“‘Homoseksualiteit in Ethiopia’
De studenten psychologie aan de universiteit van Gondar hielden een tweedaagse conferentie. Lea was uitgenodigd als gast en Kobe moest de conferentie organiseren en de discussies modereren. Groepen van vier studenten brachten seminaries over allerlei hedendaagse onderwerpen.
Sommigen waagden zich aan zeer beladen thema’s in Ethiopië, waaronder homoseksualiteit, traditionele versus nieuwe familiesamenstellingen, de impact van de religie op de economie, geld maakt gelukkig, enzovoort.
Voor het eerst aan de universiteit durfden enkele studenten onderzoek uiteen zetten dat aantoont dat homoseksualiteit - minstens ten dele - natuurlijk is; dus uitgelegd kan worden door biologische, genetische of hormonale factoren. “Mede daardoor”, zeiden ze, “zijn er landen in de wereld waar homoseksualiteit gelegaliseerd werd.”
In Ethiopia vlieg je voor homoseksuele praktijken nog altijd stante pede de gevangenis in. Tenminste als de gemeenschap het heft nog niet in eigen handen genomen heeft en de homo’s of lesbiennes geen kopje kleiner heeft gemaakt. Het is immers niet de eerste keer dat Ethiopiërs ons uitleggen dat ze zelf eigenhandig een vriend(in) zouden neerschieten wanneer blijkt dat die plots homo/lesbienne zou zijn. Anderen bidden opdat praktijken als het homohuwelijk nooit van de Westerse landen naar hier zouden overvliegen.
Gesteund door degelijk onderzoek stelden de voordrachtgevers de vraag aan het publiek of hun voorstel om de wet in Ethiopia te veranderen en homoseksualiteit te legaliseren aanvaardbaar is. De reacties waren hevig, maar allerminst eenzijdig. De meesten vinden dat hun cultuur zo niet is en dat ze dit niet mogen laten gebeuren. Eigenaardig genoeg was dit ook de stelling van een studente die net vurig opgekomen was tegen discriminatie in haar presentatie over seksisme. Ze vond immers dat er geen enkele gegronde reden was waarom vrouwen niet in even grote getale als mannen kunnen deelnemen aan politiek of minder kansen krijgen om verder te studeren, laat staan uitgesloten worden voor bepaalde betrekkingen.
“Maar homoseksualiteit was nooit aanvaard in Ethiopia en dat moet zo blijven,” besloot ze. Sommigen beweerden ook dat de verkrachtingen door homo’s na legalisatie drastisch zouden toenemen, om maar te zwijgen over de verregaande en versnelde verspreiding van HIV/Aids.
Als klap op de vuurpijl geeft ook een docent psychologie zijn mening over de presentatie en het onderwerp. “Eerst en vooral is er geen enkel bewijs dat homoseksualiteit natuurlijk is,” luidt zijn betoog, “de onderzoeken die dat willen aantonen zijn nep. Dus is het onze taak als samenleving homoseksuele gedrag in elke vorm te ontmoedigen opdat niemand ertoe verleid kan worden. Bovendien mogen we niet aanvaarden dat Ethiopia de Westerse wereld als model neemt.”
Gelukkig namen er toch verschillende studenten het onderzoek au serieux en vinden dat deze discriminatie niet langer getolereerd kan worden. Helaas stoten juist deze beloftevolle psychologen tegen een muur van ontkenning en verzet van conservatieve docenten.