“‘'Mijn job was de gevaarlijste van Zuid-Afrika'’

Na mijn klein ongelukje op vrijdag ben ik enorm geremd in mijn journalistiek werk. Voor de kleinste afstanden ben ik gedwongen een taxi te nemen omdat het gewoonweg fysiek te zwaar is om te stappen.  Op zondag staat een uitstap naar Robbeneiland op de planning. Hiervoor moet je de boot nemen tot het eiland. Omdat we niet weten hoe wild de zee is, besluit ik in Observatory te blijven. Ik vind het niet erg een dagje rust te hebben en nog wat zaken op het internet op te zoeken. Helaas is het internetcafé vrij ver stappen dus ik besluit wederom gebruik te maken van onze intussen vertrouwde Intercab service.

Buit van 3,5 miljoen Rand

Na enkele minuten in de taxi, leer ik de chauffeur beter kennen. De 44-jarige Ashley Bergstadt werkt nog maar zes maanden voor Intercab. Daarvoor werkte hij als chauffeur bij het bedrijf SBV services. Zij transporteren al het geld van de vier grootste banken in Kaapstad. Hij werkte bijna twintig jaar voor hen. De reden van zijn vertrek was de stijging van de criminaliteit in de sector. Tussen 2002 en 2004 was er een plaag aan overvallen. De SBV unit werd dertig keer overvallen. Het was toen de gevaarlijkste job in Zuid-Afrika. Om zichzelf te leren beschermen, kreeg de hele unit een speciale training. In Zuid-Afrika moet je een aantal uren schietlessen volgen voor je je wapenvergunning krijgt.

Ashley droeg altijd een geweer bij zich. Zijn team maakte slechts één overval mee. De bewuste dag van de overval transporteerden ze 3,5 miljoen Zuid-Afrikaanse Rand (ongeveer 260.000 euro). Ze waren op weg naar hun eerste stop toen ze om acht uur ’s ochtends werden overvallen. Het team keek altijd goed uit of ze niet gevolgd werden. Achteraf bleek dat de overvallers hen stonden op te wachten. Een auto reed hen aan en probeerde hen van de weg te duwen. De inzittenden schoten op hen met Kalasjnikovs. Deze mannen werken altijd met een vast patroon. Eén auto rijdt het doelwit aan, een andere auto staat klaar zodat de inzittenden kunnen vluchten. Als laatste is er ook een reserveauto die een pak verder staat te wachten. Deze laatste auto is bijna nooit bij een overval betrokken.

Een doofpotaffaire

Plots zag Ashley de vluchtauto, altijd een Audi, klaarstaan langs de weg. Hij richtte zijn geweer op de bestuurder maar zag dat zijn beide handen het stuur omkleden. Daarom besloot Ashley niet op hem te schieten want hij had het recht op leven. Ashley’s unit was ongedeerd maar ze hadden enkele leden van de groep verwond. Van de overvallers was geen spoor. Er werd wel bloed aangetroffen in de auto. Uit hoeveel man Ashley zijn team bestond, mag hij niet vertellen. Toen hij begon te werken bij SBV services, moest hij een geheimhoudingsdocument ondertekenen. Daarmee beloofde hij nooit bepaalde informatie over SBV vrij te geven, waaronder dus ook het aantal teamleden. Intussen is de job weer een pak veiliger en zijn er amper nog overvallen. Maar zelfs nu nog zou iemand informatie over SBV kunnen gebruiken.

’s Avonds verscheen er niets over de overval op het nieuws. Dit soort zaken wordt door een speciale afdeling van de politie afgehandeld. Ashely weet zelfs niet wat er met de daders gebeurd is. Hij vertelt me dat hij zijn hele verhaal niet eens kan bewijzen. De meeste overvallen werden in de doofpot gestoken. Niemand weet wat er verder met de daders gebeurde. De overvallers maakten deel uit van een soort terroristengroep. Ashley denkt dat ze uiteindelijk allemaal vermoord werden of stierven. Hierdoor kalmeerde de situatie na 2004 en waren er amper nog overvallen.

Van villa naar daklozenmotel

Uiteindelijk besloot Ashley te stoppen als geldtransporteur omdat hij nooit meer in een situatie wilde verkeren waarbij hij op iemand moest schieten. De reden waarom hij nu wapens veracht is omdat Ashley ooit een man in het been schoot buiten de werkuren. Ashley wil liever niet terugdenken aan die bewuste avond. Hij was op stap met vrienden. Een van zijn vriendinnen had een nieuwe vriend meegebracht. Hij stelde zich gewelddadig op tegenover haar. Toen trok Ashley zijn wapen en schoot de man in zijn knie zodat hij zou ophouden. Wat er exact gebeurde, wilt Ashley niet vertellen, hij heeft alles achter zich gezet. Ashleys naam werd gezuiverd omdat het uit de verdediging van de vriendin was.

Als Ashley nu terugkijkt, heeft hij geen spijt van zijn 22 jaar dienst bij SBV. Het heeft zijn persoonlijke leven verwoest maar hij hield erg veel van zijn job. Toen er steeds meer aanvallen waren op hun transporten, verloor hij zijn passie voor de job en nam hij ontslag. Vroeger woonde Ashley met zijn vrouw en twee dochters in een villa in Mitchell’s Plaine. Door zijn werk en andere omstandigheden vroeg zijn vrouw de scheiding aan. Omdat Ashley haar nog steeds graag ziet, gaf hij haar alles en bleef hij achter met niets. Nu woont hij in een daklozenmotel in District Six.