“‘De zware lasten van dragers op Kilimanjaro’
Jaarlijks beklimmen er, al dan niet succesvol, naar schatting 25 000 mensen Kilimanjaro, met zijn 5895 m de hoogste berg op het Afrikaanse continent. Er zijn bovendien nog eens ongeveer 20 000 dragers die de ruggengraat van de trekking vormen, iets wat klimmers vaak vergeten. Hierbij wil ik, samen met het Kilimanjaro Porters Assistance Project (KPAP) een lans voor hen breken.
Het succesvol beklimmen van Kilimanjaro spreekt tot de verbeelding van velen. De berg wordt echter extreem druk bezocht door klimmers van allerlei allooi, hetgeen niet alleen een impact heeft op de klimatologische omstandigheden, maar ook op zij die een cruciale bijdrage leveren aan de klim: de dragers.
De werkomstandigheden van de dragers verbeteren is de belangrijkste missie van KPAP en zij wijzen er terecht op dat het welzijn van de dragers ook uw verantwoordelijkheid als klimmer is.
Dragers in cijfers
Het aantal dragers op Kilimanjaro wordt geschat op 20 000, drie voor elke klimmer. Zij zorgen ervoor dat eten, kampeermateriaal, water en dies meer van rustpunt naar rustpunt wordt vervoerd. Door de enorme hoogte en de risico’s hieraan verbonden, mogen dragers in principe slechts tweemaal per maand de volledige klim doen, met een maximum van 20 kilogram, dit gedurende maximaal acht maanden per jaar. De volledige klim, heen en terug, duurt ongeveer zeven à acht dagen. Deze cijfers blijven helaas echter vaak theorie.
En hoe overleeft een vijftienjarige een tocht op dergelijke hoogte, met een de helft van zijn lichaamsgewicht op de rug?
Er is, onder vele verhalen, het verhaal van een prille twintiger, die op zijn vijftiende als drager aan de slag is gegaan, toendertijd met een gewicht van 32 kilogram op de rug. Hij kreeg als verloning ongeveer 7 USD voor de hele tocht met een extra fooi van 1,5 USD. Dit zijn hallucinante cijfers.
Prijzen voor de beklimming van Kilimanjaro variëren van 1500 USD tot 3000 USD per persoon, ook op zijn minst hallucinant te noemen.
Waar gaat dit geld naartoe?
En hoe overleeft een vijftienjarige een tocht op dergelijke hoogte, met een de helft van zijn lichaamsgewicht op de rug?
Kilimanjaro Porters Assistance Project: nobel en succesvol
© Kilimanjaro Porters Assistance Project
In 2003 werd KPAP opgericht als een niet-winstgevende organisatie met als doel de werkomstandigheden van de dragers te verbeteren en te beschermen. KPAP richt zich hiervoor op vier pijlers. Ze lenen gratis degelijke klimuitrusting en kampeermateriaal uit aan dragers. Daarnaast pleiten ze voor een faire verloning (10 USD per dag) en een heldere procedure voor fooien.
Touroperators die Kilimanjaro-treks aanbieden en voldoen aan de normen die samen met KPAP werden vastgelegd, krijgen een kwaliteitslabel, genaamd ‘Partner for Responsible Travel’.
Voor de start van de klim wordt in samenwerking met de klimmers en de touroperator op papier gezet hoe de fooien zullen worden verdeeld. KPAP ziet er ook op toe dat de dragers drie volwaardige maaltijden per dag ontvangen en een maximum last van 20 kg toegewezen krijgen. Ze bieden ook nog medische steun en gratis lessen in, bijvoorbeeld, financieel beheer en Eerste Hulp.
KPAP is geen organisatie die lidmaatschap van de dragers eist, noch zijn zij een touroperator of vragen zij een financiële bijdrage. Ze zijn een initiatief van de International Mountain Explorers Connection (IMEC), een non-profit organisatie die gevestigd is in Boulder, Colorado, Verenigde Staten.
Zij werken nauw samen met de touroperators die dragers tewerkstellen. KPAP doet aan bewustmaking en kwaliteitscontrole door samen met hen procedures uit te werken en akkoorden te sluiten over de werkomstandigheden van de dragers. KPAP adviseert, geeft suggesties en ziet erop toe dat de afspraken worden nageleefd.
Touroperators die Kilimanjaro-treks aanbieden en voldoen aan de normen die samen met KPAP werden vastgelegd, krijgen een kwaliteitslabel, genaamd ‘Partner for Responsible Travel’. Dat label moet jaarlijks worden herkeurd.
Een wetenschappelijke studie over onbestaande rugletsels
KPAP, maar ook het Kilimanjaro Christian Medical Centre (KCMC), het meest significante hospitaal in de hele regio, hebben een gemeenschappelijke bekommernis om de gezondheid van de dragers. Artsen in KCMC zijn verbaasd dat dragers die de weg naar het hospitaal vinden, zelden met rugklachten komen. In hun onlangs gestarte studie over de gevolgen van de extreme klimatologische en arbeidsomstandigheden op de gezondheid van dragers spelen, tegen de verwachtingen in, rugletsels een beperkte rol.
De problemen situeren zich eerder op het vlak van oververmoeidheid, valblessures, de ernstige gevolgen van hoogteziekte en gevallen van alcoholmisbruik.
KCMC bestudeert nu de patiëntengegevens van dragers die doorheen de jaren werden behandeld. De resultaten van de studie zullen een beter beeld geven van de medische knelpunten van de dragers en hoe gepaste medische zorg kan worden geboden. De informatie kan ook helpen bij de opzet van preventie-acties.
De verantwoordelijkheid van de toerist
De beklimming van Kilimanjaro zal altijd een hoge financiële kost hebben, ongeacht met welke touroperator je samenwerkt. Maar het spreekt voor zich dat goedkopere maatschappijen het vaak niet zo nauw nemen met de arbeidsomstandigheden en verloning van hun dragers.
Een betrouwbare touroperator zal niet alleen instaan voor uw leven, maar ook voor het leven van de dragers die ze tewerkstellen.
Een lijst van organisaties die het label ‘Partner for Responsible Travel’ hebben, kan geraadpleegd worden op de website van KPAP of u kan ook contact opnemen via info@kiliporters.org.
Duurzaam toerisme wordt langs deze weg een feit, dankzij u.
Meer weten:
Kilimanjaro Porters Assistance Project: www.kiliporters.org
International Mountain Explorers Connection: www.mountainexplorers.org