“‘Politiek correct zijn, een zaak van eenvoudig fatsoen’

Ik zucht, en kijk wanhopig naar mijn smartphone. Mijn vrienden vragen me zelfs niet meer waarom, want het antwoord is duidelijk: ik ben weer beland bij de commentaren van een of ander artikel over minderheden. En die zijn nog altijd even erg. Tussen de haat en onverdraagzaamheid, duikt er een moedige persoon op die het opneemt voor de minderheid die deze keer wordt aangevallen. Die persoon krijgt een paar likes, en heel veel “beledigingen”: sos, moslimknuffelaar, moraalridder, Gutmensch, politieke correcte liberaal,… Net zoals in Amerika en Groot-Brittannië, waar je niets progressiefs mag zeggen zonder dat je uitgemaakt wordt voor special snowflake of social justice warrior.

Dit is een van de meest gebruikte drogredeneringen om geen beredeneerde argumenten te moeten geven: waarom zouden ze zelfs het artikel lezen en/of verder nadenken, wanneer ze jouw argumenten kunnen weerleggen door op de man te spelen? Zelf, stoort het mij niet om al die dingen te worden genoemd. Ergens ben ik wel degelijk een socialist, moslims knuffelen doe ik regelmatig, en strijden voor sociale rechtvaardigheid is mijn levensdoel.

Zegt het feit dat je dit als een belediging beschouwt, niet veel meer over jou, dan over mij?

Wat mij wel stoort, is het feit dat die dingen zelfs kunnen gezien worden als scheldwoorden. Waarom zou je geen social justice warrior zijn? En dan bedoel ik het natuurlijk in de echte betekenis van het woord. Wil je dan geen rechtvaardigheid? Geloof je dan dat je superieur bent, en meer rechten moet hebben dan vrouwen, zwarten, homo’s, moslims en/of transseksuelen? En zegt het feit dat je dit als een belediging beschouwt, niet veel meer over jou, dan over mij?

Het stoort me ook dat mijn lievelingsboek – 1984 – tegen mij gebruikt wordt. Wanneer ik schrijf over hoe men het woord “neger” best niet gebruikt omwille van de racistische geschiedenis die eraan verbonden is, wordt mij dan verweten dat ik politiek correct ben, en mensen wil censureren. Ik doe blijkbaar mee aan “Newspeak”. En de platformen die mij de kans geven om mensen te proberen “censureren”, zijn “linkse rotzooi”.

Newspeak heeft hier natuurlijk niets mee te maken. Als schrijfster, wil ik woorden, meer woorden, niets anders dan woorden – maar geen beledigende woorden. Geen onderdrukkende woorden. Geen woorden die hele gemeenschappen doen terugdenken aan een tijd waar ze nog harder moesten vechten voor hun recht op bestaan. Geen woorden die mensen nutteloos kwetsen. Is dat dan politieke correctheid?

Foto via VisualHunt (CC0)​

Andere definitie

Ik heb tientallen artikels gelezen om te begrijpen wat er mij juist werd verweten. Ik volgde de Amerikaanse verkiezingen, waar Trump beloofde om politieke correctheid af te schaffen. Rechts prijst Wilders omdat hij zijn mening durft te zeggen. NVA’ers zijn blij met de ridicule uitspraken van Zuhal Demir als ze moslims “kiesvee” noemt. Viktor Orban sluit de Hongaarse grenzen voor vluchtelingen, maar wil ze openen voor Europese christenen die hun land moeten ontvluchten door politieke correctheid. En dat wordt toegejuicht.

Want politieke correctheid lijkt hét grote probleem te zijn. Maar dan niet de echte definitie. Nee. Net zoals bij “social justice warrior”, heeft rechts daar een andere definitie van.

Al wie de Mexicanen, de immigranten, de islam, de door-de-plaatselijke-rechtse-partij-uitgekozen-zondebok niet wil beschuldigen voor de nationale problemen, is politiek correct.

Politici zoals Trump, en al de bovengenoemde populisten, pretenderen graag dat ze moedig zijn en de waarheid durven te zeggen zoals het is. Alsof het moeilijk is om de schuld op de moslims te steken, wanneer mensen al zo bang zijn door het groter aantal terroristische aanslagen in Europa. Moeilijk is het niet, laat staan moedig. En al wie niet meegaat met hun discours, is politiek correct.

Al wie de Mexicanen, de immigranten, de islam, de door-de-plaatselijke-rechtse-partij-uitgekozen-zondebok niet wil beschuldigen voor de nationale problemen, is politiek correct.

Wie meer hoffelijkheid verwacht van ambtenaren die een heel multiculturele bevolking moeten vertegenwoordigen, is politiek correct.

Fragment uit 1984 van George Orwell

Jason Ilagan (CC BY-ND 2.0)​

Iedereen die weigert mee te doen aan de verspreiding van haat, is politiek correct.

Al wie weigert om mee te doen aan de polarisering van de minderheden in de Belgische maatschappij, is politiek correct.

Mensen die respectvol proberen te zijn tegen alle bevolkingsgroepen, zijn politiek correct.

En wij zullen de ondergang van de Westerse cultuur betekenen, omdat wij zo open zijn voor diversiteit, omdat wij gelijke rechten willen voor iedereen, omdat wij geloven dat iedereen de kans moet krijgen om gelukkig te zijn. Wij, de politiek correcte mensen.

Zeggen wat we willen

En dat is blijkbaar problematisch, want mensen zijn het beu om altijd beleefd te moeten zijn. Mensen zijn het beu om niet te mogen zeggen wat ze willen zeggen. Ze willen geen racist genoemd wanneer ze pleiten voor minder “allochtonen”. Ze willen geen seksist genoemd worden, wanneer ze een vrouwenmop vertellen. Ze willen geen islamofoob genoemd worden, wanneer ze zeggen dat alle moslims terroristen zijn, en ze willen geen homofoob genoemd worden, wanneer ze naar homo’s verwijzen met “vuile jeanetten”. Ze willen terug naar de “goeie ouwe tijd”, toen mensen nog niet zo gevoelig waren, en nog konden lachen met een “goeie mop”.

Mensen zijn het beu om altijd beleefd te moeten zijn. Mensen zijn het beu om niet te mogen zeggen wat ze willen zeggen.

Mensen zijn moe van “onze censuur”. Ze willen dat hun recht op vrije meningsuiting gerespecteerd wordt. En die mening willen ze ook in de media zien verschijnen, in plaats van de “linkse rotzooi”. Ze willen in vrede racistische, seksistische, islamofobische en homofobische dingen kunnen zeggen, zonder dat het hen verweten wordt. Mag dat nu gewoon? Kunnen we eindelijk stoppen met politiek correct te zijn?

Nee, dat mag niet. En dit is geen politieke correctheid. Dit is common decency. Trumps afschaffing van “politieke correctheid” is geen aanval op censuur, het is slechts een aanval op moraal en zedelijkheid.

Maar laten we nu eens duidelijk zijn: niemand neemt jouw vrije meningsuiting weg. Niemand censureert je. Anders zouden de commentaren bij de posts van Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad er helemaal anders uitzien. Niemand verbiedt je racistisch, seksistisch, islamofoob en homofoob te zijn. Niemand verbiedt je om je haat te verspreiden. Maar wij zullen je er wel steeds op wijzen. Wij zullen jouw haat nooit tolereren. Wij zullen jouw discriminatie nooit stilzwijgend goedkeuren.

En als een goede persoon proberen zijn, betekent dat we politiek correct zijn, dan moet je je afvragen waarom je dat niet ook bent.

Sabrine is een rechtenstudente. Je kan haar volgen op: www.facebook.com/inga.sabrine_._