“‘Colombia: een gevoelig dilemma!’
Het is een belangrijke dag voor koppels van hetzelfde geslacht in Colombia. Vandaag zal rechter José Roberto Herrera besluiten of homoseksuele koppels de mogelijkheid krijgen om kinderen te adopteren. Het is een kwestie die de gemoederen flink bezig houdt in Colombia. Dit komt deels door de gevoelige inhoud van het debat en deels doordat slechts één persoon over deze belangrijke kwestie zal besluiten…
Vandaag besluit Colombia over de adoptatie van kinderen door stellen van hetzelfde geslacht
Diego Cambiaso, Marcha LGBT 2013 Bogotá
De inzet van de uitspraak is of homoseksuele koppels onder dezelfde voorwaarden een kind kunnen adopteren als heteroseksuele stellen. Deze kwestie leek twee weken geleden al besloten te worden door een commissie van negen rechters, maar doordat één rechter verhinderd was, eindigde de uitspraak in een ´gelijkspel´ (4-4). Om de kwestie nu wel te besluiten, neemt rechter José Roberto Herrera plaats met een doorslaggevende stem. De verantwoordelijkheid die op zijn schouders rust is enorm. Herrera is zich dan ook ‘bewust van de historische beslissing die in zijn handen ligt’.
Een zeer lastig besluit…
Wat Herrera ook mag besluiten, zijn uitspraak zal veel stof op doen laaien. In dit conservatieve land, waar de kerk op een voetstuk staat en waar het machismo heerst, zit het merendeel van de mensen niet te wachten op de adoptie van kinderen door gaykoppels. Eén van de meest gehoorde argumenten is dat een kind recht heeft op een mannelijke vader en een vrouwelijke moeder, want zo heeft God het ontworpen. Uit verschillende enquêtes blijkt dat een ruime meerderheid van de Colombianen dit zo voelt en tegen het voorstel is. De cijfers van enquêtes variëren van een 70% tot een 90%. Daarnaast neemt de kritiek toe op het feit dat negen rechters kunnen beslissen over een dergelijk belangrijk thema zonder dat het volk er inspraak in heeft. Helemaal nu de beslissing in handen is komen te liggen van slechts één persoon hoort men steeds vaker het woord referendum vallen.
Herrera is zich dan ook ’bewust van de historische beslissing die in zijn handen ligt’.
Aan de andere kant staan groepen die stellen dat er geen legitieme reden bestaat om het adopteren van kinderen door gaykoppels te verbieden. Zij beroepen zich op het discriminerende karakter van het verbod. Gesteund door de regering die in een document stelt dat er geen risico´s voortvloeien uit de seksuele voorkeur van ouders voor gezondheid, ontwikkeling en welzijn van het kind, hopen zij dat de de rechterlijke macht besluit dat er geen geldige redenen bestaan om dit nog langer te verbieden.
Wat te besluiten?
Het is dan ook duidelijk dat rechter Herrera zich in een uitdagende positie bevindt. Wat hij ook mag besluiten, het zal veel opschudding teweeg brengen. Mocht hij instemmen met de adoptie dan valt een land over hem heen en zal de kritiek toenemen op het feit dat één persoon een dergelijk besluit kan nemen. Zal hij echter besluiten dat gaykoppels geen kinderen onder gelijke omstandigheden kunnen adopteren dan zal hem verweten worden mee te gaan met het populaire sentiment. Het is hoe dan ook een zeer gevoelige uitspraak…