Academici kennen klimaatimpact maar blijven het vliegtuig nemen

Nieuws

‘We vliegen veel en we zeggen dat we dat niet zouden moeten doen’

Academici kennen klimaatimpact maar blijven het vliegtuig nemen

Academisch personeel is zich goed bewust van de klimaatimpact van vliegreizen. Toch blijven velen nog vaak naar conferenties vliegen. Dat blijkt uit een rondvraag aan een Britse topuniversiteit.

Het gaat om een enquête aan het University College London (UCL) bij 1116 promovendi, professoren en ander academisch personeel, waarvan de analyse onlangs verscheen in het vakblad Global Environmental Change. Deelnemers vulden een vragenlijst in over hun reisgewoonten en gaven aan in hoeverre ze het eens waren met stellingen over het bijwonen van conferenties.

De luchtvaart is verantwoordelijk voor ongeveer 4 procent van de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde. Volgens eerder onderzoek neemt de hoogste 10 procent van de frequente vliegers ongeveer 45 procent van de globale uitstoot van broeikasgassen door vliegreizen voor haar rekening. 

Hypocriet

Veel academici zijn zulke 'frequent flyers'. ‘We vliegen veel en we zeggen dat we dat niet zouden moeten doen’, verklaart Jonas De Vos, hoofdauteur en transportgeograaf aan UCL, in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. ‘We zijn hypocriet.’

Het overgrote deel van de respondenten was het ermee eens dat vliegreizen schadelijk zijn voor het milieu. Toch vloog in 2022 meer dan 35 procent van hen naar ten minste één vergadering. Opvallend: de grootste groep zijn 'onvrijwillige vliegers', wat betekent dat ze, hoewel ze liever met de trein reizen, meestal toch naar conferenties vliegen. 

De auteurs ontdekten ook dat vooral professoren en promovendi de voorkeur geven aan face to face-ontmoetingen en vaak naar internationale bijeenkomsten vliegen. 

Geen kansen missen

Jonas De Vos vermoedt dat onderzoekers vrezen dat ze kansen zullen missen om hun onderzoek te presenteren en te netwerken. ‘Internationale mobiliteit is vaak nog steeds belangrijk voor promotie en voor het krijgen van financiering voor onderzoeksbeurzen’, zegt hij.

Het is duidelijk dat het vlieggedrag van bepaalde groepen academici niet snel zal veranderen. Daarom roepen de auteurs universiteiten - maar ook geldschieters, academische verenigingen en de organisatoren van conferenties - op om grondig na te denken over manieren om vliegen naar conferenties te ontmoedigen.  

In Nature staat ook een voorbeeld van een bijeenkomst van de Radiological Society of North America in 2017, die meer dan 20.000 wetenschappers naar Chicago lokte: goed voor zo’n 40.000 ton CO2-uitstoot door de vluchten.