“‘Van oorlog naar vrede met een nieuwe aanbeveling’
Aan thema’s geen gebrek op de 102de Internationale Arbeidsconferentie. Zo was er een eerste bespreking over de heropbouw na oorlogen, conflicten en crisissen.
Dit is het derde en laatste deel van het interview voor de ILO-website. Deel 1 vind je hier en deel 2 staat hier.
Volgend jaar moet een aanbeveling uit 1944 vernieuwd worden, is de IAO goed op weg?
Luc Cortebeeck: Aanbeveling nr. 71 over Werkgelegenheid in de overgang van Oorlog naar Vrede, moet aangepast worden aan huidige oorlogen en conflicten. De aanbeveling heeft geholpen met de wederopbouw van onze landen na de Tweede Wereldoorlog. Maar nu gaat het niet alleen meer om klassieke oorlogen, maar ook om andere vormen van conflicten, crisissen en natuurrampen. 1,5 miljard mensen (op een wereldbevolking van 7 miljard) zijn op één of andere manier slachtoffer van rampen, conflicten of oorlogen.
We verwachtten een gemakkelijke bespreking, maar dat was het helemaal niet. Sommige lidstaten vreesden een aanval op hun soevereiniteit of dat de IAO de grenzen van haar bevoegdheden overschrijdt. Anderen vreesden vluchtelingen te moeten opvangen of hadden angst voor ‘te veel bescherming’ van minderheden. Het resultaat is dat twee tekstdelen (van groot belang voor onze werknemersgroep) tussen vierkante haken staan omdat er geen overeenstemming over werd bereikt. Voor de tweede lezing in 2017 wordt een nieuwe tekst gemaakt op basis van de besprekingen nu en van de resultaten van een expertenvergadering over de vluchtelingenproblematiek (in juli).
Wat kunnen we leren van de discussie over de gevolgen van de IAO-verklaring over sociale rechtvaardigheid en een faire globalisering?
Luc Cortebeeck: Deze verklaring kwam tot stand in 2008 met als bedoeling de globalisering eerlijk en sociaal rechtvaardig te maken. Maar 3 maanden en 5 dagen na de stemming van deze verklaring brak de financiële crisis uit en werd de uitvoering van de verklaring ernstig verstoord. De verklaring bevat vier doelstellingen: werkgelegenheid, sociale bescherming, sociale dialoog en de fundamentele rechten op het werk.
De financiële en economische crisis heeft aangetoond dat de reactie van de overheid - vaak onder druk van de mondiale en regionale financiële en economische instellingen – de sociale dialoog en de rechten van werknemers en sociale dialoog sterk heeft verzwakt. Belangrijk is dat zowel regeringen als werkgevers en werknemers de inhoud van de verklaring hebben herbevestigd. De IAO moet een strategie ontwikkelen om haar invloed vanuit haar sociaal mandaat op het Internationaal Muntfonds, de Wereldbank en de Europese Unie te versterken. Elke lidstaat wordt opgeroepen om samen met sociale partners na te gaan of de IAO-conventies geratificeerd en toegepast zijn en of een politiek van waardig werk wordt gevoerd in het economisch en sociaal beleid.
Elk jaar zal tijdens de internationale arbeidsconferentie één thema van de vier worden uitgekozen: werk, sociale bescherming, sociale dialoog en fundamentele arbeidsrechten. Nagegaan wordt of er nieuwe normen moeten gemaakt worden of hoe ze moeten worden aangepast of wat er moet veranderen aan het beleid van de IAO om de internationale regelgeving beter te doen toepassen. Hoe dit alles wordt uitgevoerd, zal tijdens de Raad van Bestuur worden besproken. In november zal dit deel uitmaken van het Programma en Budget voor de volgende twee jaren.
En er waren andere belangrijke kwesties.
Luc Cortebeeck: Van mij wordt verwacht dat ik alles volg, al is dat nauwelijks mogelijk. Je kan je geen sociaal thema indenken of het komt op een of andere manier aan bod tijdens de conferentie. Denk aan de plenaire bespreking van het verslag van directeur-generaal Guy Ryder over de uitroeiing van de armoede. Hij windt er terecht geen doekjes om: “Als de ongelijkheden even groot blijven als nu, worden we allemaal verliezers.” Ik zou kunnen uitweiden over de solidariteitsavond voor Palestina. Het verslag van dit jaar toont aan dat de situatie in de bezette gebieden alarmerend is, dat het nog nooit zo erg is geweest. Er was de dag van de kinderen over de kinderarbeid in de global supply chains. Er was de ‘Top van de wereld van de arbeid’, een heel interessant debat waarin Nice Coronacion, een jongedame uit de Filippijnen aantoonde waarom sterke vakbonden essentieel zijn voor de bescherming van jonge werknemers. Er was het rapport over de slechte toepassing van de migratieconventies, een rapport dat voor verder gevolg volgend jaar wordt hernomen, enzovoort. De IAO is verre van perfect, maar de 105e Conferentie heeft weer eens bewezen hoe ‘de oude dame van 97 jaar’ sterk, dynamisch en levendig is, gelukkig voor de werknemers.