in de wereld

Over ‘elders in de wereld’ gesproken: hoe vaak fietst dat eigenlijk nog door onze gedachten? Meer nog: hoe vaak staan we er bij stil dat de stem die we hier hébben, misschien wel iets kan betekenen voor zij die er geen hebben?

Ja, er waaien flarden van afschuwelijke taferelen in de Centraal-Afrikaanse Republiek tot bij ons. En ja, heel, héél af en toe vinden de media de gruwel in Oost-Congo nog eens “nieuwswaardig”. Met een verwoestende tyfoon of aardbeving komen zelfs de Filipijnen of Haïti even in ons gezichtsveld. Maar als het gaat over globale welvaart, of over hoe onze keuzes die van andere gemeenschappen bepalen, dan blijft het behoorlijk stil. Zeker in medialand.

Of heb ik het publieke debat gemist over de gevolgen die de handelsdeal tussen de VS en Europa zou kunnen hebben op alle andere handelspartners? Uittredend eurocommissaris De Gucht werd recent in de pers bewierookt omdat hij ‘de gesprekken op de rails zette’. En ja, die onderhandelingen lagen her en der onder vuur, maar dan wel om hoe ze óns hier kunnen treffen. Wat zal deze deal elders in de wereld veroorzaken? Ook daarover bleef het stil in de krant.

We weten hoe vernietigend de Amerikaanse katoensubsidies zijn voor het economische perspectief in een ‘katoenland’ als Mali. Maar vroeg iemand zich af welke ingrijpende implicaties een Amerikaans-Europese deal over katoenhandel daar kan hebben? Mali, hoor ik u denken, dat is recent toch wél in het nieuws geweest. Waarover ging dat ook alweer? O ja: Al Qaeda, rebellen, burgeroorlog.

Het bredere plaatje

Maar we dwalen af. Verkiezingen.

Waag eens een gokje: in hoeveel van de tig debatten die de mediahuizen voor ons in petto hebben, zullen onze toekomstige beleidsmakers hun visie geven over het bredere plaatje? Over het lot van de mensen die zich in ontwikkelende landen een leven moeten ‘maken’. En over hoe bepalend ónze keuzes op 25 mei daarvoor zijn. In hoeveel tv-debatten komt dit aan bod, denkt u?

Laten we het van de zonnige kant bekijken: 25 mei biedt ons een mooie gelegenheid voor een nieuw begin.

Laten we het Zuiden deze keer wel op de agenda zetten.

Want wie beslist eigenlijk waarover de verkiezingen gaan? We mogen met z’n allen bepalen wie ons gaat leiden, maar niet waarover we onze toekomstige leiders eerst aan de tand voelen. Waarom bepalen we als kiezers niet zélf de onderwerpen van de debatten? En dus waar onze politici voor zullen staan? Dat gaan we toch niet (weer) aan de media overlaten.

Waar electoraat

Een enorm aantal mensen is actief begaan met het ontwikkelende Zuiden. Bij Oxfam-Wereldwinkels alleen al zijn we met z’n achtduizend. Tel daar de vele vrijwilligers van 11.11.11, Broederlijk Delen en de andere Noord-Zuidbewegingen bij, en je hebt een waar electoraat. En een massa kijkers trouwens.

Beste vierde macht, is het niet jullie job om die stille massa een stem te geven? Zet het Zuiden op de politieke agenda. Jullie kijkcijfers hoeven daar niet onder te lijden. Wij beloven massaal naar jullie debatten te kijken. Maar zorgen jullie er dan wel voor dat we te weten komen welke kandidaat voorbij z’n Vlaamse navel kijkt?

Want wij geven onze kostbare stem het liefst aan kandidaten met een wereldvisie.

Arne Schollaert is hoofd politiek beleid, jongeren- en Zuidwerking van Oxfam-Wereldwinkels.