Pure by Luce, een mix van sport, reizen en duurzaamheid

© Luka Van Royen​

De 24-jarige Loes Vandekerckhove richtte haar eigen kledinglijn op. Een mix van sporten, reizen en duurzaamheid. ‘Poolse en Bulgaarse producenten lachten mij gewoon in mijn gezicht uit toen ik naar een bewijs van goede werkomstandigheden vroeg’, vertelt Loes Vandekerckhove over haar zoektocht naar duurzame mode.

Drie jaar geleden ging Loes op uitwisseling naar Mexico. Ze had bijna haar MBA in International Business Management op zak en droomde over een eigen duurzame kledinglijn. ‘Ik heb altijd al een passie voor duurzame mode gehad. Maar het leek me onmogelijk om als net afgestudeerde zelf iets uit de grond te stampen.’

Na de Internationale studie-ervaring was het even gedaan met dromen. Loes zat nog met te veel vragen om iets te kunnen opstarten. ‘Ik deed een stage van zes maanden bij een groot modebedrijf. Ik merkte heel snel dat zo’n modebedrijf mijn ding niet is.’ Ze vertelde een vriendin over haar idee om een sportkledinglijn te lanceren. Samen begonnen ze aan het start-it programma van KBC.

Na een jaar werkt ze nog niet full-time voor haar eigen bedrijf. De samenwerking met haar vriendin lukte uiteindelijk niet. ‘Het viel op dat het moeilijk is om zowel vriendschappelijk als professioneel samen te werken. Dat hoor ik ook vaak van anderen beginnende zelfstandigen.’

Verdwenen liefde

Van waar je interesse voor duurzame mode?

‘Toen ik voor een marketing vak op school een wetenschappelijk onderzoek moest doen naar mode-industrie verdween mijn liefde voor de modewereld’

Loes Vandekerckhove: Mode interesseert me al heel lang. Toen ik voor een marketingvak op school een wetenschappelijk onderzoek moest doen naar mode-industrie verdween die liefde. Ik zag toen de negatieve impact van de mode-industrie op de mens en onze planeet. Ik veranderde een beetje radicaal.

Ik kocht niets nieuws meer, tenzij het op alle manieren zo verantwoord mogelijk was. Zo begon ik met mijn blog waar ik duurzame producten promootte. Het werd steeds meer een passie dan een hobby.

Vorig jaar in april startte Loes haar crowdfundingactie om haar eerste collectie in productie te kunnen laten gaan. Ze haalde zelfs bijna de helft meer dan het doelbedrag op. In februari lanceerde ze al een tweede collectie. De bedoeling is dat Pure by Luce niet alleen op een duurzame manier gemaakt wordt, maar dat mensen het ontwerp ook mooi vinden.

© Delphine Otte​

Zonder achtergrond

Geen achtergrondkennis in de mode, toch een eigen modebedrijf. Loes leerde verder bouwen op haar economische achtergrond en kreeg gelukkig hulp van derden. ‘Iemand hielp me met het technische aspect. Ik weet wat ik wil qua design, maar het moet nog mogelijk zijn ook. Zo had ik een idee voor een topje dat een ramp bleek te zijn om effectief uit te werken. Ik wist dergelijke zaken niet.’

‘Maar ik leerde ook hoe je een bedrijf start, van financiering tot verkoop. Je moet leren omgaan met mensen op verschillende manieren. Soms is het gewoon belangrijk niet te veel na te denken en te gaan sporten.’

Hoe verloopt het volledige proces van de kleding ontwerpen tot aan de levering in de winkel?

Loes Vandekerckhove: Eerst kies ik een inspiratieland. Daarvoor zoek ik elk jaar een kunstenaar of designer in het desbetreffende land die de prints maakt. Op sociale media zie je ook dat alles heel exotisch en geïnspireerd is op reizen.

Op basis van de prints bepaal ik de modellen. Ik werk ook samen met iemand die de prints inkleurt. De kleuren hangen samen met de beschikbare stoffen. Je zit met een minima van stoffengebruik en als je zelf een stof met een speciale kleur wil printen moet je daar massa’s meters van afnemen. Ik print wel degelijk mijn eigen stoffen, maar met standaardkleuren.

Ik ga dan naar stoffenbeurzen zoals Première Vision in Parijs. Daar zoek ik duurzame stoffen en vraag ik stalen op. Dan ga ik naar mijn fabriek in Barcelos, dichtbij porto, in Portugal. Daar maken we prototypes. Als ik de productie-order laat doorgaan, wordt de stof naar daar gebracht, maken zij alles en wordt het in bulk transport naar België gebracht.

Naïef

Is een erkenning voor eerlijk werk binnen Europa niet overbodig? Je moet toch sowieso voldoen aan de Europese wetgeving op vlak van werkomstandigheden?

Loes Vandekerckhove: In sommige Europese landen wordt hier toch niet altijd aan voldaan, ook al vallen ze ook onder de wetgeving. Ik heb daarom een officiële bevestiging dat mijn fabriek ethisch verantwoord werkt. Maar ze is ook aangesloten bij twee onafhankelijke organisaties die de fabriek doorlichten, ook op onverwachte momenten. Zelf bezoek ik de fabriek meerdere keren per jaar.

‘Ze lachten mij gewoon in mijn gezicht uit en zeiden dat ik duidelijk nog geen ervaring had en dat ik naïef was’

Het was nogal moeilijk een betrouwbare producent voor de confectie te vinden. Ik had eerst contact met producenten onder andere in Bulgarije en Polen. Zij lachten mij gewoon in mijn gezicht uit toen ik vroeg naar een bewijs van goede werkomstandigheden. Ze zeiden dat ik duidelijk nog geen ervaring heb en dat ik naïef ben.

Ik heb geprobeerd zo lokaal mogelijk te werken, maar produceren in België lukt sowieso niet. Dat gaat niet zowel op vlak van verdienste alsook was ik niet tevreden van de kwaliteit. Voor de fotoshoot van mijn eerste collectie gebruikte ik de prototypes uit België. Nadat het model de legging een keer gedragen had, waren er verschillende naden losgekomen. Voor gewone T-shirts en hemden kan je wel nog in België terecht voor productie, maar voor sportkledij is dat veel moeiijker.

Merkte je tijdens je zoektocht dat veel andere bedrijven dat modeketens aan greenwashing doen?

Loes Vandekerckhove: Op de beurzen zie ik wel dat er veel merken inzetten op duurzaamheid, minder chemicaliën en minder waterverspilling. Maar dat is redelijk doorzichtig. Als je de juiste vragen stelt weet je wel of het gaat om greenwashing of niet. Ze geven degelijke documentatie. Bijvoorbeeld econyl, de vezel die ik gebruik, is een gerecycleerde polyamide. Ik heb daar heel veel onderzoek naar gedaan en ik weet dus zeker dat het goed is.

Soms doen grote bedrijven aan greenwashing door een ecologische lijn toe te voegen. Maar ik denk wel dat als je als consument de duurzame lijn koopt de ketens zien dat er interesse voor is. Op deze manier kunnen we hen hopelijk ook mee in het grote verhaal van schone mode trekken.

© Luka Van Royen​

Race tegen fast fashion

Er bestaan heel wat grote spelers binnen de sportkledij, hoe slaag je erin hun ritme te volgen?

Loes Vandekerckhove: Het is nooit mijn doel geweest mee te racen in de modewereld. Ik heb maar één collectie per jaar en blijf dus alles aanbieden. Het is dan ook de bedoeling dat alles combineerbaar blijft met de andere collecties. Ik houd ook geen op kleding, omdat ik vind dat mensen de echte waarde van een stuk moeten kennen.

‘Hopelijk is duurzaamheid op lange termijn niet meer mijn verkoopargument maar wordt het een evidentie dat sportkledij op een ethische en een milieuvriendelijke manier gemaakt wordt’

Er is inderdaad veel concurrentie in merken voor sportkledij. Dat zal enkel nog vergroten. Bedrijven als Nike en Adidas hebben ook doelstellingen op vlak van duurzaamheid. Hopelijk is duurzaamheid op lange termijn niet meer mijn unieke verkoopargument, maar wordt het een evidentie dat sportkledij op een ethische en een milieuvriendelijke manier vervaardigd wordt.

Ik probeer een zo eerlijk en toegankelijk mogelijke prijs te behouden. Dat is een moeilijke balans als kleine zelfstandige. Als die grote bedrijven ook duurzamer worden, kan mijn aankoopprijs voor stoffen als econyl goedkoper worden. Maar dat is een lang proces. Zonder hen gaat verandering op globaal vlak niet lukken. Als zij hun stof niet veranderen, gaat dat voor kleinere merken niet altijd haalbaar blijven.

Welke moeilijkheden heb je ondervonden bij het ontwerpen van je kledinglijn?

Loes Vandekerckhove: Het is soms moeilijk om focus te vinden. Ik wil met een mannenlijn beginnen, maar misschien voeg ik best een zwemlijn voor vrouwen toe of een fietslijn. Soms is het moeilijkste dat ik geen mede-oprichter heb als klankbord. Ik heb wel mentors en mensen waarmee ik goed kan praten maar een co-founder is nog anders. Je ziet dat ook bij andere start-ups. Als die compatibel zijn, help je elkaar naar een hoger niveau.

© Delphine Vandenbossche​

Transparante mode

Hoe ga je te werk om meer ruchtbaarheid te geven aan je merk? Is de beweging voor schone kleren daar je enige doelgroep?

Loes Vandekerckhove: Het is mijn droom niet enkel binnen België te blijven, maar ook stedelijk Europa te bereiken. Om mijn naambekendheid te vergroten, zet ik bewust niet al te vaak in op activisme over duurzaamheid. Met Pure by Luce wil ik enkel op een positieve manier mensen overtuigen van het belang van duurzaamheid. Ik ga nooit van de daken schreewen dat een fast-fashion keten slecht is. Al sta ik absoluut niet achter deze bedrijfsmodellen.

Het is ook zo moeilijk om een bestaand bedrijf helemaal te gaan verduurzamen en dus alle processen helemaal om te gooien. Ik start van het begin met die duurzame processen. Maar ze moeten zich er wel voor inzetten om op termijn duurzaam te werken.

Een belangrijke stap naar verandering in de mode-industrie is volledige transparantie bieden. Ik geef toe dat zoiets niet makkelijk is. Het heeft lang geduurd eer ik de goede fabriek vond en heb anderhalf jaar onderzoek gedaan naar de juiste stoffen. Het voelt wel dubbel om dan alles gewoon vrij te geven, maar dan denk ik gewoon dat ik op de langere termijn toch aan de algemene verandering moet denken. Je moet je gewoon zien te onderscheiden door je stijl en wie je bent als merk.

De nieuwe collectie komt uit in februari 2019 en bevat alweer een kleurrijk inspiratieland. Mannen, zet je schrap, voor want Loes ontwerpt een mannelijke sportlijn.