“‘ De vrouwen van vandaag, zijn de vakbond van morgen!’

Persoonlijk mocht ik er de nieuwe werking van de vakbondsvrouwen van Kolwezi inhuldigen.  Ik feliciteerde er meer dan 30 dames die zich dagdagelijks inzetten voor de rol van de vrouw in samenleving en in de eigen vakbond.  Er is een sterke werking voor de vrouwen van het mijnbedrijf Gécamines uitgebouwd, en een regionale werking.  Jacky Makonga is het kloppend hart achter deze werking.  Een krachtige dame, die zich dagelijks inzet voor de lokale vrouwenproblematieken.  Zij houdt zich onder meer bezig met vrouwen en aidspreventie, vrouwen en vakbondswerk, financiële zekerheden uitbouwen voor weduwen en de combinatie van het vrouw zijn en werken.

Tijdens ons bezoek wordt er meermaals verwezen naar de maand maart als maand van en voor de vrouw! Het raakt me keer op keer hoeveel deze symbolische actie bij ons hier betekent in het dagelijkse leven van vele vrouwen.

In mijn betoog en felicitaties voor de vrouwenwerking van CSC noem ik 3 prioriteiten voor de uitbouw van hun werking: planmatig werken ( vanuit analyse en doelstellingen een actieplan ontwikkelen), de nood aan sterke vrouwen binnen de vakbond, maar tevens aan een gedragen campagne, door mannen en vrouwen ondersteund (in dialoog bereik je meer en collectief gedragen initiatieven zijn de sleutel voor verandering) en tot slot vraag ik aandacht voor het gegeven dat we de vakbondswerking zien als instrument tot de uitbouw van een beter leven, betere arbeidsomstandigheden en gelijkwaardige lonen voor mannen en vrouwen.  Dit bereik je maar door goed te luisteren naar de basis, naar de dagdagelijkse problemen die werknemers en werkneemsters, en door doelgericht oplossingen uit te werken.  Op dit laatste aspect word ik aangesproken door de vrouwen! Gelijkwaardige lonen nastreven, hoe doe je dat? Welke hefbomen zijn er voor succes? Blijkbaar zijn de vrouwenlonen bij Gécamines al 10 jaar gelijk gebleven, terwijl de mannen wel regelmatig loonopslag verkregen.  Daarenboven vind je de vrouwen enkel in de lagere functies terug! De loonspanning tussen ingenieurs en deze lagere functies is enorm: 3000 – 5000 $ tegenover 400 $! Dat stemt ons nog eens tot nadenken…

In haar eigen betoog, bevestigt Jacky de positie van de man binnen het gezin! Hij is en blijft er de chef! Nadien licht ze ons toe dat dit een tactische zet is.  Ze laat de man in zijn waarde en deze stellingname opent kansen opdat mannen toestaan dat hun vrouwen gaan werken en deelnemen aan allerlei vakbondsvergaderingen! Een vrouw moet thuis haar man soigneren en ondersteunen, dan zal hij zelf meer openheid ontwikkelen voor beide evoluties – en… misschien zelfs al eens de afwas doen als de vrouw van huis is?! (dixit Jacky)

Tijdens een nagesprek aan tafel met Jacky, vernemen we dat je hier als vrouw écht in de miserie belandt wanneer je man overlijdt.  Vroeger werden je kinderen dan weggehaald en geplaatst bij de schoonfamilie! Vandaag mag je als vrouw wel je kinderen bij je houden, maar je staat er verder helemaal alleen voor.  Voor je schoonfamilie ben je werkelijk een vijand, want jij hebt als vrouw mee het geld opgesoupeerd dat je man heeft verdiend!? Een weduwe mag zich ook niet wassen vanaf de dag van het overlijden van haar echtgenoot tot de begrafenis.  Enkel bij de menstruatieperiode kan er een afwijking aangevraagd worden bij de familie.  De kerk is hier vandaag het enige instituut dat zich bekommerd om de positie van deze vrouwen! Zij verschaft hen af en toe eten, of andere materiële middelen en zorgt ervoor dat deze vrouwen niet in de afgrond terecht komen! En Jacky gaat syndicaal onderhandelen bij de directie van het bedrijf om deze vrouwen een basischeque te geven, zodat ze de start kunnen maken van een nieuw begin! Sterk vakbondswerk, sterke vrouwen!