“‘Onderhandelingen voor Rio+20 begonnen’

Waar de MDGs focussen op geld vinden om de symptomen van een ziek systeem te bestrijden, geven de SDG meer ruimte om ook aan de oorzaken van problemen te werken die maken dat we de MDGs niet gaan halen. Zoals daar zijn: de niet al te duurzame consumptiepatronen in het rijke Noorden en klimaatverandering. ANPED (Northern Alliance for Sustainability), de door de VN aangeduide organiserende partner voor de Major Group van ngo’ s die naar Rio+20 zullen afzakken, ziet die shift als een positieve evolutie.

Interessant aan de SDGs is bijvoorbeeld de manier waarop ze zich aan het vormen zijn. Het idee ontstond in landen in het Zuiden waar de gevolgen van niet zo duurzame globale processen duidelijk naar de oppervlakte komen, zoals in Brazilië en Colombia. Maar tijdens de regionale meeting van Europa bleek er dus ook in het Noorden heel wat sympathie voor de SDGs te bestaan.

Eén van de SDGs is het voorstel om tegen 2020 de ecologische voetafdruk terug onder het biologisch draagbare niveau te halen, onder het principe van common but differentiated responsibilities. Lees: de ene moet al wat meer inspanning doen dan de andere. Ook het idee van de Millenium Consumption Goals (MCGs) valt hieronder, waarover sprake was in mijn vorige blogbericht. Om de concrete invulling van de SDGs wordt nog stevig gediscussieerd en die discussie zal het niveau van diepgang en ambities bepalen, maar nu al lijken ze een soort antwoord op het falen van de MDGs te worden. Want laat ons een kat een kat noemen: ook al hebben die her en der het leed wat kunnen verzachten, veel meer dan een doekje voor het bloeden bleken ze toch niet te zijn.

Van 6000 pagina’s input naar 128 pagina’s kladovereenkomst

De tekst uit Genève vertrok daarna, samen met de teksten van vier andere regio’s, naar New York. Op 15 en 16 december vond daar de 2de intersessional plaats, op de weg naar Rio+20. Een samenvatting van wat daar gebeurde staat nu op de officiële website voor Rio+20. De inzendingen van regio’s vormden er slechts een fractie van de 6000 pagina’s tekst die daar doorgenomen werd.

Iedereen die ook maar iets met deze conferentie te maken heeft mocht namelijk tot 1 november inbreng doen. Van de in totaal 678 inzendingen voor de Zero Draft van regio’s, landen, VN instituten, politieke groepen en de civiele samenleving kwam 73% van de civiele samenleving. Tijdens deze intersessional werd overlap en herhaling er uit gehaald. De monstertekst werd dan gestructureerd in een veel kortere 128 pagina’s lange Zero Draft voor Rio+20. Deze wordt zeer binnenkort aan alle landen voorgesteld, waarna de eigenlijke onderhandelingen via een reeks informele sessies kunnen beginnen.

Momentum bouwen

Wat ondertussen opvalt is de matige aandacht die aan het hele Rio+20 proces wordt gegeven in de media of in nationale debatten. Nog minder wordt Rio+20 op dit moment gezien als een geschikte manier om uit de huidige economische crisis te geraken. In Europa en de VS probeert men nog steeds de crisis op te lossen met het denken dat die crisis genereerde: lagere interesten, meer kredieten en de consumptie aanzwengelen.

Dat TIME The protester als persoon van het jaar uitriep geeft dan weer hoop. Mensen over heel de wereld zijn het duidelijk niet meer eens met de oude politiek en de oude oplossingen voor een failliet economisch model. Als dat momentum zou overwaaien naar de Rio+20 top dan zou de wereld er na juni 2012 een pak beter uit kunnen zien. Dan zou er misschien een positief perspectief kunnen bestaan waar jongeren die vandaag opgroeien voor willen vechten. Dat de huidige perspectieven veelal weinig inspirerende verhalen zijn heeft hier geen herhaling nodig.

Om mee het momentum naar Rio+20 te doen groeien lanceerde ANPED een petitie om wereldleiders op te roepen om alvast hun deelname aan de top te bevestigen. Klik hier voor meer informatie en om te tekenen.