“‘Intenties, het zwarte schaap van de westerse wereld’
Argentijnen geloven in de onschuld van intenties, met het geoorloofde risico iemand te beledigen. Een les waar we in het Westen nog wat van kunnen leren.
© José Becerra / Instagram
Politieke correctheid was een spel van politici, maar inmiddels hebben we allemaal onze pion op het speelbord gezet. De Amerikaanse Comedian Amy Schumer maakte hier enkele jaren terug een sketch over. Ze is in een winkel aan het shoppen en wordt geholpen door een Aziatische medewerker en tijdens het afrekenen wordt haar gevraagd wie haar had geholpen. Op zoek naar de juiste woorden of andere karakteristieken die ze zich kan herinneren behalve zijn etniciteit, geeft de comédienne hilarisch bloot hoe we een politiek klimaat hebben gecreëerd waarin geen fout wordt getolereerd. Iets waar ze zich in Argentinië niet zo druk over maken.
In Buenos Aires worden opmerkingen over je uiterlijk door iedereen in de begroeting al gemaakt en het gemak waarin dat wordt gedaan, verbaast me nog steeds. Waar vrienden of kennissen (een woord wat ze in het Spaans niet kennen, want we zijn allemaal elkaars vriend) elkaar makkelijk “gordito” (dikkertje) als bijnaam geven, wordt je net zo goed met “flaca” (dunne) begroet. Zelfs als ik boodschappen doe, begroet de groenteboer me met “linda” (mooie).
Europa heeft “intentie” al lang aan de kant geschoven, impact is wat er toe doet.
Lichaam, gezicht, etniciteit, het is allemaal fair game. “Negro” (zwart(e) wordt zowel gebruikt om een lederen bank te omschrijven als een man van Afrikaanse afkomst. Aziatisch, Europeaans, Joods, Moslim, dik, dun, er zal ongetwijfeld een opmerking over worden gemaakt door zowel je vrienden als door de slager, groenteboer, en verkoper. ‘Maar het is goed bedoeld’. Wacht even, intentie is hier nog van belang?
Europa heeft “intentie” al lang aan de kant geschoven, impact is wat er toe doet. Zijn er andere redenen waarom Argentijnen schaamteloos verwijzen naar iemands uiterlijk, etniciteit of geloof? Tuurlijk, maar de manier waarop het wordt gezegd, is wel degelijk van belang. Het simpele idee dat iemands persoonlijkheid wordt beoordeeld op zijn of haar intentie is een verademing. De angst om iemand te beledigen, belemmert het voeren van een open en eerlijk gesprek wat ervoor zorgt dat mensen continue bezig zijn met hoe ze overkomen.
Het is beter niets te zeggen dan het verkeerde wat een perceptie van tolerantie creëert, maar mensen blijven evengoed onwetend. We gaan ervan uit dat iedere opmerking een offensieve ondertoon heeft en gaan liever meteen in de aanval zonder uit te leggen waarom. Intentie is niet simpelweg een excuus om eventuele consequenties te vermijden; mensen die niet beter weten, doen niet beter en de cynische aanname dat iedereen je wil aanvallen, verandert daar weinig aan. Als je wilt dat mensen je beter begrijpen, geef ze dan de kans om te leren en kijk naar wát ze proberen te zeggen en niet hóe.
Een heerlijke filosofie, goede intenties worden als zodanig erkent. Behalve als je met Argentijnen over Amerikanen praat – Amerika is namelijk een continent en dus moet je Estados Unidese of Verenigde Staten zeggen. Hoe gaat het gezegde ook alweer over het staan in andermans schoenen… ?