“‘Ontmoeting met Lucy in Addis Abeba ’
Chaotisch, gigantisch, verrassend, … . Het zijn maar enkele kernwoorden waarmee ik de Ethiopische hoofdstad Addis Abeba zou omschrijven. Al van bij mijn aankomst ’s nachts werd duidelijk dat dit een enorme stad is, waar dag én nacht bedrijvigheid heerst.
Toeterende wagens scheuren over de rijbaan, met daartussen mensen die de straat proberen over te steken. Ook een groepje ezels kan plots midden in het verkeer opduiken. Het aantal verkeersslachtoffers is hier ongetwijfeld erg hoog. Toch belanden chauffeurs die iemand aanrijden, per definitie in de gevangenis. Dat houd ik in mijn achterhoofd wanneer ik over straat wandel, met de hoop dat achter het op eerste gezicht roekeloos rijgedrag toch wat controle zit. De meeste auto’s zien er dan ook niet erg veilig uit. Ik heb al enkele wagens gespot met onder een Ethiopische nummerplaat een symbooltje van Nederland of een campagnesticker van Barack Obama. De wagens die in Europa of de Verenigde Staten niet door een autokeuring geraken, krijgen een tweede leven in Addis Abeba.
Addis Abeba is een stad in volle ontwikkeling. Talrijke bouwwerven duiken in het straatbeeld op. Zoals in elke grootstad zijn er ook in Addis Abeba opmerkelijke verschillen tussen rijk en arm. Ik bezocht het Hilton hotel om er geld te wisselen en mijn begeleider toonde me het Sheraton hotel met zijn exotische tuin en zwembad. Binnenin was het prachtig, al voelde het toch wat ongemakkelijk. Zoveel luxe op slechts honderden meters van gebrekkige huisjes met amper elektriciteit of stromend water. Anderzijds moet ik toegeven dat de oase van rust erg aanlokkelijk is om de drukte van de stad eventjes te ontvluchten.
Nooit gekoloniseerd
Naast talrijke vragen, zoals heb je broers of zussen, (wow slechts één zus, kleine familie), wat doe je thuis, … vragen ze me ook steeds of het mijn eerste keer in Afrika is. Dan antwoord ik dat het mijn eerste maal in Ethiopië is, maar dat ik al eerder Zuid-Afrika en Lesotho bezocht. ‘Ow Zuid-Afrika, ja dat is niet echt Afrika. Dat is heel modern’, kreeg ik al enkele malen te horen. De Ethiopiërs zijn dan ook erg trots op hun ‘authentiek Afrikaanse land’. Ze vertellen dat Ethiopië het enige land in Afrika is, dat nooit gekoloniseerd werd. De Italiaanse bezetting die enkele jaren duurde, laten ze daarbij buiten beschouwing. Tot nu toe ook nog geen slecht woord over de huidige regering of de eerste minister. Benieuwd hoe ze daar bij The Reporter, de krant waarvoor ik ga werken, over denken.
In het Nationaal Museum wordt een ander stokpaardje van Ethiopië uitvoerig in de schijnwerpers gezet: Lucy. Haar botten werden in 1974 ontdekt in het noordoosten van Ethiopië en zij is de oudste rechtopstaande mens die tot nu toe gevonden werd. 3.2 miljoen jaar geleden wandelde zij net als wij rechtop. Een replica van de botten is te bewonderen in het museum en het is opvallend hoe klein onze voorouders waren.