“‘De geboorte van een zoon tijdens staking zonder einde in Bolivia ’

© Eva Geerts

Het is zondagochtend 27 oktober wanneer mijn buurjongen me op de motor naar het ziekenhuis brengt. Ik heb een hele nacht weeën gehad en de gynaecologe verwacht me. Fernando, mijn echtgenoot, komt na op de fiets. Grote zus Halina blijft achter bij ons buurmeisje.

De algemene staking die uitgebroken is in Bolivia (door vermoeden van fraude, gepleegd door de partij van huidig president Evo Morales, tijdens de verkiezingen van 20 oktober), is nog steeds aan de gang. Alle wegen zijn geblokkeerd. Tijdens onze rit naar het ziekenhuis worden we zeven keer tegengehouden. Wanneer de mensen zien dat ik hoogzwanger ben, laten ze ons gelukkig zonder probleem door.

In het ziekenhuis besluit de gynaecologe om de bevalling in te leiden: voor haar is het ook moeilijk om in het ziekenhuis te geraken en we vrezen allebei dat de situatie op straat niet zal verbeteren de volgende dagen. Ik raak geëmotioneerd: mijn zoontje gaat vanmiddag geboren worden!

Om 14.12 uur wordt Nolan Arauz Geerts geboren. Fernando en ik zijn supertrots! We vertellen het heuglijke nieuws aan onze familieleden en vrienden via WhatsApp. Jammer genoeg kan enkel een tante van Fernando op bezoek komen: ze woont op wandelafstand van het ziekenhuis. De rest van onze kennissen zal geduld moeten hebben tot de staking afgelopen is.

De dag nadien mogen we vertrekken uit het ziekenhuis, maar we kunnen geen bus of taxi nemen om naar huis te gaan. Het is 1ur3 u ’s middags en 37 graden warm. We moeten maar vier kilometer overbruggen, maar wandelen met een pasgeboren baby is geen optie. De motor van de buurjongen lijkt me ook geen veilig alternatief. We besluiten om een ambulance te bellen.

De ambulanciers zijn niet bereid om ons weg te brengen: het is geen noodgeval. Nolan, Fernando en ik wachten af aan de receptie van het ziekenhuis. Twee uur later komt een ambulance een patiënt binnenbrengen. Fernando vraagt of ze ons even thuis willen afzetten. Mits een aanzienelijke vergoeding zijn ze daartoe bereid! Twintig blokkades en acht controles later – zit er wel echt een patiënt in de ambulance in plaats van wapens? – komen we thuis aan. Halina is blij om ons terug te zien en reageert enthousiast op haar nieuwe speelkameraadje.

Normaal gezien zou Fernando recht hebben op drie dagen vaderschapsverlof. Door de staking kan hij niet gaan werken, een onverwachte meevaller voor ons gezinnetje. Tijdens de zorg voor onze kinderen volgen we het nieuws op de voet.

Op woensdagnamiddag 30 oktober breken er rellen uit in Montero, het geboortedorp van Fernando, ten Noorden van Santa Cruz. Enkele relschoppers die de blokkades willen opheffen, hebben vuurwapens bij waardoor er twee dodelijke slachtoffers te betreuren zijn. Speculaties volgen. Lokale politici van Montero, leden van de partij van Evo Morales, zouden wapens uitgedeeld hebben en mensen betaald hebben om de blokkades op te heffen. De politie doet zijn werk: ze pakken de verdachten op en starten een onderzoek.

Die nacht slapen we onrustig: mijn schoonouders wonen dicht bij de plek waar de rellen uitbraken, we zijn bang voor wraakacties en escalatie van het conflict. Gelukkig verloopt de staking verder vreedzaam. Maar de verontwaardiging om de dodelijke slachtoffers is groot. Het geeft de bevolking meer kracht om door te gaan met de blokkades.

De tijd vliegt. Nolan is ondertussen een week oud! Hij heeft zijn grootouders nog steeds niet leren kennen, want de bevolking blijft nu al gedurende 14 dagen vastberaden verder staken. Gisterenavond, 4 november, liep het ultimatum voor het ontslag van Evo Morales af: het burgercomité had hem gevraagd om binnen de 48 uur zijn ontslag aan te kondigen anders zouden er maatregelen volgen.

Uiteraard heeft Evo Morales hier geen gehoor aan gegeven. Wel heeft hij een getrouwheidspremie uitgekeerd aan alle politiemannen ter waarde van 3000 Boliviaanse Boliviano (BOB) en voor de militairen tussen 5000 BOB en 9000 BOB (ter vergelijking: het maandelijks minimumloon in Bolivia bedraagt 2122 BOB). Als reactie van het burgercomité worden nu ook de grenzen van Bolivia geblokkeerd, met uitzondering van de internationale luchthavens, en publieke instellingen worden ingenomen. De politie tracht rellen te voorkomen.

Luis Fernando Camacho, de voorzitter van het burgercomité in Santa Cruz, is afgereisd naar La Paz om de ontslagbrief van Evo Morales persoonlijk aan de president te overhandigen en door hem te laten tekenen. Op dit moment is hij niet verder geraakt dan de luchthaven van El Alto, die omsingeld is door aanhangers van Evo Morales. Zijn veiligheid is niet verzekerd.

Luis Almagro, de voorzitter van de Organisatie van Amerikaanse Staten, die ondertussen de audit van de verkiezingen aan het uitvoeren zijn, roept de autoriteiten op om de bewegingsvrijheid van Luis Fernando Camacho te verzekeren.

Evo Morales wacht de resultaten af van deze officiële audit van de OAS. Het burgercomité vertrouwt de audit niet en blijft daarom druk zetten op de regering. Via het ontslag van Evo Morales willen ze nieuwe verkiezingen verzekeren.

Tussen de voedingen en de pampers door hopen wij op een snelle en vreedzame oplossing van het conflict.