“‘Houden van Kinshasa, maar...’
Een scherpzinnig denker merkte ooit op dat alle ongeluk in de wereld voortkomt uit het onvermogen van de mens om rustig binnenshuis te blijven. Enkele jaren voordien schreef een minstens even opmerkzaam auteur dat de wereld een toneelpodium is, en wij, mannen en vrouwen, niet meer of minder dan acteurs.
Toch bezondigt eenieder zich wel eens aan de illusie dat hij de spelleiding in handen kan nemen.
Sommigen gaan dan de kamer uit en trachten de wereld te verbeteren, met alle gevolgen van dien voor het verdere verloop van de handelingen in die wereld. In de poëzie daarentegen valt de schade meestal nog te overzien.
Geen haalbaarheidsstudie
Jij bent hij die Kinshasa bevolkt. Je komt op
en hebt een stofzuiger met twee standen, de ene
dient voor klinisch zuigen en functioneert
zoals men van dit tuig verwacht.
De andere is de uitknop en wordt
af en toe
ingeschakeld: bij het signalement
van een dwergpelikaan, een koloniale
façade of een strookje botanisch décor. Jij
bent het die de reinheid bebouwt met pleinen
uit Warschau en Brussel, met Milanese
lusterzalen en hot spots recht vanop
de rive gauche.
Er zijn promenades waar ’s avonds
de ijlste beloftes verrukkelijk geuren,
je speelt met de kans op een leven
onder de vogels. Livreiknopen
lichten op in de aanmerende reus.
Je verbouwt deze XL-nederzetting
tot jouw stad aan de stroom
van inkt.
Ok, bloed vloeit sneller, dauw druppelt helder.
div .broodtekst { font-size:19px; }