Julie Biata Mbuyi (27) is vierde in een rij van tien kinderen. Tien kinderen die het huishouden samen runnen sinds hun ouders respectievelijk zeven en vier jaar geleden stierven.
Van alle kinderen is Julie de enige die op haar vader lijkt. Sommigen zeggen zelfs dat ze soms wandelt als een man. Maar daar trekt Julie zich weinig van aan.
Als je altijd op zijn meisjes door het leven moet flaneren, heb je geen tijd meer om je ambities te realiseren.
En dat ze ambitie heeft, dat is zeker. Binnenkort studeert Julie af aan het Institut Superieure de Commerce, van Lubumbashi. Ze studeerde er informatica.
Ze weet dat haar diploma slechts als een opstapje dient en is vastbesloten zich op eigen houtje verder te ontwikkelen. Mocht ze het geld hebben om elders verder te specialiseren, ging ze er onmiddellijk voor. Maar geen haar op haar hoofd dat eraan denkt om voor altijd in het buitenland te gaan wonen. Daarvoor is l’amour de la patrie te groot.
Het idee dat je ook met morgen bezig bent, heeft Julie niet altijd gekend.
Naast haar studies werkt Julie als vrijwilligster voor een ngo die mensen in de armere quartiers sensibiliseert rond het recht op gezondheid en een propere omgeving.
Het idee dat je ook met morgen bezig bent, heeft Julie niet altijd gekend. Tot ze drie jaar geleden deelnam aan een uitwisselingsproject met Belgische studenten. Daar leerde ze verder te denken dan vandaag en zich af te vragen hoe ik ze haar dromen ook echt kon waarmaken.
En hoe ziet Julie haar leven binnen twintig jaar?
Terug naar het hoofdartikel ‘Congo, de toekomst aan het woord’
a.hoofdartikel:hover { color: black; text-decoration: none; }
Dit portret kwam tot stand met de steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek.
