Samenhorigheid overheerst in divers Sundarbans

Blog

Samenhorigheid overheerst in divers Sundarbans

Samenhorigheid overheerst in divers Sundarbans
Samenhorigheid overheerst in divers Sundarbans

Wij zijn vijf studenten die door Academics for Development (AFD) zijn samengebracht om de basisgezondheidszorg voor de bevolking van de Sundarbans, de meest onderontwikkelde regio in het Oosten van India, te helpen verbeteren.

Ongerepte natuur, primitieve huisjes langs de kant van de weg en luidruchtige verkeersstromen vullen de verwachtingen rijkelijk in. Na een indrukwekkende rit doorheen de uitgestrekte Indische rijstvelden, waarbij de wet van de sterkste het verkeer domineert, slaat de jeep rechtsaf en arriveert op bestemming. Vijf studenten stappen uit en worden omgeven door kleurrijke gebouwen en bloemperken. Een oogziekenhuis aan de linkerkant en een kinderziekenhuis rechts doen vermoeden dat ze op de juiste plaats zijn beland: de campus van SSDC.

Rijst, rijst en nog eens rijst

Een korte recap van ons project.
Wij zijn vijf studenten die door Academics for Development (AFD) zijn samengebracht om een project uit te voeren in samenwerking met SSDC (Sundarban Social Development Center). SSDC heeft als hoofddoel het verlenen van een basisgezondheidszorg aan de bevolking van de Sundarbans, de meest onderontwikkelde regio in het Oosten van India. Onze taak bestaat erin om de strategische opportuniteiten van SSDC te analyseren, de huidige operationele werking te verbeteren en nuttige partnerschappen op de lange termijn aan te reiken.

Veel families uit de Sundarbans lijden aan ondervoeding en ondergewicht.

Hoewel India rijk is aan grote oppervlaktes landbouwgrond, wordt het telen van gewassen in de Sundarbans enorm bemoeilijkt door de extreme weersomstandigheden. Veel moeders en kinderen leven voornamelijk op grote hoeveelheden rijst en hebben een tekort aan essentiële groenten en vitamines.

Veel moeders en kinderen leven voornamelijk op grote hoeveelheden rijst en hebben een tekort aan essentiële groenten en vitamines.

Daarenboven is hygiëne een groot probleem, omdat veel activiteiten berusten op hetzelfde water.

Tenslotte heeft niet iedereen toegang tot medische hulp, aangezien de bevolking verspreid leeft over verschillende eilanden. SSDC probeert deze problematiek aan te pakken door workshops en trainingen aan te bieden, drinkbaar water en toiletten te voorzien, moestuinen te verschaffen en de bevolking toegang te bieden tot hun oogziekenhuis en kinderziekenhuis.

Terwijl we dit schrijven, reizen we terug naar de Sundarbans na een bezoekje aan de bruisende stad Kolkata. Hier hebben we vruchtbare meetings gehad met WBVHA en IIMC, twee Indische gezondheidszorgorganisaties waaruit mogelijke partnerschappen kunnen voortvloeien. Bovendien zullen we binnenkort in de Sundarbans  enkele ziekenhuizen bezoeken om eventueel financiële en structurele partnerschappen te bekomen. In België hebben we reeds contacten met grote organisaties die een samenwerking op lange termijn wel zien zitten. Op deze manier kunnen krachten worden gebundeld en kan kennis worden doorgegeven.

Bengaals: geen “piece of cake”

Informatie vergaren en strategisch denken liep niet altijd van een leien dakje. Slechts enkelingen binnen SSDC praten een mondje Engels. Zo was het vaak een hele uitdaging om de juiste informatie te verkrijgen. Daarom hebben we een vertaler ingehuurd met als doel ons strategisch plan te vertalen naar het Bengaals. Zo kunnen we SSDC van dienst zijn met een uniek plan dat ze volledig begrijpen en kunnen implementeren.

We worden onthaald als echte prinsen en prinsessen.

Vanaf dag één worden we door iedereen enorm in de watten gelegd. Hoewel we ons hierbij soms wat ongemakkelijk voelen, is het hartverwarmend om te zien hoe iedereen zijn best doet om ons thuis te laten voelen.

Zo kregen Elke en Judith al enkele Indische sieraden cadeau en worden we drie keer per dag beloond met een uitgebreide, Indische maaltijd. We worden onthaald als echte prinsen en prinsessen. Ook wanneer we de lokale bevolking gaan bezoeken, loopt er vaak een groepje giechelende en nieuwsgierige kinderen achter ons aan. Ongeacht hoe je eruitziet, waarin je gelooft en wat je doet… de samenhorigheid is hier enorm groot. Als dat niet mooi is!