Afrika moet groeipessimisme afschudden
Mattias Creffier
21 juli 2004
Wanneer het Zwarte continent niet naar Aziatisch voorbeeld de industriële motor laat aanslaan, blijven de VN-Millenniumdoelstellingen tegen 2015 inzake armoede, gezondheid en onderwijs dode letter. Er is nochtans geen reden waarom de Afrikaanse landen het Aziatische voorbeeld niet kunnen volgen. Dat stelt de VN-organisatie voor industriële ontwikkeling, UNIDO, in een dinsdag gepubliceerd rapport.
Afrika ten zuiden van de Sahara is de enige regio op aarde waar de extreme armoede sinds twintig jaar gestaag toeneemt. Terwijl de snel groeiende Aziatische landen in de voorbije twintig jaar enorme bevolkingsgroepen uit de armoede hebben kunnen lichten, stagneert in Afrika de industriële ontwikkeling. Het aandeel van zwart Afrika in de industriële productie daalde van 1 procent in 1980 tot 0,8 procent in 2000. De helft van dat cijfer komt op rekening van Zuid-Afrika.
De regio moet haar pessimisme over de mogelijkheid om te industrialiseren en investeerders aan te trekken van zich afschudden, zo stelt het UNIDO-rapport. Lesotho en Mauritius hebben onlangs getoond hoe het moet met lucratieve textielexporten.
Met de Millenniumdoelstellingen hebben de VN uitsluitend sociale doelstellingen geformuleerd. Maar hoewel onderwijs, voedsel en gezondheidszorg bijdragen tot economische groei, volstaan ze niet om het tij in de strijd tegen armoede te keren, zo vindt de UNIDO. In de meeste landen van zwart Afrika is een groei van vier tot vijf procent per jaar nodig om de armoede tegen 2015 te halveren. Een lager groeipercentage kan enkel volstaan wanneer tegelijk ook maatregelen worden genomen om het inkomen rechtvaardiger te verdelen tussen arm en rijk.
Er is geen standaardformule om de productiviteit opnieuw op te krikken, zo stelt het rapport. Van groot belang zijn evenwel de overdracht van moderne, milieuvriendelijke technologieën en de bijhorende know-how. Verder moeten efficiënte overheidsinstellingen het investeringsklimaat verbeteren.
UNIDO-rapport
http://www.unido.org/doc/5156