“‘Wie is er bang voor de grote IS’

Zaterdag 16 januari 2016. Een vriend stuurt een bericht door. Ook Kuala Lumpur stond blijkbaar op het IS-programma. In de metro is er een man aangehouden met wapens op zak, die van plan was zichzelf op te blazen in een “entertainment outlet”, namens IS. Wat die outlet is, wordt in het midden gelaten. Een karaokebar misschien? De pub waar we wel eens heengaan?

Extra beveiliging

Zondag 17 januari 2016. Nog meer nieuws bereikt ons. Een aantal wijken, waaronder de wijk waar wij wonen alsmede de wijk waar wij uitgaan, zijn in hoogste staat van paraatheid gebracht. Extra beveiliging is ingezet. Maar tijdens het boodschappen doen zien we niet één militair en ook niet één agent.

De wereld staat op zijn kop. Het geweld is overal. Maleisië dealt al langer met Islamitische fundamentalisten. Abu Sayyaf, een groep Zuid-Filippijnse moslimrebellen, ontvoert regelmatig mensen vanaf het eiland Borneo, in de provincie Sabah. Vooral Sandakan, een kustplaats en één van de meest oostelijke puntjes van Maleis-Borneo, is een geliefde plek voor Abu Sayyaf om toe te slaan. Het Ministerie van Buitenlandse Zaken geeft een negatief reisadvies voor deze plek.

Op Facebook worden volop geruchten gedeeld

Maar nu dus Kuala Lumpur. Het geweld, of de dreiging ervan, heeft ook het schiereiland bereikt. En dat is, ondanks het gebrek aan blauw op straat, wel voelbaar. Openbare plekken zijn overdag net wat minder druk. Op Facebook worden volop geruchten en nieuwsberichten gedeeld. Ook mijn lief vindt het beter om onze vaste uitgaansgelegenheden even te vermijden. En als ik met een vriendin afspreek, moeten we toch even nadenken waar we dat dan doen. Zij woont eveneens in een wijk waar de dreiging heerst.

Tandarts

Ik wil niet bang zijn. Ga gewoon boodschappen doen. Fruit halen op de markt. Naar de tandarts. Ik wil me niet angstig laten maken door een stelletje gekken. Maar toch gebeurt het. ‘s Avonds kijk ik vanaf ons balkon op de twintigste verdieping de stad over. Ze ligt er zo vredig bij. Maar bij elke beginnende tropische storm denk ik de eerste halve seconde dat het automatische wapens zijn.

Maandag 18 januari 2016. Een taxichauffeur vertelt me dat er al een aantal Maleiers voor IS zijn gaan vechten. Afgelopen 3 januari nog heeft één van die Maleiers zichzelf opgeblazen in Irak. ‘In mijn Islam komt hij echt niet in de hemel’, zegt mijn chauffeur. Ik ben geen moslima, maar van mij mag hij die hemel ook even overslaan.

Starbucks

Dinsdag 19 januari. Met mijn vriendin heb ik toch maar in haar wijk afgesproken, Bukit Bintang. Tevens dé toeristische bestemming van Kuala Lumpur. In de metro let ik wat meer op dan normaal. En man beweegt wat nerveus en dat maakt mij ook zenuwachtig. Zonder kleerscheuren kom ik aan bij mijn vriendin. We lopen wat door de winkelstraten en besluiten uiteindelijk een koffie te halen bij Starbucks. Starbucks, werd daar de aanslag in Jakarta niet gepleegd? Ik hoor ergens geschreeuw en geruzie. Geschrokken kijk ik op. Niets aan de hand, naast me kijkt een man naar een film op zijn telefoon.

Terug naar huis neem ik een taxi. Opgelucht steek ik de sleutel in de voordeur van mij appartement. Today I made it. Op de bank met een kop thee denk ik nog even aan de taxichauffeur van gister. We hadden een mooi en open gesprek. ‘De wereld is moe en oud, denk ik. En daarom is ze gek geworden. Het enige wat wij kunnen doen is goed voor onszelf en onze naasten zorgen. Voed je kinderen op met het idee dat ze anderen geen kwaad mogen doen. Meer kunnen we niet doen, denk ik’, zei mijn chauffeur nog.

Wie is er bang voor de grote IS? In Maleisië zijn we dat toch wel een beetje.