Permacultuur, meer dan boerkozen

Permacultuur is halverwege de jaren ‘70 ontstaan toen Bill Mollison en David Holmgren ideeën ontwikkelden over duurzame landbouwsystemen in Tasmanië. Dit was een reactie op de snelle modernisering van de landbouw met kwalijke gevolgen zoals watervervuiling, erosie, verlies van biodiversiteit en de grote afhankelijkheid van fossiele brandstoffen.

In de volgende jaren werd permacultuur uitgebreid van enkel landbouw naar alle facetten van het menselijke leven. In 1991 was er een grote sprong voorwaarts in de bekendheid van permacultuur toen een Amerikaanse zender een vierdelige reeks uitzond over wereldwijde toepassingen van permacultuur.

Opvolger van Bill Mollison

In 1997 heeft medeoprichter Bill Mollison en het wereldwijde gezicht van permacultuur zich teruggetrokken en als opvolger Geoff Lawton aangeduid. Deze heeft in Australië een onderzoekscentrum opgericht en al vele duizenden geïnteresseerden in permacultuur opgeleid. Geoff Lawton zijn doelstelling is om overal over de wereld educatieve demonstratie-sites op te richten, zodat permacultuur niet enkel in Australië uit de obscuriteit ontsnapt maar over heel de wereld de aandacht krijgt die het verdient.

Holistische benadering

Dat permacultuur niet enkel in de landbouw en de moestuin kan worden toegepast, maakt Geoff duidelijk in een toespraak op een TEDx-conventie in San Francisco. Hij benadrukt dat het verschil tussen permacultuur en de huidige wetenschap de onderlinge connecties zijn tussen verschillende disciplines.

In de huidige wetenschap is iedereen met zijn niche-vakgebied bezig en worden er weinig verbanden gelegd tussen verschillende disciplines. Iedereen werkt naast elkaar. In permacultuur wordt een probleem holistisch benaderd en worden er tussen alle disciplines connecties gemaakt wat soms tot verrassend eenvoudige oplossingen kan leiden.

[youtube http_//www.youtube.com/watch?v=-ccJuwC6Ntw?rel=0]