“‘Is Israëls overwinningstijdperk voorbij?’
Donderdag zei Israël niet enkel neen tegen Palestina. Het zei neen tegen Europa en de 138 landen die voor de staat Palestina als waarnemend lid in de Verenigde Naties stemden. Hoe kan je nu nog geloofwaardig beweren dat je een vredevolle tweestatenoplossing wilt? Bevestigt Israël op die manier niet dat het meer baat heeft bij geweld dan bij een diplomatieke oplossing? Door de oorlog in Gaza en het vredesverdrag staat Hamas sterker dan ooit. Maar de man die het met woorden wil oplossen, Palestijns leider Abu Mazen, wordt genegeerd?
Het lijkt alsof Israël Hamas opzettelijk wil versterken om opnieuw een klimaat van angst te creeren om zo ongemerkt te kunnen voortgaan met hun kolonisatieproces. Wat ik mijn vorige blog al vreesde, is vandaag ook bevestigd: Israël antwoordt op de eenzijdige actie van Palestina met de goedkeuring van 3000 huizen in het betwiste gebied E-1 en snijdt Jeruzalem hiermee zo goed als helemaal af van wat ooit een onafhankelijke Palestijnse staat moet worden.
De oorlog in Gaza heeft Netanyahu niet op alle vlakken windeieren gelegd. Hij kan tot nu toe misschien wel zeker zijn van zijn overwinning met de verkiezingen. Maar de rest van de wereld heeft genoeg van het geweld en de apartheidspolitiek. Met hun stem voor de erkenning van Palestina als waarnemend lid wil Europa, net als het overgrote deel van de wereld, het signaal geven dat diplomatieke oplossingen beter zijn dan geweld.
Is Isra_ë_l Europa kwijt?
Waarom is die erkenning zo belangrijk? Het heeft een grote symbolische waarde. Het komt neer op een impliciete erkenning van Palestina als land, waar nu al 600.000 Isra_ë_lische nederzetters wonen. Europa, dat al lang gebukt gaat onder het schuldgevoel van de holocaust, bevrijdt zich zo van haar juk om Palestina de waardigheid toe te kennen die het verdient. Waar Isra_ë_l meer voor bevreesd is, is dat je als waarnemend lid ook klacht kan neerleggen bij het Internationaal Strafhof (ICC) tegen oorlogsmisdaden en schendingen van de mensenrechten. Het ICC kan dus ook de legaliteit van de nederzettingen in Palestijns gebied betwisten.
Daarnaast kan Palestina met haar nieuwe status de Isra_ë_lische economie hard treffen. Israels economie is namelijk erg afhankelijk van Europa. Europa importeert meer producten uit nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever dan uit Palestina. Ook dit kunnen ze nu aanvechten bij het Europees strafhof.
Isra_ë_l slaat terug met nieuwe nederzettingen
Voor de stemming zei Netanyahu nog dat de wereld hem niet kan dwingen om compromissen te maken op het vlak van veiligheid. Hoeveel stemmen er ook tegen Isra_ë_l zijn, de band tussen joden en hun Heilig Land kan niet vernietigd worden (waarmee hij doelt op de nederzettingen in Palestijns gebied). Israel vreest dat een Palestijnse staat een toegangspoort wordt voor Iran om vandaaruit aan te vallen. Maar Isra_ë_ls reactie zou afhangen van de reactie in de Palestijnse gebieden en zou proportioneel reageren. Het heeft niet lang gewacht met antwoorden. De dag erna keurde Israel de bouw van 3000 nieuwe huizen goed in E1, de nederzetting die de Westelijke Jordaanoever afsnijdt van Oost-Jeruzalem. Een Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad wordt op die manier praktisch haast onmogelijk.
Nieuwe oorlog, derde Intifada?
Het is nu afwachten waartoe de erkenning in de VN en de goedkeuring van de gecontesteerde nederzetting E1 zullen leiden. Trekt Palestina meteen naar het ICC? Of leidt de nederzetting tot woede op straat, een derde Initifada? Op het eerste zicht is het rustig, maar het blijft een kruitvat dat snel kan ontploffen. Zestig procent van de Palestijnen is jonger dan 30 jaar en zij zijn opgegroeid met de Israelische onderdrukking, desilusie en uitblijvende vredesakkoorden. Die desilusie kan ertoe leiden dat men gelooft dat geweld de enige oplossing is.
Hamas is zich opnieuw aan het bevoorraden. Het ruikt zowel de hernieuwde strijdkracht van de Palestijnen als de onzekerheid langs Isra_ë_lische kant, en speelt daar gretig op in. Is het tijdperk van de Isra_ë_lische overwinning voorbij? Palestina staat diplomatisch sterk en heeft de steun van de internationale gemeenschap. En Hamas drukte gisteren nog uit dat Isra_ë_l binnenkort in een nieuwe oorlog verwikkeld zal raken en voorspelt dat het dit keer ook zal overslaan naar de Westelijke Jordaanoever.
Ondertussen in Tel Aviv
Donderdagavond ging ik nog even kijken naar de vredesbetoging in het centrum van Tel Aviv. Linkse politieke partijen en vredesorganisaties kwamen op straat om hun steun te betuigen voor de erkenning van Palestina en een tweestatenoplossing. Het zijn positieve en ge_ë_ngageerde signalen. Maar de opkomst was wel erg mager.
Op weg naar huis zagen de manicure-, pedicurezaken en cafeetjes er meer gevuld uit dan de opkomst van de betoging. Als Isra_ë_l echt een tweestatenoplossing wil via diplomatieke weg, had het dan niet de eerste moeten zijn om Palestina te feliciteren met hun erkenning en waren er gisteren dan niet meer mensen aanwezig op de betoging?