Blijft België ook na 2024 de rechten van de lgbti+-gemeenschap beschermen?

Column

De maand van... Rémy Bonny

Blijft België ook na 2024 de rechten van de lgbti+-gemeenschap beschermen?

Ook in België gaan ultraconservatieven zich steeds beter organiseren om de lgbti+-gemeenschap aan te vallen, ziet Rémy Bonny. ‘Die beweging gaat over partij- en taalgrenzen heen. Waarom vormt het democratisch maatschappelijk middenveld in ons land nog geen front tegen die haat?’

Toen ik enkele weken geleden naar een debat tussen Kathleen Van Brempt en Tom Van Grieken keek, viel ik bijna van mijn stoel. Ik waande me even in Hongarije, Polen of Rusland. De voorzitter van een van de grootste politieke partijen van het land verspreidde minutenlang misogyne trans- en homofobe praat.

‘Ik ben een maand geleden vader geworden. Ik moest in de papieren invullen: moeder en dan “ouder 2”. Ik ben verdorie geen “ouder 2’, hé” ’, zo zei Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken op 26 september in de studio van het duidingsprogramma Terzake.

Nog geen vier dagen later kwam Vladimir Poetin aanzetten met zijn speech over de annexatie van de Oekraïense regio’s Loehansk, Donetsk, Zaporizja en Cherson: ‘Willen wij hier, in ons land, in Rusland, in plaats van mama en papa echt “ouder nummer één” en “ouder nummer twee” hebben?’

Het Vlaams Belang probeerde het op te nemen vóór de homogemeenschap, in zijn strijd tegen de islam.

Niet dat de Russische president de mosterd voor zijn speech haalt bij een Vlaamse, extreemrechtse partij. Maar dat Vlaams Belang de debatfiches van het Kremlin volgt als het aankomt op lgbti+-rechten, is wel al langer duidelijk.

Het viel me de voorbije jaren op dat Vlaams Belang zich probeerde te spiegelen aan te tactieken van het Franse extreemrechtse boegbeeld Marine Le Pen (Rassemblement National), door het op te nemen vóór de homogemeenschap in zijn strijd tegen de islam. Maar hun parlementsleden verpestten die tactiek constant met hun rotte homofobe en transfobe opmerkingen.

Zeker in het buitenlandbeleid van Vlaams Belang is hun anti-lgbti+-agenda duidelijk. Het was de enige partij die tegen stemde toen het Vlaams Parlement in 2021 een resolutie goedkeurde tegen de anti-lgbti+-wet in Hongarije. In het Europees Parlement zie ik Vlaams Belang zijn anti-lgbti+-agenda zelfs nooit onder stoelen of banken steken.

Alsof op wie ik verliefd word, bepaald wordt door een boek of een ideologie.

Over diezelfde Hongaarse anti-lgbti+-wet had Vlaams Belang-Europarlementslid Tom Vandendriessche het volgende te zeggen op Twitter: ‘LGBT lijkt wel een religie. Met dogma’s waar men niet aan mag twijfelen. Met rituelen om zijn hemel te verdienen. Met rechtbanken om tegenspraak te criminaliseren. Een liberale sharia, waarvan diversiteit precies niet de doelstelling is, maar totalitair eenheidsdenken opleggen.’

Deze uitspraak van Vandendriessche hoeft niet te verbazen. Het afschilderen van de lgbti+-gemeenschappen als een religie of ideologie is iets dat we bijvoorbeeld ook in Polen zagen bij de presidentsverkiezingen in 2020. Daar zei de huidige president, Andrzej Duda, dat ‘lgbti+-ideologie gevaarlijker is dan communisme’.

Het voelt voor mij als iets onmenselijks. Alsof op wie ik verliefd word, bepaald wordt door een boek of een ideologie. Ik dacht niet dat ik dit anno 2022 in België nog zou moeten zeggen of schrijven: lgbti+ zijn is deel van mijn identiteit. Ik ben zo geboren. Het heeft niks te maken met een ideologie of op wie ik stem.

Ultrakatholieke kringen

Ik wil duidelijk zijn: we mogen er niet van uitgaan dat anti-lgbti+-ideeën zich beperken tot extreemrechts en radicaal Vlaams-nationalisme.

Met mijn organisatie, Forbidden Colours, volgen we de anti-lgbti+-beweging op de voet. We proberen te beletten dat ze zich steeds sterker kunnen organiseren en onze politiek kunnen beïnvloeden. Ik stel vast dat er in ons land een breed netwerk is, over de taalgrenzen heen, van ultraconservatieve organisaties die haat verspreiden ten opzichte van vrouwen en de lgbti+-gemeenschappen, zowel lokaal als internationaal.

Een van de grondleggers van de theorieën over ‘gender’ als zogenaamde ideologie is de Franstalige, Belgisch-Amerikaanse Marguerite A. Peeters. Zij schreef in 2013 het boek The Gender Revolution. A Global Agenda: a Tool for Discernment. Toen ik in 2019 in Boedapest woonde voor mijn onderzoek naar de anti-lgbti+-beweging, ontdekte ik daar het werk van Peeters voor het eerst in een lokale boekenwinkel.

Orbán en zijn propagandisten wijzen mij te pas en te onpas op sociale media aan als ‘de homo van Brussel’ die ‘de lgbti+-ideologie van Soros’ (Hongaars-Amerikaans zakenman die vaak het mikpunt van extreemrechs en van complotdenkers is, red.) komt verkopen in Hongarije. Maar Marguerite Peeters toont aan: Brussel brengt niet enkel progressieve en liberale ideeën voort.

Een Vlaamse groep die al enkele jaren op mijn radar staat is het ‘Comité Bezorgde Ouders’. Dat werkt vanuit Brugge al jaren aan het verspreiden van anti-lgbti+-haat.

Haar boek werd rond 2019 erg populair in Hongaarse politieke kringen. Het aan de Hongaarse overheid gelinkte ‘Centre For Fundamental Rights’ vertaalde het boek naar het Hongaars en schreef erover: ‘De genderideologie is een soort neoheidendom, dat perfect past bij de Europese identiteitscrisis.’ De propagandamachine van Orbán verspreidt het boek via haar mediakanalen en boekenwinkels.

In België lijkt Marguerite Peeters eerder actief binnen de kringen van onder andere de ultrakatholieke sekte Opus Dei. Zo gaf ze voor de organisatie al sinds 2012 lezingen in onder andere de campusbibliotheek Arenberg in Leuven. Vanuit Brussel leidt ze ook de organisatie ‘Institute for Intercultural Dialogue Dynamics’. Wat die organisatie precies doet en waar ze haar middelen vandaan haalt, is niet duidelijk.

Antivaxers

Een Vlaamse groep die al enkele jaren op mijn radar staat is het ‘Comité Bezorgde Ouders’. Dat werkt vanuit Brugge al jaren aan het verspreiden van anti-lgbti+-haat en probeert daarbij zelfs op te treden als een alternatief voor Sensoa, het Vlaams expertisecentrum voor seksuele gezondheid.

Dit comité verzamelde de voorbije jaren een groep conservatieve dokters om hun propaganda mee te verspreiden. De organisatie maakt overigens internationaal deel uit van de ultaconservatieve groepering CitizenGo. De koppen op hun website spreken voor zich: ‘Petitie aan minister Crevits: Geen genderneutraal beleid in de schoolboeken!’, ‘Petitie: Stop erotische toneelscène waarbij kinderen toekijken’, ‘Stem voor de bescherming van het ongeboren leven in België’…

Het Comité Bezorgde Ouders werd opgericht door de Brugse Agnes Jonckheere. In 2014 richtte die ook de Christelijk Conservatieve Partij op, die al snel door het Interfederaal Gelijkekansencentrum Unia werd vervolgd voor antisemitisme.

Het is meer dan ooit duidelijk dat de anti-lgbti+-beweging in België over partij- en taalgrenzen heen gaat.

Op Jonckheeres Facebookprofiel kon je tot voor kort zien dat ze sinds de coronacrisis ook erg actief is binnen de antivaxbeweging. Maar Facebook haalde het profiel offline.

Jonckheere maakte een nieuw profiel aan, waarop ze met trots verkondigde dat ze vorig weekend deelnam aan de Day of Justice-betoging in Brussel tegen “manipulatie door de massamedia”, “politieke corruptie”, “CO2-fraude”, “schade veroorzaakt door het vaccin” en andere zaken die terugkomen in de doorsnee complot- of antivaxtheorie.

Politieke organisatie

Het is meer dan ooit duidelijk dat de anti-lgbti+-beweging in België over partij- en taalgrenzen heen gaat. We kunnen anti-lgbti+-initiatieven zowel bij extreemrechts en Vlaams-nationalisten als bij pro-monarchistische Belgen vinden. Ze verenigen zich, met één doel: de sociaal-liberale samenleving, gebaseerd op mensenrechten en democratie, onderuithalen.

Onze vijanden hebben ook de handen in elkaar geslagen. Het wordt tijd dat wij dat ook doen.

Antivaxprotesten toonden de voorbije jaren meer dan ooit dat extreemrechts en Vlaams-nationalisten zich verenigen met pro-Belgische, Franstalige conservatieven. Of het nu gaat over de strijd tegen de vaccinatiecampagne of tegen gelijke rechten voor lgbti+-gemeenschappen, ze vinden elkaar steeds opnieuw. Hun doel is om onze democratische samenleving te vernietigen.

Maar enkel in Vlaanderen wordt deze anti-lgbti+-retoriek ook politiek vertaald. De meest recente opiniepeilingen in Vlaanderen geven aan dat anti-lgbti+-partij Vlaams Belang op weg is naar een verkiezingsoverwinning in 2024.

Het wordt de taak van de lgbti+-beweging om het bredere democratisch maatschappelijk middenveld in Vlaanderen wakker te schudden. Als we op termijn niet naar Hongaarse of Poolse toestanden willen gaan, moeten we nu de handen in elkaar slaan, van democratisch links tot democratisch rechts.

Onze vijanden hebben ook de handen in elkaar geslagen. Het wordt tijd dat wij dat ook doen.