“‘Is wat Israël doet een genocide tegen Palestijnen in Gaza, met steun van het Westen?’

‘Nakba! Een Nakba die de catastrofe van 1948 overschaduwt.’ Israëlisch parlementslid Ariel Kallner verwees op 7 oktober rechtstreeks naar de Nakba, de etnische zuivering van Palestina door zionistische krachten in 1948. Bij zijn tweet staat een waarschuwing van het platform: ‘Deze post schendt mogelijk de regels voor gewelddadige uitingen.’

Kallner is lang niet de enige die opriep tot geweld na de recente terreuraanslagen van Palestijnse gewapende groepen. Maar het geweld was al langer bezig. Steeds meer deskundigen noemen de Israëlische blokkade van Gaza en de herhaaldelijke militaire aanvallen tegen het gebied een ‘langzame genocide’.

Palestijnse kinderen die dit jaar volwassen worden, leven sinds hun geboorte in een openluchtgevangenis in een opzettelijke humanitaire crisis. Ze doorstonden vijf grote militaire aanvallen ​​die ‘bedoeld waren om burgers te terroriseren en de economie aanzienlijk te verzwakken.’ Deze woorden komen uit een rapport van een onderzoeksmissie van de Verenigde Naties over Gaza, het zogenaamde Goldstone-rapport uit 2009.

Totale blokkade en veel burgerdoden

De wereld is terecht geschokt over de terroristische acties en oorlogsmisdaden van Palestijnse gewapende groepen in Gaza, en dat geeft Israël momenteel krediet. Mogelijk gebruikt Israël dat krediet om een genocide uit te voeren tegen de Palestijnen in Gaza, onder de dekmantel van zelfverdediging tegen, of wraak op, Hamas.

In de politiek en op sociale media hoor je steeds vaker dat woord gebruiken: ‘genocide’. Klopt dat ook?

In de loop van de geschiedenis vonden genocides vaak plaats tijdens een breder conflict, verborgen achter de mist van oorlog of burgeroorlog.

Het Genocideverdrag van 1948 definieert genocide als ‘het doden van leden van de groep, het toebrengen van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel aan leden van de groep, het opzettelijk aan de groep opleggen van levensvoorwaarden die gericht zijn op haar gehele of gedeeltelijke lichamelijke vernietiging’.

‘Er zijn geen bakkerijen meer in het noorden. Je zou kilometerslang moeten stappen om eten te vinden, maar Israëlische soldaten zijn overal.’

In vorige rondes van bombardementen op het dichtbevolkte gebied van 2,5 miljoen mensen, niet groter dan de Belgische kuststrook, stierven ongeveer 4000 Palestijnen. Israël heeft nu in één maand ruim twee keer zoveel burgers gedood als bij alle vorige operaties samen: 10.000, van wie 4000 kinderen. Dit is het hoogste aantal sinds 1948. Van tientallen gezinnen blijft geen enkel familielid meer over.

Op 9 oktober legde Israël Gaza een ‘totale’ blokkade op. Het houdt meer voedsel, water, elektriciteit en medicijnen dan gebruikelijk tegen, terwijl het leger die diensten verder beschadigt. De voorbije maand van vernieling liet Israël evenveel vrachtwagens met hulpgoederen Gaza binnen als voor 7 oktober élke dag: 650.

‘Er zijn geen bakkerijen meer in het noorden’, zegt Maher Albhaisi, een Palestijnse hydroloog uit Opwijk die dagelijks belt met zijn ouders in Gaza-Stad. ‘Mijn ouders zouden kilometerslang moeten stappen om eten te vinden, maar ze durven niet omdat Israëlische soldaten overal zijn. En die kunnen schieten als ze iets verdacht vinden.’

Mensen grijpen wanhopig levensmiddelen die opgeslagen zijn in magazijnen van de VN. Het bureau van VN-secretaris-generaal António Guterres liet deze week weten dat hulporganisaties al een week geen nieuw voedsel naar Gaza-Stad kunnen brengen. Kinderen drinken zeewater omdat het geleverde drinkwater slechts voldoende is voor 4% van de inwoners.

Brandstof wordt nog altijd niet geleverd, terwijl die levensnoodzakelijk is in ziekenhuizen. Dokters opereren gewonden, ook kinderen, zonder verdoving. ‘Al 23 ziekenhuizen moesten stoppen met werken, en morgen valt ook het grootste Shifa-ziekenhuis zonder brandstof’, zegt Albhaisi.

Guterres bevestigt: ‘Een konvooi van vijf vrachtwagens van de VN en de Wereldgezondheidsorganisatie, geëscorteerd door het Rode Kruis, was op weg om medische voorraden te leveren aan het Shifa-ziekenhuis. Het kwam onder vuur te liggen, een van de chauffeurs raakte gewond. Tot nu toe zijn 99 van onze VN-collega’s gedood.’

Het geheime plan van Israël

Een groot deel van Noord-Gaza werd zo erg verwoest dat wederopbouw en terugkeer moeilijk zijn.

Er ontstaat een zorgwekkend patroon wanneer je dat leest en samenvoegt met een Israëlisch ministerieel document dat eind oktober uitlekte. Het interne document stelt ‘de evacuatie van de burgerbevolking van Gaza naar de Egyptische Sinaï’ voor als de optie ‘met het gunstigste strategische resultaat op de lange termijn’.

‘Terugkeer moet niet worden toegestaan.’

Het document bepaalt ook: ‘Reisroutes naar het zuiden moeten open blijven om de evacuatie van de burgerbevolking naar Rafah (de enige grensovergang met Egypte, red.) mogelijk te maken. Terugkeer moet niet worden toegestaan. Op het eerste gezicht kan deze optie problemen opleveren wat betreft internationale legitimiteit. Maar evacuatie van de bevolking uit oorlogsgebied is een algemeen aanvaarde methode die levens redt.’

En verder: ‘Israël moet diplomatiek promoten dat landen de ontheemde bevolking als vluchtelingen opnemen.’ Het document somt die landen op: Egypte, Marokko, Libië, Tunesië, Griekenland, Spanje, Canada. Een propagandacampagne moet de westerse wereld, en de bevolking van Gaza zelf, ervan overtuigen dit plan te aanvaarden.

Verwoesting en verdrijving

De levens van de Palestijnen net redden, dat is nu al de boodschap die Israëlische soldaten meegaven aan journalisten van het Britse Channel 4 News:

Het plan is in actie. Op 12 oktober gaven de Israëlische autoriteiten meer dan een miljoen Palestijnen in Noord-Gaza het bevel om binnen 24 uur naar het zuiden te vluchten. Het Rode Kruis verklaarde dat ‘de evacuatiebevelen in combinatie met de grootschalige belegering in strijd zijn met het internationaal humanitair recht’.

De Wereldgezondheidsorganisatie waarschuwde: ‘Meer dan 2000 patiënten dwingen om naar het zuiden van Gaza te vluchten, waar overbelaste ziekenhuizen geen plotselinge toename van het aantal patiënten aankunnen, zou een doodvonnis kunnen zijn.’

Sinds Israëlische soldaten het centrum van Gaza-Stad binnendrongen, zien de ouders van Maher Albhaisi onophoudelijk kolonnes van mensen vertrekken. Ze moeten tientallen kilometers te voet afleggen op de zogenaamde ‘humanitaire corridor’ richting zuiden. Israël duidde die zelf aan als ‘veilige route’.

Israëlische straaljagers lieten al bommen vallen op deze corridor. Daarbij vielen doden. Het plan kan zijn om de Palestijnen dicht bij de Egyptische grens samen te duwen en angst te zaaien opdat ze zo snel mogelijk naar Egypte zouden vluchten.

Genocide herkennen

Een genocide herkennen is van cruciaal belang. Omdat alle lidstaten die zich aansloten bij het Genocideverdrag, waaronder België, de Algemene Vergadering van de VN dan kunnen vragen om dringend actie te ondernemen.

In de plaats daarvan bieden de Verenigde Staten en de Europese Unie Israël diplomatieke en militaire bescherming door niet op te roepen tot een staakt-het-vuren en door zelfs wapens aan Israël te leveren. Zo stemden de VS op 27 oktober 2023 tegen de resolutie van de Algemene Vergadering van de VN, die een wapenstilstand voorstelde.

Belgisch minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) ontving gisteren haar Israëlische ambstgenoot Eli Cohen. Het was een Israëlische propagandaoperatie.

Zo krijgt Israël tijd om zijn plannen uit te voeren. Medeplichtigheid aan genocide is, net zoals genocide zelf, onwettig.

De Europese Unie geeft Israël ook krediet door mee het verhaal in stand te houden dat het land zichzelf ‘verdedigt’. Zo was Israëlisch minister van Buitenlandse Zaken Eli Cohen gisteren in Brussel samen met familieleden van ontvoerde Israëli’s. Hij mocht op 8 november onder andere het Europees Parlement toespreken. Hij werd ook ontvangen door Commissievoorzitster Ursula Von der Leyen en Belgisch minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR).

Lahbib mag dan wel opgeroepen hebben tot een onmiddellijk staakt-het-vuren, op internationaal niveau gebruikt Israël zulke bezoeken met de families van de gijzelaars om de sympathie voor Israël levend te houden en meer tijd te kopen.

In Israël zelf ligt de Israëlische premier Netanyahu onder vuur wegens de gebrekkige inspanningen om de ontvoerde gijzelaars in Gaza vrij te krijgen.

Overal in het straatbeeld in Israël hangen posters met afbeeldingen en namen van de gijzelaars. CC BY-NC 2.0 DEED

VN-experten: ‘Risico op genocide’

Zulke internationale propaganda-inspanningen gebeuren tegen de achtergrond van wat VN-experts sinds 2 november ‘een groot risico op genocide’ noemen. In hun verklaring spreken de experts hun diepe frustratie uit over Israëls weigering om te stoppen met ‘plannen om de belegerde Gazastrook te decimeren’.

Een van de experts, VN-Speciaal Rapporteur Francesca Albanese, sprak op de Britse zender BBC over een genocidale logica in actie. Op 14 oktober 2023 gaf ze al een waarschuwing dat Israël ‘een massale etnische zuivering van de Palestijnse gebieden onder de mist van de oorlog’ zou uitvoeren. De Amerikaanse organisatie Genocide Watch bracht een ‘genocide alert’ uit.

Ondanks deze stellingnames zei Christophe Busch, directeur van het Hanna Arendt Instituut en master in Holocaust- en Genocidestudies, op Radio 1 dat genocide voorlopig niet aan de orde is in Gaza. Er moet duidelijke intentionaliteit zijn, en dat is volgens Busch moeilijk te bewijzen.

Veel andere experts zijn het erover eens dat precies die bedoeling wél duidelijk is. Ze blijkt uit het uitgelekte beleidsdocument en de ontmenselijkende retoriek die Israëlische politieke en militaire leiders zelf gebruiken sinds 7 oktober.

Een open brief van ruim 800 academische genocide-experts, gepubliceerd op 15 oktober, geeft enkele voorbeelden.

• ‘We vechten tegen menselijke dieren en zullen overeenkomstig handelen. Gaza zal niet terugkeren naar wat het was. We zullen alles elimineren.’
  zei de Israëlische minister van Defensie Yoav Gallant

• ‘Menselijke dieren moeten als zodanig worden behandeld. Er zal geen elektriciteit en geen water zijn, alleen maar vernietiging. Je wilde de hel, je zult de hel krijgen’.
  zei de Israëlische generaal-majoor Ghassan Alian in het Arabisch in een videoboodschap rechtstreeks gericht aan de Gazanen

• ‘De hele burgerbevolking in Gaza wordt bevolen onmiddellijk te vertrekken. Ze zullen geen druppel water of batterij ontvangen totdat ze de wereld verlaten.’
  schreef Israëlisch minister van Energie en Infrastructuur Israel Katz

• ‘De retoriek dat burgers er niet bij betrokken zijn, klopt niet. Een hele natie is verantwoordelijk.’
  zei Israëlisch president Yitzhak Herzog

• ‘De nadruk ligt op schade en niet op nauwkeurigheid.’
  Woordvoerder van het Israëlische leger Daniel Hagari

Zulke uitspraken zijn oproepen tot collectieve bestraffing, ontmenselijken onschuldige burgers en stellen hen gelijk met gewapende militanten. Ze helpen daden te verantwoorden die volgens internationaal recht en experts onder de noemer van genocide kunnen vallen.

Craig Mokhiber, mensenrechtenadvocaat en voormalig directeur van het New York Office van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, nam op 28 oktober ontslag omdat hij de onmacht van de VN om massale wreedheden te voorkomen niet langer kon accepteren.

Die onmacht werd eergisteren nog eens pijnlijk duidelijk. De Hoge Commissaris Volker Türk was aan de Egyptische kant van de grensovergang bij Rafah. Türk noemde die ‘de poort naar een levende nachtmerrie’, maar hij kon er niet door. Een kenmerk van genocides is dat hooggeplaatste ‘pottenkijkers’ worden geweerd.

Oorlogsmisdaden als beleid

De ontmenselijking van Gaza is niet nieuw in Israël. In 2007 bestempelde Israël de gehele Gazastrook als een ‘vijandelijke entiteit’. Sindsdien spreken politici en commentatoren in racistische en ontmenselijkende termen over Gaza. De Speciaal Adviseur van de VN voor de Preventie van Genocide beschouwde dit in 2014 al als mogelijk aanzetten tot genocide.

Het doel van de operatie, de burgersamenleving van Gaza vernietigen, wordt in Israël niet verborgen gehouden.

Het doel van de Israëlische operatie, de burgersamenleving van Gaza vernietigen, wordt in Israël zelf niet verborgen gehouden. De stelling dat het Israëlische leger ‘zijn best doet om burgerslachtoffers te vermijden, maar dat Hamas zich verbergt tussen burgers’, is bedoeld voor het internationale publiek, en om verwarring te zaaien.

Want uiteraard viseert Israël niet alleen militaire doelwitten, integendeel. Dat erkende het Goldstone-rapport veertien jaar geleden al. Dat rapport had de springplank moeten zijn voor een officieel strafrechtelijk onderzoek. Een VN-rapport kan de partijen alleen maar aanraden hun misdaden voor hun eigen rechtbanken te onderzoeken of de zaak voor te leggen aan het Internationaal Strafhof. Dat is nooit gebeurd.

Daarom is elke Israëlische aanval en elke Palestijnse aanval erger dan de vorige. Beide partijen hebben het gevoel dat ze ongestraft oorlogsmisdaden kunnen begaan. In Israël is dit zelfs een militaire doctrine, de Dahiya-doctrine: buitensporige aanvallen tegen civiele infrastructuur om het afschrikkingseffect te herstellen.

De Dahiya-doctrine is de officiële vertaling van de eindeloze cirkel van geweld: het aantal gedode Palestijnen moet altijd een veelvoud zijn van het aantal gedode Israëli’s.

Volgens Breaking The Silence, een Israëlische mensenrechtenorganisatie van voormalige soldaten, past Israël deze doctrine nu in Gaza toe: ‘Zogenaamde gevechtsrondes zijn niet bedoeld om beslissend te zijn, maar om tijdelijke rust te kopen. In Libanon hebben ze Hezbollah niet weggevaagd, en dat was ook niet de bedoeling. Hezbollah is alleen maar sterker geworden en schiet nu dagelijks op burgers in het noorden van Israël.’

Toch houdt Israël vast aan oorlogsmisdaden als beleid. Vreemd genoeg blijven Amerikaanse en Europese politieke leiders herhalen dat Israël de oorlogswetten respecteert. De Duitse bondskanselier Olaf Scholz zei bijvoorbeeld: ‘Je kunt er zeker van zijn dat het Israëlische leger de regels van het internationaal recht volgt.’

Misbruik van de Holocaust

Sinds de Holocaust zijn er nooit meer Joden op één plek vermoord dan op 7 oktober 2023. Israëlische leiders maken gretig gebruik van de existentiële angst die dit opwekte. Alle Palestijnen bestempelen als nazi’s is deel geworden van de ontmenselijking van Gaza.

‘Heb je het echt over Palestijnse burgers? Zij zijn onze vijand. Wij vechten tegen nazi’s.’ Dat riep oud-premier van Israël Naftali Bennett live op de Britse nieuwszender Sky News.

De analogie tussen de Palestijnse aanslagen en de Holocaust is nochtans controversieel voor veel Joden. Volgens Dani Dayan, president van het Yad Vashem-museum in Jeruzalem, ‘onteerde’ de Israëlische VN-ambassadeur zowel de slachtoffers van de Holocaust als de staat Israël door een gele davidster te dragen in de VN-veiligheidsraad.

Dayan gaf de ware betekenis van de davidster: ‘Ze symboliseert de hulpeloosheid van de Joden en het overgeleverd zijn aan anderen. Vandaag hebben we een onafhankelijk land en een sterk leger. Wij zijn de meesters van ons lot.’

Israëlische politici gebruiken de herinnering aan de Holocaust ook om critici bang te maken. De ambassadeur weet dat hij de davidster niet heeft gebruikt om te laten zien dat de Joden weer hulpeloos zijn.

Hij droeg ze om zelfcensuur door politieke leiders en journalisten aan te moedigen als die hun standpunten en nieuwsitems maken over de activiteiten van Israël. En om een ​​systeem in stand te houden waarin Israël gezien wordt als een uitzonderlijk land dat zich niet hoeft te houden aan de regels die voor andere landen gelden.

Ook Duits vicekanselier Robert Habeck (Die Grünen) vult Duitslands historische verantwoordelijkheid in als steun voor Israëlische oorlogsmisdaden.

De voormalige Duitse bondskanselier Angela Merkel sprak vijftien jaar geleden deze historische woorden in het Israëlische Parlement: ‘De veiligheid van Israël is de bestaansreden ​​van Duitsland.’

Robert Habeck, de huidige vicekanselier en lid van Die Grünen, een partij die geworteld is in het pacifisme, herhaalde deze woorden in een uitvoerige toespraak op 2 november.

Op basis van zijn historische verantwoordelijkheid zou Duitsland de werkelijke veiligheid van Israël kunnen helpen waarborgen: de misdaden van Israël tegen de Palestijnen stoppen, de basis leggen voor vreedzaam samenleven met de Palestijnen, samenwerken met Israëlische vredesactivisten zoals Breaking The Silence.

Maar de reactie van Duitsland sinds 7 oktober maakte duidelijk dat de ‘bestaansreden’ wordt geïnterpreteerd als steun voor de Israëlische Dahiya-doctrine, voor om het even welke actie van om het even welke Israëlische regering.

‘De lessen van de Holocaust waren nooit bedoeld om grootschalig staatsgeweld te rationaliseren, maar om burgers te beschermen, vooral burgers onder militaire bezetting’, zei de Amerikaans-Israëlische Holocaust-expert Raz Sagal in een interview met de Amerikaanse journaliste Amy Goodman.

Premier Netanyahu ging zelfs verder terug in de Joodse geschiedenis. Hij trok Thoraverzen over wraak uit hun context om het doden van Palestijnse burgers te verantwoorden. Zo’n verklaring maakt het gemakkelijk voor Palestijnen en anderen om Israëlische misdaden gelijk te stellen aan alle joden. Maar Israël spreekt niet voor alle joden.

Hamas-woordvoerder Ghazi Hamad van zijn kant zei dat Palestijnen trots zijn om martelaren op te offeren. Zo’n verklaring maakt het voor Israëli’s gemakkelijk om Palestijnse burgers te doden. Maar Hamas spreekt niet namens alle Palestijnen.

1948-2023

Terug naar de gewelddadige uiting van parlementslid Ariel Kallner op X (het vroegere Twitter), over de Nakba. Het huidige Gaza is al het resultaat van de etnische zuivering van de omliggende gebieden in 1948. Daarom is Gaza zo dichtbevolkt en zijn er tot vandaag veel vluchtelingenkampen.

De inwoners van het vluchtelingenkamp Jabalia in het noorden van Gaza zijn bijvoorbeeld vluchtelingen die in 1948 werden verdreven uit hun dorpen en steden in het toenmalige Palestina.

Op 4 november bombardeerde Israël woongebieden en een VN-school in Jabalia. Daarbij kwamen tientallen mensen om. Een Nakba boven op een Nakba: het is exact wat Kallner bedoelde in zijn verborgen tweet op X.

‘We wachten ons lot af. We kunnen niet opnieuw vluchtelingen worden.’

Want net zoals in 1948 heeft de situatie vandaag een vluchtelingenstroom op gang gebracht. Als ‘het plan met het meest positieve strategische resultaat op de lange termijn’ wordt uitgevoerd, zullen de inwoners van Gaza verder moeten vluchten naar Egypte, zoals ze in 1948 al vluchtten naar Gaza. En moeten ze in Egypte opnieuw tentenkampen opzetten, die dan weer kunnen uitgroeien tot sloppenwijken. Ze zullen niet terugkeren naar hun huizen in Gaza, en ze zullen al zeker niet terugkeren naar hun huizen van voor 1948.

De ouders van Maher Albhaisi, de Palestijnse hydroloog uit Opwijk, denken er voorlopig niet aan. In 1948 werden ze verdreven uit Al-Majdal, nu Ashkelon in Israël. ‘Ons leven hier is tijdelijk, morgen sterven we misschien’, zeggen ze aan de telefoon vanuit Gaza-Stad. ‘Maar we kunnen niet opnieuw vluchtelingen worden. Daarom zijn we niet van plan te vluchten naar het zuiden. We wachten ons lot af.’