Slachthuizen, vlees eten en geweld
“‘Brazilië, een gewelddadige maatschappij?’
Een megapool als São Paulo heeft de naam van gewelddadig te zijn. Soms zijn kleinere steden nog veel extremer. Neem nu Chapecó, de 'hoofdstad van het vlees' in deelstaat Santa Catarina. Op het eerste gezicht is dit een zeer rustige, burgerlijke stad, maar schijn bedriegt. Zou er een link zijn tussen de carnivore cultuur, de alomtegenwoordige slachthuizen en geweld tussen mensen?
Mari Lucia (CC BY-NC 2.0)
Een megapool als São Paulo heeft de naam van gewelddadig te zijn. Soms zijn kleinere steden nog veel extremer. Neem nu Chapecó, de ‘hoofdstad van het vlees’ in deelstaat Santa Catarina. Op het eerste gezicht is dit een zeer rustige, burgerlijke stad, maar schijn bedriegt. Zou er een link zijn tussen de carnivore cultuur, de alomtegenwoordige slachthuizen en geweld tussen mensen?
Terwijl het leven zich stilaan begint te hervatten, heb ik wat tijd om andere zaken te doen dan wat gepland was. Ongeveer alles wat in Chapecó en omgeving geprogrammeerd was, moesten we annuleren, omdat de mensen gewoon niet geraken waar ze willen zijn. Het openbaar vervoer lag stil en hier in Santa Catarina is dat nog altijd op vele plaatsen het geval. De blokkades zijn hier van de hevigste in het land.
Zou er een link zijn tussen de carnivore cultuur, de alomtegenwoordige slachthuizen en geweld tussen mensen?
Er wordt ook gesteld dat er heel wat infiltratie is van heel rechtse krachten om de roep van militaire interventie (en op termijn terug ‘bestuur’ door militairen) sterker te maken.
Het is toch wel angstaanjagend, dat in Duitsland (en elders in Europa en de Verenigde Staten) terug neo-nazi’s de kop kunnen opsteken en dat in Brazilië een goede dertig jaar na de militaire dictatuur, er heimwee is naar deze tijd. Vooral dat dit uitgeroepen wordt door jongeren, die de onderdukking en de moorden niet aan den lijve ondervonden.
Blijkbaar leren we weinig van de geschiedenis, zelfs als die heel recent is.
Gevaar
Toen ik voor het eerst in Brazilië rondtrok, liep ik in Belém een man tegen het lijf. Hij was duidelijk in paniek. Hij zwierf rond in heel wat Zuid-Amerikaanse landen en voelde zich in Brazilië meteen onveilig. Ik heb dat gevoel nooit gehad, maar hij voelde het blijkbaar met heel zijn lijf aan.
Er wordt al jaren gesteld dat São Paulo zo gevaarlijk is, of Vitória in Espiritu Santo. Maar blijkbaar is Chapecó heel wat erger. Op het eerste gezicht is dit een rustige, burgelijke stad, maar er schuilt heel wat geweld achter mooie façades en in de achterbuurten.
© fetrafsul.org.br
Heel wat vrouwen worden het slachtoffer van geweld, huiselijk geweld en doodslag incluis. Homo’s, indio’s, negros hebben heel wat discriminatie en racisme te verduren. Jongeren sneuvelen nog het meest.
Terwijl in São Paulo 11 jongeren per 100.000 inwoners/jaar vermoord worden, zijn er dat 49 in Chapecó. Drugstrafiek en smokkel van allerlei producten vanuit Argentinië hebben er mee te maken. Toch vraag ik me af of er een verband is met de extreme carnivore cultuur.
Chapecó is de hoofdstad van het vlees met slachterijen van Aurora, Sadia, Perdigão (nu samen ‘Brasil-Foods). Er zijn heel wat studies over het verband tussen hoge consumptie van vlees en neiging tot geweld.
De plaatselijke universiteit UFFS (Universidade Federal Fronteira Sul), acht jaar geleden gesticht vanuit Fetraf en andere sociale bewegingen heeft in zijn schoot een centrum opgericht om de mensenrechten te bewaken. Verdere studie rond dit thema zou niet slecht zijn. Chapecó is dan vast een ideaal onderzoeksterrein.