Antico Sapore: van maffiagrond tot sociaal project

© Niels D’Haene

Dat het leven soms van toevalligheden afhangt, bewijst het verhaal van Dirk De Muynck. Op een dag wandelde een jonge Siciliaan zijn leven binnen. De rest is geschiedenis. “Ik was meteen gefascineerd door het aparte beroep van de jongeman: hij reisde de wereld rond als troubadour en zocht voor een tijdje onderdak in België”, gaat De Muynck van start.

Olijfboer

Niet veel later nam Dirk hem in huis. In het najaar volgde de tegenprestatie: de familie De Muynck werd uitgenodigd voor een verblijf in Pietraperzia, in centraal Sicilië. Meteen wist het eiland de familie De Muynck te bekoren. “Het was liefde op het eerste gezicht. Toen ik als informaticus werkte, nam ik iedere beslissing na rijp beraad. Op Sicilië had ik na een week al een huis gekocht”, vertelt Dirk met pretlichtjes in de ogen.

Bij dat huis hoorde een grote olijfgaard. Plotsklaps was de Gentenaar naast huiseigenaar ook olijfboer. Een lokale bioboer leerde hem de kneepjes van het vak. Sindsdien groeide het idee om het groene goud ook in België aan te bieden. In 2012 zag Dirks delicatessenzaak ‘Antico Sapore’ het levenslicht. Klanten kunnen er op zaterdagochtend terecht voor eerlijke, biologische landbouwproducten van Siciliaanse makelij. De Muyncks voornaamste klanten zijn biowinkels en kunstencentrum Vooruit.  “Iedere herfst trek ik met mijn vrouw naar ons landgoed in centraal Sicilië om onze olijven te oogsten. Naast olijfolie voeren we pasta, wijn, limoncello en marmelade in”, gaat De Muynck verder.

Maffia

Aan die laatste producten hangt een bijzonder verhaal vast dat verband houdt met de minder fraaie geschiedenis van het eiland. In 1992 werden onder leiding van de onderzoeksrechters Falcone en Borsellino zeventien Siciliaanse maffiosi definitief tot levenslang veroordeeld. De Siciliaanse maffia Cosa Nostra kon die nederlaag niet verkroppen en bracht beide onderzoeksrechters op gruwelijke wijze om het leven.

De aanslagen op de onderzoeksrechters zorgden voor een mentaliteitswijziging bij de eilandbewoners: er volgde een golf van arrestaties en maffiagronden werden door de staat geconfisqueerd. Drie jaar later startte een groepje idealisten onder de naam Libera (‘Vrij’) een petitie waarin geëist werd dat de gronden aan de bevolking teruggegeven zouden worden voor sociale doeleinden. Maar liefst één miljoen handtekeningen werden verzameld.

Een jaar later werd de eis van de bevolking ingewilligd door het parlement: vanaf dat ogenblik mochten voormalige maffiagronden een sociaal doel dienen. In 2001 werd de eerste sociale landbouwcoöperatie Libera Terra (‘Vrij land’) onder de doopvont gehouden. Op voormalige maffiagrond produceert Libera Terra vandaag nog steeds pasta, wijn en limoncello. “Toen ik kennis maakte met de mensen van Libera Terra was ik heel ontroerd door hun verhaal. Ik vond dan ook dat de mensen in België hun biologische, ecologische en maffiavrije producten moesten leren kennen”, geeft De Muynck aan.

Bovendien stelt Libera Terra mindervaliden te werk. Maar liefst dertig procent van de werknemers hebben een mentale en/of verstandelijke beperking. Ook De Muyncks vrouw, die actief is in de gezondheidszorg, was meteen gewonnen voor de filosofie van Libera Terra. Wat de toekomst brengt, weet De Muynck nog niet. “Al wil mijn vrouw met haar patiënten eens naar Sicilië trekken. Op die manier zouden we het bestaande sociale project kunnen versterken”, besluit De Muynck.

© 2014 – C.H.I.P.S. StampMedia – Niels D’Haene