“‘Trump wegzetten als ‘delulu’ is passé’

Tijdens het presidentiële debat met de democratische kandidate Kamala Harris kraamde Trump nog uit dat “ze” in Springfield honden en katten eten. Uit je nek zitten lullen terwijl je solliciteert voor de job van een van de machtigste mensen op aarde, dat kan enkel in een slechte slapstick komedie, zou je denken. Maar we hadden zijn van de pot gerukte statement serieuzer moeten nemen. Niet omdat er iets van klopt, wel omdat het past in de gevaarlijke sfeerschepperij ten opzichte van migrantengemeenschappen.

En niemand schept sfeer zoals hij. Op een dwaze en haast onschuldige, kinderlijke manier. Net zoals Paris Hilton, getraumatiseerde dochter van de luxehotelmogol, in de jaren 90 de goed verkopende rol van het domme blondje had aangetrokken als een perfect aansluitende catsuit, zo houdt Trump de schijn op van de ‘simpele’ Amerikaan die amper in volzinnen kan praten. Je zou het hem haast vergeven, de nonsens. Maar wat hij zegt ligt gevoelig: het gevoel van onveiligheid, de wankele financiën … En door de manier waarop hij het zegt, heeft hij de massa mee.

Nu moeten we ons eigen narratief meer aandacht en voeding geven, want we dreigen exact daar te belanden waar hij het wil: in een hoekje terwijl we moegetergd ‘Neen, het klopt niet’ prevelen.

Hem enkel blijven wegzetten als een raaskallende vent met een slechte spraytan is te gemakkelijk. Zijn pionnen hebben het pad vrij gemaakt, de meer veelzijdige schaakstukken staan strategisch klaar.

Ik deel ook de memes van hem en zijn buitenaardse kornuit, Elon Musk, niet meer. Elke deelactie, ook de ironische, helpt zijn verhaal verspreiden. Nu moeten we ons eigen narratief meer aandacht en voeding geven, want we dreigen exact daar te belanden waar hij het wil: in een hoekje terwijl we moegetergd ‘Neen, het klopt niet’ prevelen.

Schaakmat

Op het einde van zijn vorige termijn pleegde Trump op de valreep nog een laatste wapenfeit: hij ramde de benoeming van een nieuwe conservatieve opperrechter voor het Hooggerechtshof erdoor. Amy Coney Barrett vervangt in oktober 2020 de recent overleden progressieve opperrechter Ruth Bader Ginsburg. Met de benoeming van Barrett helt de schaal ook helemaal door naar de conservatieve kant; zes conservatieve rechters tegen drie progressieve bepalen voortaan hoe de grondwet nageleefd wordt … en wat er überhaupt nog grondwettelijk is. Zoals: het recht op abortus.

Trump zwaait dus, als het ware post mortem, nog steeds de plak. Zijn schaakstukken staan in formatie. En aanschouw: in juni 2024 werd het historische mijlpaalarrest Roe vs. Wade teruggedraaid. Abortus verbieden werd weer wettig en bepaalde conservatieve staten aarzelden geen seconde.

Waarom rakel ik dit op? Omdat Trump zopas met de grove borstel door de veiligheidsorganen van de nationale en commerciële luchtvaart ging en het past helemaal binnen zijn modus operandi. Trump sluit evenmin compromissen, als Joey van Friends eten deelt. Hij gaat niet samenwerken met de mensen die aangesteld werden door zijn democratische rivalen. Zelfs een stiefvaderlijke behandeling is geen optie.

En Elon dan, die wil naar Mars, maar met al die sufkoppen en hun veiligheidsbezwaren zal het niet lukken! Amper ingezworen als president, ontsloeg Trump sleutelfiguren in onder andere de FAA (Federal Aviation Administration), TSA (Transportation Security Administration), de nationale Kustwacht en hij fileerde het Aviation Security Advisory Commitee, opgericht in 1988 na de terreuraanval met een PanAm-vliegtuig boven Lockerbie, Schotland. Ik plaats voorlopig nog vraagtekens bij het feit of dit invloed had op de gebeurtenissen die geleid hebben tot de crash van de American Airlines-vlucht met een legerhelikopter.

Wat we wel weten is dat de ontslagen een stinkend staartje zullen krijgen. Want Trump was uiteraard niet uit op de dodelijkste crash sinds 9/11, laten we hem minstens het voordeel van die twijfel geven. Waarom dan deze brutale ontslagronde?

Witte tandartsen zijn beter

Ik neem even een kort zijspoor. Een tijdje terug schreef ik hier een stuk over diversiteitsquota. Ze zijn niet toereikend, wel de nodige stok achter de deur. Diversiteitsquota en -aanwervingen zouden bullshit zijn. Daar wezen enkele witte mannen mij op, na de publicatie van het stuk. ‘Ga je alle bruine wegenwerkers in kaderfuncties steken misschien?!’ ‘Het gaat om wie er het meeste competent is!’ Hierin lees je meteen het goed ingeburgerde racisme: want waarom gaan mensen er zo vlot van uit dat een persoon van kleur niet competent zou zijn?

Recent nog was ik bij de tandarts met mijn zoon. Toen we de volgende controleafspraak wilden inplannen, flapte de zoon er enthousiast uit dat als de afspraak in de paasvakantie zou vallen, hij naar een tandarts in Indonesië zou moeten. ‘Want dan zijn we op reis!’, kwebbelde hij. De tandarts glimlachte minzaam en antwoordde dat ze het toch niet zou aanraden, zo’n tandarts in Indonesië. ‘Hier zijn ze veel beter’, besloot ze.

Onschuldig? Het was wellicht niet slecht bedoeld. En de Indonesische vlag staat niet op mijn voorhoofd gedrukt. Maar als dochter van een arts met Chinees-Indonesische wortels, die bovendien een broer had die tandarts was, moet ik toch altijd wat maagzuur wegslikken als ik zo’n zaken hoor. Aziaten hebben “dankzij” de positieve discriminatie doorgaans minder last van negatieve vooroordelen, maar het stigma blijft wel. In die landen zijn opleidingen minder goed, en professionelen zijn toch minder professioneel dan wij hier. Het witte superioriteitsgevoel ten voeten uit.

Meesterverteller

Dit brengt me terug naar Trump en zijn verhaaltjes over honden en katten en waarom we aandachtiger moeten luisteren. Want hij heeft een ijzersterke verhaallijn. Het zullen die jaren in de media zijn. Na de crash van het American Airlines toestel ontplofte ook het internet bijna. Iedereen zag uiteraard een verband met de ontslagen in de sector. Kwaad opzet werd niet uitgesloten.

En alle samenzweringscomplotten op een stokje, zo ver zitten de meningen er niet naast. Dat bewees Trump toen hij aan de tand gevoeld werd over het hoe en het waarom van die ontslagen in de luchtvaartsector. Tijdens het live ondertekenen van een nieuw decreet aangaande het diversiteits- en inclusiebeleid (DEI) in de sector verklaart hij dat hij van zinnens is de fouten gemaakt door zijn voorgangers Barack Obama en Joe Biden ongedaan te maken.

Hij alludeert op het feit dat de mensen die aangeworven werden op basis van het DEI ‘niet de gewenste competentieskills’ hadden. Hij spreekt van gevaarlijke diversiteits- en inclusietactieken die er rechtstreeks voor gezorgd hebben dat individuen met ‘zware intellectuele handicaps’ bij de FAA belandden. Ergo: Obama en Biden hebben bloed aan hun handen. Ergo bis: mensen van kleur of uit minderheidsgroepen hebben niet de intellectuele capaciteiten als hun witte tegenhangers.

Anders gezegd: Trump blameert diversiteitsaanwervingen voor de vliegtuigcrash. Een reporter vroeg hem – geheel overbodig, maar wel moedig – hoe hij tot zo’n conclusie gekomen was. ‘Omdat ik gezond verstand heb, oké?’, luidde het bitsige antwoord. Hij wel, anderen niet zo, besloot hij zijn statement. Donald J. Trump is tenslotte een slimmerd, want de ‘J stands for genius.’

Safe trip

Jenie of genie, zijn retoriek is gevaarlijk. In een adem meldde hij ook dat dankzij de ontslagen en het terugschroeven van zijn voorgangers’ DEI-beleid, Amerikanen voortaan weer met een gerust hart zullen kunnen vliegen, in de veiligheid die enkel een competent wit – wellicht mannelijk – persoon kan waarborgen.

We staan voor nare tijden. Want dat gedachtegoed drijft als een gifwolk richting Europa.

Of hoe de president van de VS, die niet geheel terzijde, sinds 2001 een quasi incidentloos luchtvaartparcours hadden afgelegd, een dramatisch ongeval aangrijpt om het racisme aan te wakkeren. Hij ziet zijn bevestigingsvooroordeel ingelost, en nog vaak ook, omdat elke stok er eentje is om mee te slaan naar de migrantengemeenschappen. Vandaag is het een vliegtuigramp waar minderbegaafde personen van kleur de oorzaak van zijn. Morgen krijgt China er weer van langs.

We staan voor nare tijden. Want dat gedachtegoed drijft als een gifwolk richting Europa. Dankzij de geïnstalleerde free speech op X en Meta kunnen ongefundeerde en discriminerende – ik ben nog mild – uitspraken welig tieren en oproerkraaiers aanzetten tot geweld. Geweld, verpakt in een mooi verhaaltje, met een pakkende slogan. Dat tweette Elon Musk al: ‘Europa, doe mee met #MEGA, Make Europe Great Again.’

Hij bedoelt ‘wit’, maar dat durft hij voorlopig nog niet te zeggen. Dat doen de verhalen wel voor hem, lees ze dus aandachtig, zoals de veiligheidsinstructies op het vliegtuig.