“‘Bangkok, zinkende moderne stad’
Landen in Bangkok betekent voor ons happen naar adem. We snakken naar rust en fris(sere) lucht. Het chaotische straatbeeld van India en Nepal wordt plots ingeruild voor structuur en georganiseerde hoffelijkheid.
We namen een vlucht vanuit Kathmandu naar Bangkok. Zodra de landing werd ingezet en het land zichtbaar werd, werd ook ons beeld al voor een deel gevormd. Overstroomde rijstvelden, wolkenkrabbers en een zeer moderne luchthaven domineerden het zicht.
Op vele vlakken kunnen we als Europanen opkijken naar deze miljoenenstad, Bangkok. Of is het allemaal toch iets té mooi om waar te zijn?
Leven met veel mensen op een kleine oppervlakte is niet simpel, dat hebben in we in India aan de lijve ondervonden. Om je in India te verplaatsen, moet je je laten gelden door het gebruik van je claxon of je duwt doorheen de mensenmassa om toch maar op die trein te geraken.
Georganiseerde hoffelijkheid
In Bangkok zien we georganiseerde hoffelijkheid. In de luchthaven werd alle bagage dat na twee rondjes op de band bleef liggen, op een uiterst gestructureerde manier gesorteerd.
Neem je de trein of bovengrondse metro, dan staat er een toezichter om toe te kijken dat je pas instapt nadat iedereen is uitgestapt. Mocht je niet weten hoe hoffelijkheid werkt bij het instappen van de trein, dan kunnen de pijlen en stopstrepen je helpen. Ze zorgen er voor dat je de doorgang niet blokkeert voor de passanten.
‘Ondanks het hoge bevolkingsaantal is er oog voor de publieke ruimte die de leefbaarheid moet bevorderen’
In het verkeer wordt de claxon ingeruild voor richtingaanwijzers en verkeerslichten. Verkeerslichten die aangeven hoelang het groen of rood blijft, zorgen voor een betere verkeersdoorgang en zouden geïntroduceerd moeten worden in België.
Bangkok echt sterk in is, is de ruimtelijke ordening van de stad. Wat ook nodig is! Ondanks het hoge bevolkingsaantal is er oog voor de publieke ruimte die de leefbaarheid moet bevorderen.
Verder zijn er ook prachtige parken te vinden in de stad. Gedurende de dag is het er zeer rustig, na de kantooruren dwarrelen de eerste joggers de parken binnen. Parkgangers nemen plaats aan de verschillende fitnesstoestellen die ter beschikking staan. Er zijn wandelaars en snelwandelaars, en ook fietsers zijn hier welkom. Er zijn fietspaden voorzien met pijlen die aangeven in welke richting er gereden wordt.
Wie enkel wil fietsen, kan terecht op de Skylane van Bangkok. Dit is een aangelegde fietsbaan rond de luchthaven van Bangkok. Elke ruimte in Bangkok wordt benut!
Buiten de verschillende ontspannings- sportmogelijkheden zijn de parken een ontmoetingsplaats, ideaal om de drukte te ontvluchten en een praatje te slaan met andere wandelaars.
Honderd dagen wit, zwart en grijs
Wat onmiddellijk in het oog sprong in Thailand is het belang van de vorst. Veel had te maken met het overlijden van vorst Bhumibol uiteraard. Elke Thai was gekleed in zwart, wit of grijs, niet voor een dag, maar voor minstens 100 dagen. Het Thaise volk was in rouw. Over het hele land (en ver daarbuiten) kwamen burgers hun steun betuigen en een laatste groet brengen.
Bhumibol was een unieke vorst, hij is erin geslaagd zijn volk te verenigen door neer te dalen van zijn troon. Hij kon zich tussen het volk bewegen en liet zich raken door de pijnpunten van zijn land, zoals de armoede op het platteland. Zijn laatste adem heeft het volk meer dan ooit samengebracht.
Of dit na de periode van rouw voortduurt, moet nog blijken. Wat vaststaat, is dat de vorst die na hem zal komen, zal waarschijnlijk in de schaduw van vorst Bhumibol geplaatst worden.
Sprong naar de stad
Ondanks de inspanning van wijlen vorst Bhumibol blijft het contrast tussen de steden en het platteland toch wel opmerkelijk groot. De grootsteden, voornamelijk Bangkok, hebben een aanzuigeffect op de armere bevolking.
Velen proberen de sprong te wagen naar de toenemende mogelijkheden en de vele rijkdom die aanwezig is. Enkel zijn deze niet voor iedereen toegankelijk. Naar schatting leeft intussen meer dan de helft van de bevolking in de steden.
‘Ondanks de inspanning van wijlen vorst Bhumibol blijft het contrast tussen de steden en het platteland toch wel opmerkelijk groot’
Bangkok groeit nog elke dag. Net zoals de kloof tussen arm en rijk. Het kapitalisme zegeviert hier, van herverdeling is weinig merkbaar.
Over heel Thailand is er armoede, wat voor het rijkste land van Zuid-Oost-Azië geen reclame is. Wanneer we de hoofdstad verlieten richting het Noorden van Thailand werd het contrast enkel maar groter. Velden werden bewerkt met de hand, koeien of wat moet doorgaan voor een tractor.
De industrialisatie vond vooral plaats rond de grootsteden, vandaar de plattelandsvlucht. Mensen hopen een eigen zaakje te kunnen starten, maar de concurrentie is moordend of in een fabriek aan de slag te kunnen, maar er is niet genoeg werk voor iedereen.
De armen blijven vaak vastzitten in hun armoedecyclus door slechte herverdeling.
Boven water
Wie toch een job vindt in de grootstad, moet keihard werken om het hoofd boven water te houden. Rondkomen is niet vanzelfsprekend. Werken doe je ongeveer 10 uur per dag en dit zo goed als elke dag, wist L. Small ons te vertellen. Arbeid verrichten staat op de eerste plaats bij de Thaise bevolking.
‘De meeste huizen zijn op palen gebouwd, niet alleen om dieren buiten te houden, maar vooral omwille van het stijgende waterpeil’
Geld verdienen is het belangrijkste, het gezin komt daarna. Vakantie of vrije tijd is zeldzaam. Dit is voor hun een normaliteit.
Hoe lang houdt de Thaise bevolking een dergelijk leven vol? We zijn benieuwd, zeker met de groeiende kloof tussen arm en rijk.
Het hoofd boven water houden in Bangkok is niet enkel figuurlijk een opdracht, maar vooral ook letterlijk.
Bangkok zinkt ongeveer 2 centimeter per jaar. Dit is duidelijk merkbaar aan de infrastructuur in en rond de stad. Wanneer we door de groene long van Bangkok fietsten, zien we dat bepaalde wegen al drie keer opnieuw bovenop elkaar werden aangelegd.
De meeste huizen zijn op palen gebouwd, niet alleen om dieren buiten te houden, maar vooral omwille van het stijgende waterpeil. Naar schatting ligt Bangkok in 2030 onder de zeespiegel. Hoe Thailand en de rest van de wereld met klimaatverandering omgaan, zal de toekomst van miljoenen bewoners van Bangkok bepalen.