“‘Het spoor van Reza Zarrab leidt ook naar Trump’

Heel goed voorstelbaar dat een gasleiding vanuit Iran naar Europa twee kanten op kan werken: gas de ene kant op, westerse invloed die tot hervormingen en wie weet een regime change leidt in de andere richting.

In het eerste deel van deze driedelige artikelserie beschreef Peter Edel ontwikkelingen rond het proces in de VS tegen Reza Zarrab, de Iraans-Turkse zakenman die van ontduiking van de boycot tegen Iran wordt beschuldigd. In het tweede deel werd een verband overwogen tussen de poging van de Turkse Nederlander Ekim Alptekin om in de VS een lobby tegen imam Fethullah Gülen op te zetten, en plannen tot een pijpleiding voor het transport van Iraans gas naar Europa over Turkse bodem. Dit laatste deel begint met een Iran-connectie van Alptekin die in deel twee nog niet aan de orde kwam. Vervolgens staat Edel stil bij Alptekins Russische connectie, en een dubieuze zakenman uit Kazachstan die de lezer van het proces tegen Zarrab naar het Witte Huis zal leiden.  Tegen het regime in Teheran gekante Iraniërs in de VS zouden een dergelijk project om die reden kunnen appreciëren. Een van de organisaties van Iraanse Amerikanen is de Organization of Iranian American Communities - USA (OIAC). Ed Royce, een lid van het Amerikaanse House Foreign Affairs Committee en het Energy and Commerce Committee komt daar nog wel eens langs. Royce is daarnaast erevoorzitter van de Nowruz Commission, een op medische hulp aan kinderen in Centraal-Aziatische landen gerichte liefdadigheidsinstelling die in het artikel De vermeende ontvoering van imam Gülen en de inktvlek rond Trump al even werd genoemd.

Iran behoort tot de landen waar de Nowruz Commission zich het meest om bekommert. De organisatie kent dan ook een nadrukkelijk Iraans aspect. Dat blijkt al uit de naam. Nowruz staat in Iran voor Nieuwjaar. Het wordt ook in andere landen gevierd, zoals in Turkije door met name Koerden. Zij spreken het uit als Nevruz, alleen in Iran heet het Nowruz.

Bijan R. Kian

Het Iraanse aspect van de Nowruz Commission komt verder naar voren in een aantal van de betrokkenen. De oprichters Nasser Kazeminy en Bijan R. Kian zijn Amerikanen met een Iraanse achtergrond. Vooral Kian, die in de VS tal van functies kent, is hier van belang. Hij zat in het transition team van de Amerikaanse president Donald Trump en is directeur bij Michael Flynns Flynn Intel Group, de onderneming die een opdracht van Ekim Alptekin aanvaarde om een lobby tegen Gülen in de VS op te starten.

Alptekin zelf komen we ook tegen bij de Nowruz Commission. Hij is daar erevoorzitter. Kian is een goede bekende van Alptekin. Hij investeerde in de Eclipse-vliegtuigonderneming van Alptekin en trad tot de directie daarvan toe.

Chantage

Alptekin heeft meer contacten binnen Trumps omgeving dan alleen Kian en voormalig veiligheidsadviseur Michael Flynn, die hij opdracht gaf een lobby tegen Gülen te beginnen.

Poetin en Erdogan

Kremlin.ru (CC BY 4.0)​

Op 13 november, vijf dagen na de Amerikaanse presidentsverkiezingen, zei hij tijdens een interview met de krant Hürriyet eerder een onderhoud te hebben gehad met Trumps ‘adviseurs en veiligheidsteam’ over Syrië. Hij leek toen al te weten wie op bepaalde posities benoemd zou worden. Verder sprak hij over het ontstaan van een nauwe alliantie tussen de VS, Rusland en Turkije ten aanzien van Syrië.

Alptekin dacht toen niet als enige in termen van een soort heilige drie-eenheid tussen Trump, Poetin en Erdogan. De liefde was echter van korte duur. Trump was niet de reddende engel die Erdogan zich voorstelde. En Poetin raakte na Trump een thans veelbesproken steuntje in de rug te hebben gegeven eveneens in hem teleurgesteld. Berichten als zou Trump door Poetin worden gechanteerd kwamen er voor in de plaats. De leider van de Democraten binnen het Huis van afgevaardigden, Nancy Pelosi, drong er bij de FBI op aan om te achterhalen wat voor belastende informatie Poetin in handen heeft over Trump.

Voorstel

Het is voorstelbaar dat het voor de Turkse president Erdogan en diens Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) van grote betekenis is wanneer Trump door Poetin wordt gechanteerd. Mogelijk meent Erdogan daar profijt uit te kunnen trekken wat betreft het proces tegen Reza Zarrab. Een andere mogelijkheid is dat hij zelf belastende informatie over Trump in handen heeft die afkomstig is uit Rusland. Er zijn wat dat betreft kanalen denkbaar. Zoals de Russische ultranationalist Alexander Dugin, met wie de AKP een link kent in de persoon van Dogu Perincek, de leider van de Turkse Vaderlandpartij.

Is het mogelijk dat Erdogan verwacht dat Trump het proces tegen Zarrab in zijn eigen belang zal afblazen?

Het blijft giswerk, al wordt dat in de hand gewerkt door de vraag waarom Erdogan Trumps voorstel van de hand wees om de samenwerking van de Amerikanen in Syrië met de Democratische Eenheidspartij (PYD) te accepteren in ruil voor een einde van Zarrabs vervolging. Door de aanval op de Turkse luchtmacht van 25 april jl. op de gewapende vleugel (YPG) van de PYD lijkt dat voorstel immers resoluut van tafel te zijn geveegd.

Anders gesteld, hoe denkt Erdogan het proces tegen Zarrab nu nog te kunnen voorkomen? Is het mogelijk dat Erdogan verwacht dat Trump het proces tegen Zarrab in zijn eigen belang zal afblazen? Daarover later meer in dit artikel.

Erdogan blijft overigens nog steeds volhouden alleen begaan te zijn met het lot van Zarrab omdat het een Turkse staatsburger betreft. Verre van geloofwaardig, want over de 56 andere Turken in Amerikaanse gevangenschap horen we Erdogan niet.

Turkish Heritage Organization

Toen Alptekin met Hürriyet sprak had nog niemand het over chantage van Trump door Poetin. Dat Flynn loog over zijn contacten met Rusland moest destijds ook nog aan het licht komen.

Wat betreft dat laatste in het interessant dat Alptekin ook een connectie met Rusland kent. De website Politico schreef op 25 april jl. dat Alptekin samen met de eveneens in de energiesector actieve Rus Dmiti ‘David’ Zaikin betrokken was bij het ontstaan van twee Turkse lobbyorganisaties in de VS. Een daarvan, de Turkish Heritage Organization, werd eveneens al genoemd in het artikel De vermeende ontvoering van imam Gülen en de inktvlek rond Trump. Dat een Rus betrokken was bij het ontstaan van een nauw aan de Turkse regering verbonden lobbyorganisatie in de VS beoordeelde Politico als ‘ongebruikelijk.’

Alptekin en Zaikin ontkennen elkaar te kennen. Alptekin zette dat kracht bij door Politico via Twitter van ‘harassment’ te beschuldigen. Politico stelt echter over drie informanten te beschikken die menen dat die twee elkaar wel degelijk kennen.

Eclipse

De relaties van Alptekin in Rusland gaan in ieder geval verder terug dan Zaikin. Zijn Eclipse-vliegtuigonderneming vormt daarbij de kern.

Eclipse werd in 1998 opgericht door Vern Raburn, een voormalige werknemer van Microsoft. Dat was niet de enige connectie met de softwaregigant, want Bill Gates investeerde in Eclipse.

In 2003 diende zich een andere investeerder aan: de European Technology and Investment  Research Company (ETIRC) van de Nederlandse technologiepionier-zakenman Roel Pieper en de Russische oligarch Evgeny ‘Daniel’ Bolotin. Vanaf 2006 noemde ETICR Alptekin als partner in Eclipse.

In 2008 kondigde ETICR/Eclipse de bouw aan van een vliegtuigfabriek in Rusland. Voor de financiering werd onderhandeld met de Russische staatsbank Vnesheconombank. Poetin, die toen nog premier was, zat daar in de directie. Er staat een foto van Poetin op internet waarop hij een Eclipse-vliegtuig van Alptekin bezichtigde. Hoewel het er even op leek dat de Russische financiering rond was, ging het feest uiteindelijk echter niet door. Later maakte Eclipse een doorstart in de VS.

Cihan Kamer

Een jaar voor de onderhandelingen met Vnesheconombank kreeg Eclipse naast Alptekin een tweede Turks aspect toen een samenwerking werd aangegaan met de Atasay-onderneming van de Turkse bouwondernemer Cihan Kamer. In hetzelfde persbericht waarin Kamer dat aankondigde maakte hij bekend een miljard te investeren in de in Dubai gevestigde onroerend goed onderneming Emaar.

Emaar liet in Dubai het hoogste gebouw ter wereld bouwen. Oprichter en directeur Mohomed Allabar was in onderhandeling met Donald Trump over de optie om een er Trump Tower van te maken, maar dat ging niet door en uiteindelijk werd het imposante bouwwerk Burj Khalifa gedoopt.

Een verwijzing waarin Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) bijeenkomen blijft echter altijd interessant. Bijvoorbeeld omdat de regeringsgezinde Turkse krant Yeni Safak in januari 2016 schreef dat de VAE een staatsgreep in Turkije voorbereidde. Daarnaast was Dubai een belangrijke spil in de constructie van Zarrab bij de goud voor olie overeenkomst tussen Iran en Turkije.

Aydin Dogan

In Istanbul verrees wel een Trump Tower. Trump ging daarover een overeenkomst aan met de bouwondernemer, krantenmagnaat en oliehandelaar Aydin Dogan. Laatstgenoemde is eigenaar van de eerder genoemde krant Hürriyet, die aanvankelijk als regeringskritisch bekend stond, maar de laatste jaren onder druk van Erdogan en de AKP veel water bij de kritische wijn moest doen.

Nadien werd een aantal journalisten door Hürriyet de laan uitgestuurd. Onder hen bevond zich de in het vorige deel van deze artikelserie genoemde Tolga Tanis. In Hürriyet berichtte hij eerder over de in de tenlastelegging tegen Zarrab genoemde transactie van de Royal Holding A.S. naar een onderneming in Canada. Dat gebeurde onder vermelding van de naam Mapna, de Iraanse onderneming met een dochter in Turkije waarin Erdogans jeugdvriend Sitki Ayan partner was.

Ayan sleepte eind 2013 een opdracht binnen voor de aan het begin van dit artikel genoemde pijpleiding waarmee over Turkse bodem gas naar Europa getransporteerd zou worden. De pijpleiding die er vooralsnog niet gekomen is.

Aydin Dogan en president Erdogan bij de opening van de Trump Tower in Istanboel

VOA (CC0)​

Royal Holding

Zarrabs Royal Holding S.A. was gevestigd in de Trump Tower in Istanbul. Dat viel op in de VS, zoals bij de website The Daily Beast. Op het eerste gezicht lijkt het niet van overweldigende betekenis dat Zarrab daar kantoorruimte huurde, maar dat had anders gelegen wanneer zijn praktijken aan het licht waren gekomen onder Trumps presidentschap. Of zoals The Daily Beast stelde: ‘If Zarrab had run the operation during Trump’s time in office, would actors in the region presume it had the American president’s tacit blessing?’

De website Palmer Report ging zelfs zo ver om een financiële connectie tussen Trump en Zarrab te veronderstellen. Zonder bewijs, maar misschien is het niet zo vergezocht als het klinkt.

Felix Sater en Tefvik Arif

Het spoor leidt in de richting van twee zakenpartners in onroerend goed projecten van Trump: Felix Sater en Tefvik Arif.

Title

Copyright

De uit Rusland afkomstige Sater kent verschillende criminele antecedenten. Van geweldpleging tot banden met de Russische maffia. Sater werkte als informant voor de FBI, maar wordt in de VS ook genoemd als tussenpersoon bij de chantage van Trump door Poetin. Via Sater zou Trump door Poetin gechanteerd worden om president Petro Poroshenko van Oekraïne onder druk te zetten. Dat zou Trump dan moeten doen via belastend materiaal over Poronshenko dat hij van Poetin ontving. Met andere woorden, Poetin dwingt Trump via chantage tot chantage.

Sater is de rechterhand van de in Kazachstan geboren, doch tot Turk genaturaliseerde Tefvik Arif. Evenals Sater is hij een partner van Trump in onroerend goed projecten. In 2010 kwam Arif zeer negatief in het nieuws in Turkije vanwege een prostitutieschandaal met meisjes uit Oost-Europese landen. Plaats van handeling was de Savarona, het schip dat ooit eigendom was van Mustafa Kemal Atatürk, de stichter van de Turkse Republiek. Er doken aanwijzingen op dat Arif zich ook schuldig maakte aan handel in minderjarige meisjes. Hij werd gearresteerd in Turkije, maar vrijgesproken. Alleen een paar handlangers van hem werden veroordeeld.

Bayrock

Het Nederlandse onderzoeksprogramma Zembla onthulde dat de Bayrock-onderneming van onder andere Sater en Arif, waar Trump mee samenwerkt, sinds 2007 via in Nederland gevestigde brievenbusfirma’s geld heeft witgewassen. Dat Nederland daar voor wordt gebruikt is op zich niet verwonderlijk. Nederland is immers aantrekkelijk voor brievenbussen. Ook Turkse brievenbussen. Zo is bekend dat de aan de Gülen-beweging verbonden onderneming Kaynak naar Nederland ‘vluchtte’.

Trump kan door onthullingen over witwaspraktijken door Bayrock in grote problemen komen. Problemen die dan nog eens bovenop hetgeen komen dat de FBI voor hem in petto heeft.

Trump kan door onthullingen over witwaspraktijken door Bayrock in grote problemen komen. Problemen die dan nog eens bovenop hetgeen komen dat de FBI voor hem in petto heeft. De architect van deze constructie was een advocatenkantoor van Rudy Giuliani, die tot veler verbazing na een bezoek aan Erdogan toetrad tot de verdediging van Zarrab en via een ‘politieke oplossing’ diens vrijlating wilde bewerkstelligen.

De familie van Bayrock-baas Tefvik Arif is goed bekend met Erdogan. Tefviks broer Refik deelt een kennis met Erdogan: de energieondernemer Sitki Ayan. Refik Arif was een partner in de hierboven beschreven opdracht die Ayan eind 2013 binnensleepte met betrekking tot een aan te leggen pijpleiding voor transport van Iraans gas naar Europa aan te leggen.
 
Dat was echter niet alleen voor Iraans gas. Het plan bestond er verder uit om gas uit Turkmenistan via Iran naar Turkije en Europa te transporteren.
 
Ayan onderhield contact met Iran, wat voor de hand lag aangezien hij partner was in een dochter van de in de tenlastelegging tegen Reza Zarrab genoemde Iraanse onderneming Mapna. Refik Arif nam de contacten met Turkmenistan voor zijn rekening.
 
Bij het Turkmeense onderdeel van het geplande project was ook Calik Holding betrokken, waar Erdogans schoonzoon, de huidige energieminister Berat Albayrak, tot 2013 directeur van was. Zoals beschreven in het artikel De vermeende ontvoering van imam Gülen en de inktvlek rond Trump spraken Albayrak en buitenlandminister Mevlüt Cavusoglu tijdens een door Alptekin georganiseerd onderhoud met Michael Flynn over een lobby in de VS tegen Gülen.

Bharara

Kort gezegd: uit de tenlastelegging tegen Zarrab kan met enig graafwerk een verwijzing worden gedestilleerd naar een familie waar Trump mee samenwerkt. Daarmee is niet gezegd dat Trump wist van zwendel bij de goud voor olie overeenkomst, al kan dat ook weer niet uitgesloten worden. In ieder geval geeft de connectie een speciaal kantje aan een aantal feiten.

Om te beginnen: bevindt zich hier de reden waarom Erdogan er op vertrouwt dat Trump het proces tegen Zarrab niet door zal laten gaan? De eerder beschreven aanval op 25 april jl. tegen de YPG/PYD in Syrië leidde al tot het vermoeden dat Erdogan iets over Trump wist dat in die richting wijst.

Daarnaast is er het ontslag in maart jl. van Preet Bharara, de aanvankelijke aanklager in het proces tegen Zarrab. Er wordt in de VS gefluisterd dat Trump 45 andere aanklagers verzocht ontslag te nemen om zich van Bharara te kunnen ontdoen. Trump had daar echter een complex aan redenen voor, want Bharara had niet alleen de zaak tegen Zarrab in handen. Daarnaast behandelde hij meer zaken waar de Amerikaanse president een probleem in kon herkennen. Zoals de in deel 1 genoemde affaire tegen Roger Aisles, de van aanranding beschuldigde topman van Fox News.

Bharara kreeg verder een reputatie als crimefighter tegen Russische criminelen, wat mede gezien Trumps connectie met Felix Sater interessant is. In de VS klinken in ieder geval geluiden dat Bharara ten tijde van zijn ontslag aan een onderzoek naar Trump werkte.

Muratoglu

Verder wordt het door de connectie Trump-Arif-Ayan speciaal dat Zarrab uitgerekend kantoor hield in de Trump Tower te Istanbul. Een soortgelijke kanttekening is er dan echter voor Aydin Dogan, de feitelijk eigenaar van dit uit twee torens bestaande complex.

Niet onbelangrijk is verder dat Dogans topmedewerker Barbaros Muratoglu sinds eind vorig jaar gevangen wordt gehouden op verdenking van banden met de Gülen-beweging.

Dogan wordt zoals eerder beschreven zwaar onder druk gezet door Erdogan. De president houdt hem onder schot met een gigantische belastingaanslag in verband met  vermeende oliesmokkel.

Niet onbelangrijk is verder dat Dogans topmedewerker Barbaros Muratoglu sinds eind vorig jaar gevangen wordt gehouden op verdenking van banden met de Gülen-beweging. Op vage gronden overigens, waardoor al snel werd aangenomen dat Muratoglu tot de drukmiddelen behoort waarmee Dogan door Erdogan onder druk wordt gezet.

Aangezien Dogan een zakenpartner is van Trump zou dit echter ook op hem gericht kunnen zijn.

Bayraktar

Vooral na wat in het vorige artikel naar voren werd gebracht is de vraag onvermijdelijk: kwam Ekim Alptekin op het kantoor van Zarrab in Istanbuls Trump Tower? Met andere woorden, kennen die twee elkaar? Daar valt geen bevestiging voor te vinden. Geen journalist op aarde heeft deze connectie echter gelegd.

Het zou echter niet verrassen wanneer twee relatief jonge zakenmannen, die beide in de energiesector actief zijn en nauw contact onderhouden met de AKP, elkaar kennen. Te meer omdat beide zeker gemeenschappelijke kennissen hebben. Zoveel staat vast en in dat verband vallen een paar interessante namen te noemen.

Zoals van Erdogan Bayrakter (Erdogan is in Turkije ook een voornaam), de voormalige directeur van de (staats)bouwonderneming TOKI, onder de vleugels waarvan een belangrijk deel van Turkije met beton werd volgestort. Alptekin kent grote belangen in de bouwsector wat zijn band met Bayraktar verklaart.

Bayrakter werd minister in de laatste regering waarvan Erdogan premier was. In december 2013 trad hij af omdat hij tot de vier ministers behoorde waarover met Fethullah Gülen geassocieerde aanklagers onthulden dat zij smeerheld van Zarrab hadden aangenomen. Bayraktar was toen overigens de enige van de vier die zich verdedigde met het argument dat hij niet anders had gedaan dan het uitvoeren van wat Erdogan had opgedragen. Heel goed mogelijk dat we van Zarrab hetzelfde zullen horen wanneer het proces tegen hem doorgaat.

Güler

Iemand die evenmin onvermeld mag blijven is Hilmi Güler,  een voormalige energieminister. Gülers adviseur, Musa Gunaydin, wordt genoemd als de drijvende kracht achter de goud voor olie overeenkomst met Iran. Güler was in 2007 getuige toen Alptekin voor het eerst trouwde, met de journaliste Asli Aydintasbas.

De andere getuige tijdens die huwelijksvoltrekking was de huidige vicefractievoorzitter van de AKP, Saban Disli. Zijn naam werd eerder op MO* genoemd, omdat zijn broer, de generaal Mehmet Disli, onder merkwaardige omstandigheden werd gearresteerd voor betrokkenheid bij de couppoging in Turkije van 15 juli 2016.

Michael Flynn

Mike Licht (CC BY 2.0)​

Wie weet komen Alptekin en Aydintasbas elkaar nog wel eens tegen, want ze zijn beide verbonden zijn aan de European Council on Foreign Relations.

Taaie kost

De schrijver van dit artikel prijst de lezer die op dit punt nog niet is afgehaakt, want de talloze connecties zijn duizelingwekkend en de onvermijdelijke wendingen maken het geheel tot taaie kost. Het zal echter duidelijk zijn dat dit komt omdat alles verband met elkaar houdt.

Zo had Ekim Alptekin zeer waarschijnlijk geen reden gezien tot het opzetten van een lobby in de VS tegen Gülen, als diens aanklagers in 2013 niet het corruptieschandaal rond de AKP hadden onthuld waarin Zarrab de centrale persoon was. Want vergeet niet dat Turkije naar aanleiding daarvan de VS al om uitlevering van Gülen verzocht. De couppoging maakte dat verzoek hooguit meer tot een eis.

De verbanden gaan echter veel verder. Zoals tussen het door de AKP gewenste einde van het proces tegen Zarrab en de YPG/PYD in Syrië. Of de waarde die in kringen rond Trump wordt toegekend aan Turkije als buffer tegen Iran.

Daarnaast zijn er de contacten van Michael Flynn met Rusland. Aanvankelijk leken die los te staan van het onderhoud dat hij met de twee Turkse ministers had, maar de gedachte aan een verband dringt zich ook hier steeds meer op.

Chairman of the Joint Chiefs (CC BY 2.0)​

Geen conclusie

Toch, geen conclusie. Deze artikelenserie draagt de intentie aan te zetten tot een open blik ten aanzien van de beschreven ontwikkelingen en het landschap te schilderen waarin die zich voltrekken. Het heeft echter niet de pretentie te bewijzen wat daarmee gesuggereerd wordt. Dat is ook onmogelijk, omdat het domein van de (onderzoeks)journalistiek ergens ophoudt… Precies waar dat van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten begint.

Ondanks het passeren van veel andere namen waren Reza Zarrab en Ekim Alptekin de twee rode draden in deze drie artikelen. Beide kennen zoals gesteld raakvlakken, maar er is ook een groot verschil tussen hen.

Zarrab zal als Erdogan en/of Trump het niet weten te voorkomen in augustus terechtstaan en heeft tot die tijd uitzicht op de tralies van een gevangenis in New York.

Alptekin gaat ondertussen door met zijn opmars naar de hoogste regionen van internationale structuren. Hij spreekt tussen 21 en 23 mei aanstaande samen met onder andere de Turkse economieminister Nihat Zeybekci en de Amerikaanse ambassadeur in Turkije John Bass, tijdens een congres over Amerikaans-Turkse betrekkingen dat georganiseerd is door de American Turkish Council (ATC) en de Turkish American business (TAIK – waarvan Alptekin voorzitter is). (In 2014 moest toenmalige ATC-voorzitter Jim Holmes overigens onder druk van TAIK aftreden, naar aanleiding van een door ATC verspreid bericht dat louter bestond uit in de Gülen-krant Today’s Zaman verschenen artikelen).

Ekim Alptekin

© Turkish-American Business Council (TAİK)​

Blauwe ogen

Het verschil neemt niet weg dat Alptekin minstens zo enigmatisch is als Zarrab. Laatstgenoemde zal naar verwachting zeker schoon schip maken als dat de enige manier is waarmee hij aan 75 jaar gevangenisstraf kan ontkomen. Maar hoe geloofwaardig is Alptekin? We moeten hem op zijn blauwe ogen geloven, al zijn de uitspraken die hij doet  vaak weinig aannemelijk.

Dat Gülen-volgelingen in het heersende klimaat in Turkije nog iets durven te ondernemen tegen iemand die nauwe banden met de Turkse overheid kent is erg onwaarschijnlijk.

Soms wordt het zelfs ronduit bizar bij hem. Zo zei hij tegen de NRC-journalisten te verwachten de komende tijd vaker in Nederland te zijn. Omdat hij in Turkije bedreigd wordt door ‘politieke tegenstanders.’ ‘Gülenisten, vermoedt hij’, stond erbij. Meent hij dat serieus? Dat Gülen-volgelingen in het heersende klimaat in Turkije nog iets durven te ondernemen tegen iemand die nauwe banden met de Turkse overheid kent is erg onwaarschijnlijk.

Wie nog niet is gearresteerd doet er alles om te voorkomen dat dit alsnog gebeurt.

Wellicht zijn er andere redenen waarom Alptekin zich niet veilig voelt in Turkije, zoals dat ook over Reza Zarrab en Mehmet Atilla is verondersteld, maar voor de Gülen-beweging zal hij in de huidige omstandigheden niet echt hoeven vrezen.

Zullen we ontdekken hoe de vork precies in de steel van dit alles steekt? Wat vooralsnog bekend is lijkt het topje van de ijsberg. Het ligt echter voor de hand dat Zarrabs verklaringen grote gevolgen kan hebben voor in deze die artikelen genoemde personen. Hetzelfde geldt echter voor het FBI-onderzoek naar Trump. Barst die bom dan kan niet alleen veel onthuld worden over de Russian Connection, maar ook over de Turkish Connection.

Het belooft een spannend jaar te worden, waarin het in deze artikelserie geschetste landschap wellicht nog van pas kan komen…