“‘Er zijn de verkiezingen en er is morgen’

(c) Brecht Goris

Er is de geschiedenis en er is de herhaling en er zijn de dagen die zichzelf brandmerken in tijd en ruimte

Er zijn de wonden open en vol etter en er zijn de littekens die geen pijn doen we beslissen collectief om te vergeten want zo kunnen we slapen ‘s nachts

Er is de grond en er is de hemel die sommigen nooit zien hoofd gebogen dankbaar dat ruggen van grootvaders kromgroeiden longen zwart terugbetaalde kankerbehandeling als pensioenen

Er zijn de dingen die ons dwars zitten er zijn de mensen die dwars zitten er zijn de vliegtuigen die ‘terug’ vliegen

Er is de kebab en de pita die beter hier blijven

Er zijn de ogen op straat die we vermijden er zijn er die naar je roepen alsof je een slechte act op een middeleeuws marktplein bent er is de cocon waarin je wegzakt op afstand maar klaar om jezelf te verdedigen paraplu mee

Ook als het niet regent

Er zijn de rechten voor mensen en de integratiecursussen voor anderen

Er zijn mensen en er zijn mensen en er zijn de kinderen die ik niet aan de wereld geven wil, de wereld niet geven wil.

Er is de toekomst en er zijn de kinderen die de zon achter de wolken vangen er een zilveren rand aan knutselen

Er is de middenweg en er zijn de antwoordloze vragen toegeven dat we eigenlijk altijd zoeken

Er zijn de vredesverdragen en de liefdesverklaringen en de ringen die altijd rond en open blijven

Er zijn er die geloven in een platte aarde en zij die geloven dat zij rond is maar allebei vallen ze er in ieder geval niet af er is de zwaartekracht die ons met beide voetjes op de grond houdt

Er is de stem, er is de handdruk, er is de kus, er is de hoop, er zijn de lege woorden en de woorden die vullen, opgeblazen zinnen tot we weer geloven

Er is morgen