Delange Landa (32) heeft een naam die haar op het lijf geschreven is. Delange komt van Angelique of van angel als je wil.
Ze ziet er ook een beetje engelachtig uit: ranke bouw, fijn gezicht, diepe ogen, volle lippen, egale huid.
En een zachte mimiek, een beetje melancholiek.
Delange had zich het leven wel anders voorgesteld, toen ze na haar secundair snit en naad ging studeren.
Naaien was haar passie. Maar door een domme tandontsteking kan ze vandaag niet meer achter de naaimachine zitten. Ze ervaart een ondraaglijke pijn als de oude Singer begint te trillen.
Af en toe maakt ze nog wel eens wat met de hand, bijvoorbeeld voor haar zoontje Pierrot. Die is intussen achttien maand en woont samen met Delange onder het ouderlijk dak. Het gezin Landa woont in Ngiri Ngiri, een commune in het centrum van Kinshasa.
Zolang ze in God gelooft en op hem vertrouwt, komt alles goed. Daar is ze zeker van.
Sinds ze door de tandpijn niet meer kan naaien, verkoopt Delange maniokmeel aan voorbijgangers in de straat. De vader van Pierrot, die door omstandigheden elders woont, draagt ook zijn steentje bij.
Delange heeft in haar leven al veel moeilijke momenten moeten doorstaan. Toch heeft ze zich er steeds door geslagen omdat ze gelooft dat God achter haar staat. Ze weet best dat niet iedereen zich thuis voelt in de katholieke Kerk, maar voor haar is een leven zonder God, een leven in de duisternis.
Zolang ze in God gelooft en op hem vertrouwt, komt alles ooit goed. Daar is ze zeker van.
En hoe ziet Delange haar leven binnen twintig jaar?
Terug naar het hoofdartikel ‘Congo, de toekomst aan het woord’
a.hoofdartikel:hover { color: black; text-decoration: none; }
Dit portret kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.
