Hét beeld van 2019? Samira Bendadi kiest voor een foto die amper de media heeft gehaald, maar die iedereen gezien moet hebben. Het zou net zo goed een beeld uit 2018 of 2017 kunnen zijn. ‘Pakkende en choquerende beelden van Palestijnse kinderen, daar is geen gebrek aan, zeker als de lens verschuift richting Gazastrook.’
BELGA/AFP
Hét beeld van 2019
De MO*redactie vat 2019 samen in beeld. Elke redacteur kiest één beeld uit om een cruciaal moment, een bijzondere gebeurtenis of een beslissende wending uit het voorbije jaar te tonen.
Bekijk de keuze van de volledige redactie.
Hoe hard je ook je best doet en waar je je ogen ook op richt: telkens zie je ellende wanneer je op 2019 terugblikt.
Het beeld van het jaar kiezen voor de jaarwisseling? De foto waar ik bij die opdracht meteen aan dacht, zou uit een Hollywood-film kunnen komen. Een geblinddoekte Palestijnse jongen, die door een groep Israëlische soldaten opgepakt is en die, heel waarschijnlijk, naar een detentiecentrum wordt meegesleurd. Helaas is het geen scène uit een film maar één uit het echte leven in de Palestijnse bezette gebieden.
Jaarlijks worden tussen de 800 en 1000 Palestijnse kinderen opgepakt.
Ik was ervan overtuigd dat ik deze foto recent had gezien. Het beeld terug opvissen was niet moeilijk. Een kleine zoektocht leerde dat de foto door de Israëlische krant Haaretz werd gepubliceerd. Het was het hoofdbeeld bij een artikel over het lot van Palestijnse kinderen die in handen van Israëlische soldaten vallen.
Het artikel werd in maart van dit jaar gepubliceerd en schenkt aandacht aan het feit dat er jaarlijks tussen de 800 en 1000 Palestijnse kinderen opgepakt worden.
‘Ze worden in het holst van de nacht gearresteerd, geblinddoekt en geboeid, misbruikt en gemanipuleerd om misdaden te bekennen die ze niet hebben begaan’, schrijft Haaretz in de inleiding. Sommigen zijn jonger dan dertien. De krant brengt getuigenissen van enkele jongens.
Het artikel is van maart, maar de foto met de geblinddoekte jongen is ouder. Andere media hadden hem al eerder gebruikt. Het gaat om de veertienjarige Fawzi Junidi. De jongen werd opgepakt bij confrontaties in de stad Hebron of El-Khalil zoals de Palestijnen de stad in de Westelijke Jordaanoever noemen, in december 2017.
Maar aan foto’s van kinderen uit de Palestijnse bezette gebieden in handen van Israëlische soldaten, is er geen gebrek. Google even de twee woorden ‘Palestijnse kinderen’ in het Engels en je krijgt meteen een ruim “aanbod”.
In het bewuste artikel van Haaretz zijn er nog pakkende foto’s te zien. Zoals die van twee kinderen die, in hun ondergoed en geblinddoekt, op de grond zitten voor gewapende soldaten. De foto behoort toe aan Breaking the Silence, een organisatie van ex-soldaten die in het Israëlische leger hebben gediend, en die willen dat er een einde komt aan de bezetting.
Minderjarigen veroordeeld
Israël heeft twee rechtssystemen in de bezette gebieden geïmplementeerd. Een burgersysteem voor de kolonisten, en een militair rechtspraaksysteem voor de Palestijnen.
In de meeste gevallen worden de Palestijnse kinderen beschuldigd van het gooien van stenen. Een minderjarige die daarvoor veroordeeld wordt, kan tien tot twintig jaar celstraf krijgen.
Er is een zeker patroon in de aanhoudingen, schrijft Haaretz. Hoe dichter een minderjarige bij een nederzetting woont, hoe groter de kans is dat hij opgepakt wordt.
Pakkende en choquerende beelden van Palestijnse kinderen zijn er genoeg, zeker als de lens verschuift richting Gazastrook. Ondanks de veelheid aan beelden van dode kinderen schiet het geheugen van Google op dat vlak tekort, vindt David Hearst, hoofdredacteur van Middle East Eye.
Het beeld dat ik koos, van de man die het handje van een 14 maanden oude Palestijnse baby vasthoudt, verscheen bij een artikel van Hearst van 13 december 2019. Daarin haalt hij fel uit naar wat hij de amnesie van Google noemt over wat er onlangs in november in Deir Al-Balah, in Gaza, gebeurde. ‘Op 14 november liet een Israëlische piloot een bom van één ton vallen op een gebouw waar acht leden van een familie sliepen. Vijf van hen waren kinderen. Twee van hen waren baby’s’, schrijft hij.
Israël kon daar mee wegkomen door te beweren dat het gebouw een commandopost was, voor een islamitische Jihad-raketwerper in het centrum van de Gazastrook. Die informatie was één jaar oud en gebaseerd op geruchten, schrijft David Hearst. Niemand deed de moeite om uit te zoeken wie in het gebouw woonde.
Gaza nu is ‘een brute belegering van een vergeten volk dat leeft onder omstandigheden waarvan de VN voorspelde dat die in 2020, een jaar dat nog maar een paar weken verwijderd is, onleefbaar zouden zijn’, schrijft hij nog. Maar de wereld tekent afwezig.
Sluipschutters
Er is de foto van de Palestijnse fotojournalist Muath Amarneh, die in zijn linkeroog werd verblind nadat hij door een rubberen kogel werd geraakt terwijl hij een protest op de Westelijke Jordaanoever versloeg. De foto ging viraal.
Maar dit is verre van uniek, schrijft de nieuwssite The New Arab in een artikel dat op 20 december werd gepubliceerd. Tijdens de wekelijkse Grote Terugkeermars hebben Israëlische sluipschutters bewust gemikt op de ogen of op de benen van demonstranten.
Er zijn vijftig mensen die op die manier verblind zijn geraakt sinds het begin van de demonstraties op 30 maart 2018. De twaalfjarige Mohammed Al-Najaar was één van de slachtoffers.