“‘Presidentsverkiezingen in Benin... ik was er niet bij’
Zoals het een journalist betaamt, had ik me goed voorbereid op de parlementsverkiezingen in Benin. Hoe veel partijen er deelnamen en wat de belangrijkste standpunten waren. Ik dacht dat als ik op zaterdag vertrok uit Brussel ik dan ruim op tijd zou zijn voor de verkiezingen op zondag.
Ga terug naar Start. U ontvangt geen 20.000 euro. Op 25 april vertrokken uit Brussel met als reisdoel Cotonou, de economische hoofdstad van Benin. De volgende ochtend bevonden we ons weer in Brussel, na een overnachting in een congreshotel aan de rand van Barcelona. Er ging ergens iets mis. Of eigenlijk ging er een ‘veleboel’ mis, zoals mijn nichtje dat zegt.
Voor haar was de heenreis geen probleem, luchthavens zijn grote speeltuinen. De volwassenen waren iets minder enthousiast.
Oproep voor de presidentsverkiezingen in Togo
Lieke Rijkx
De vlucht naar Cotonou bleek geannuleerd omdat ‘ze’ het vliegveld zo lang niet onderhouden hadden dat er gaten in de landingsbaan zaten. Maar als we snel besloten, konden we nog mee met Royal Air Maroc naar Barcelona en dan met een kleiner toestel via Cassablanca naar Cotonou. Kleinere toestellen zouden om de gaten heen moeten kunnen landen. We zouden nooit weten of we veilig aan de grond hadden kunnen komen.
Ineens leek Barcelona ons eindpunt
In Barcelona weigerde Royal Air Maroc ons tot het volgende vliegtuig toe te laten, terwijl we al door de douane waren en met onze boardingpassen gereed stonden. We waren inmiddels zo laat dat we pas op zondag zouden aankomen in Cotonou en dat was onmogelijk. Wat Brussels Airlines niet wist, maar wat de Marokkaanse concullega’s blijkbaar ineens te binnen was geschoten: Benin zou zondag hermetisch zijn afgesloten vanwege de verkiezingzen.
Brussel - Barcelona - Brussel - Abidjan - Lomé - Cotonou
Na een urenlang kastje-naar-de-muur-verhaal, omdat beide vliegmaatschappijen weigerden verantwoordelijkheid te nemen, stortten negen personen die zich in hetzelfde schuitje (vliegtuigje) bevonden uitgeput op een heerlijk zacht en groot bed in Barcelona. Voor een korte nacht. Want op zondagmorgen om zes uur ging de wekker. Snel allemaal in een busje naar het vliegveld van Barcelona voor een vlucht terug naar startpunt Brussel om van daar via Abidjan naar Lomé te vliegen. Zonder visum voor Togo of adres om te overnachten, maar dat moesten we zelf maar uitzoeken.
Bang voor rellen
Lang leve de vindingrijkheid van de West-Afrikanen. Ondanks dat het inmiddels na middernacht was (zondag op maandag) werden we na aankomst opgehaald door vrienden van mijn ex-schoonbroer. Redelijk soepel en relatief goedkoop kwamen we door de douane met alle benodigde stempels. In een super comfortabele auto reden we over keurig geasfalteerde en helverlichte straten naar een prachtig huis.
Nooit eerder zagen we zulke lege straten
Nog nooit hadden we zulke lege straten gezien in een Afrikaanse stad. ‘Bang voor rellen en demonstaties als de uitslag niet bevalt’, verklaarde onze gastheer, die zelf ook niet erg op zijn gemak leek. Op zaterdag waren er namelijk presidentsverkiezingen geweest in Togo.
We zijn niet bang aangelegd en besloten nog een paar dagen in Togo te blijven. We hebben genoten. Geen rellen of demonstraties te bekennen. Maar dat kwam wellicht omdat de uitslag nog niet bekend was. Maar wat als de huidige president Faure Gnassingbé, die vanaf bijna elke lantaarnpaal en blinde muur grijnsde op grote verkiezingsposters om op die manier (en op andere manieren) herkozen te worden, onverwachts toch niet wint?
Van de nood een deugd maken: genieten op het strand van Lomé
Lieke Rijkx