“‘Als veggieburgers meer ophef veroorzaken dan de dood van Hakim’

Tuly Salumu: ‘Eén plein in de Gentse Feestenzone hield een minuut stilte. Eén. Overal elders in de stad werd duchtig verder gefeest.’

© Konstantinos Tsanakas

Er was meer verontwaardiging over veggie eetkramen tijdens de Gentse Feesten dan over de dood van Hakim, betreurt MO*columniste Tuly Salumu nu de Feesten weer achter de rug zijn. ‘Zou het ons dieper raken als de persoon die in het water werd gegooid iemand was met wie we ons makkelijker kunnen identificeren? Zoals een jong, wit tienermeisje, bijvoorbeeld?’

‘Het waren rustige Gentse Feesten’, zei de nieuwslezer op de radio op de Dag van de Lege Portemonnees, de afsluiter van die feesten. Gentenaars geven dan hun laatste centen uit en maken na tien dagen circus in hun stad de balans op.

En dat klonk zo: ‘We hebben rustige Gentse Feesten gehad, ondanks twee ernstige zaken. Enerzijds een verkrachting, anderzijds een man die in het water is gesmeten.’

Over de verkrachting is weinig bekend. De man die in het water is gesmeten heet Hakim en was vader van twee kinderen. De Gentenaar met Oegandese roots werd in het water gegooid door twee Nederlanders. Op camerabeelden is te zien hoe hij werd vastgegrepen en over de omheining in de Leie gegooid. Hij kon niet zwemmen en verdronk.

Waarom zo weinig verontwaardiging?

Was het de verveling? Machogedrag? Een uit de hand gelopen grap? Dat wordt door het gerecht onderzocht. Maar daar draait het hier niet om. Hun daden zijn zo vanzelfsprekend fout dat ik er niet meer woorden aan moet vuil maken.

Wat me meer intrigeert, is wat er ná de val van Hakim gebeurde. Of niet gebeurde. Getuigen belden de hulpdiensten, maar schoten niet ter hulp. Journalisten schreven feitelijke artikels, maar geen vlammende opiniestukken.

Eén plein in de Gentse Feestenzone hield een minuut stilte. Eén. Overal elders in de stad werd duchtig verder gefeest. Massale verontwaardiging blijft uit. Er was meer protest over de beslissing van het stadsbestuur om de helft van de eetkramen op de Feesten veggie te maken.

Zou het ons dieper raken als een jong, wit tienermeisje in het water was ingegooid?

Is het omdat we de precieze omstandigheden van zijn dood nog niet kennen? Of omdat we ons niet genoeg identificeren met Hakim, een 53-jarige immigrant? Zou het ons dieper raken als een jong, wit tienermeisje in het water was ingegooid? Of iemand anders met wie we ons gemakkelijker kunnen identificeren?

Justice for Hakim

We hebben de mond vol over hoe ruimdenkend en verdraagzaam we zijn. En toch lijkt het lot van mensen die er niet uitzien zoals wij ons geen barst te kunnen schelen.

Een gevolg van de evolutie, wijst onderzoek uit. Onze voorvaders werkten enkel samen binnen de eigen stam. Het lot van andere stammen liet hen koud. Tegelijk zijn we kuddedieren. We omringen ons met mensen die onze normen en waarden delen en er uitzien zoals wij.

Lieve lezer, ik verwijt u geen gebrek aan rouw. Ik identificeer me gemakkelijker met Hakim omdat ik Afrikaanse roots heb en hij mijn vader kon zijn.

Zijn kinderen kunnen het verlies van hun vader alleen een plaats geven als ze merken dat hij meetelt.

Maar ik durf te stellen dat we meer zijn dan onze genen en het gedrag van onze voorouders. Daarom vraag ik u: toon mededogen, menselijkheid. Steek de familie, de kinderen van Hakim een hart onder de riem.

Steun Justice For Hakim. Het geld om hem een waardige begrafenis te geven in Oeganda werd op vijf dagen tijd ingezameld. Dat is een lichtpunt. Maar de steunactie loopt nog.

Laat zijn kinderen niet aan hun lot over. Zij kunnen het verlies van hun vader alleen een plaats geven als ze merken dat hij meetelt, dat zijn dood ernstig wordt genomen door de maatschappij waarin we allemaal leven.