Van het Belgische budget voor Ontwikkelingssamenwerking passeert meer dan honderd miljoen euro langs belastingparadijzen. Dat blijkt uit een onderzoek van 11.11.11. De koepel van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging wil dat het Belgisch Investeringsfonds voor Ontwikkelingslanden (BIO) een einde maakt aan die praktijk. MO* ontdekte dat er wel meer vragen rijzen bij de manier waarop BIO overheidsgeld besteedt. Eén heikel punt bij BIO is in ieder geval de verloning van de ceo, Hugo Bosmans.
Bosmans is geen werknemer van BIO maar factureert via zijn managementsvennootschap aan BIO, in het kader van een consultancycontract. Dat de ceo via een managementsvennootschap werkt –het soort constructie dat op de korrel genomen wordt door staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (sp.a)– ontkent hij niet. Volgens een recent revisorenverslag zou dat nochtans onwettig zijn: als zelfstandigen voor één klant werken, is dat eigenlijk schijnzelfstandigheid. Bosmans antwoordt dat hij in de beginjaren van BIO meerdere klanten had, en dat hij zelf vragende partij is om in werknemersstatuut aan de slag te gaan.
Een tweede heet hangijzer is dat Bosmans bovenop zijn gewone verloning zitpenningen krijgt om de Raad van Bestuur én het investeringscomité bij te wonen, in het kader van zijn job als ceo welteverstaan. Bosmans: ‘De Raad van Bestuur heeft mij die zitpenningen destijds toegekend, en ik heb dat niet geweigerd.’
Ten derde is er nog het bedrag dat BIO aan Bosmans uitbetaalt. De geruchtenmolen daarover draait op volle toeren. MO* vernam dat het in 2010 zou gaan om een goede 320.000 euro (daarin inbegrepen: remuneratie, jaarbonus, zitpenningen en leasing van bedrijfswagen), maar kreeg daarover géén bevestiging zwart op wit. Bosmans zelf wenst niet te noemen hoeveel hij precies verdient.
De discussie over het loon van de ceo woedt ook binnen de Raad van Bestuur van BIO. Daarin zetelen vertegenwoordigers van de Belgische staat, de bedrijfswereld en de kringen van ontwikkelingssamenwerking. BIO staat onder toezicht van de ministers van Ontwikkelingssamenwerking Paul Magnette (PS) en minister van Begroting Olivier Chastel (MR). ‘Die regeringsleden’, zo staat in de wet op BIO, ‘kunnen zich verzetten tegen elke beslissing die strijdig is met de wetten, de besluiten, de statuten en het algemeen belang’.
Met de zitpenningen en managementsvennootschap hadden de voorgangers van Magnette en Chastel al lang komaf kunnen maken. Toch duurde het tot december 2011 vooraleer de Raad van Bestuur de situatie aanpakte. Op die zitting besloot zij de samenwerking met Bosmans te beëindigen, en hem nog één jaar uit te betalen.
Een vacature voor een nieuwe ceo is in de maak. Die zou een brutoloon van 150.000 euro krijgen, een bedrag vergelijkbaar met de lonen van andere leidinggevende posities in de Belgische Ontwikkelingssamenwerking. Carl Michiels, de directeur van de Belgische Technische Coöperatie, 600 man onder zich, verdient bruto 123.000 euro per jaar; Peter Moors, baas van de Directie-Generaal Ontwikkelingssamenwerking, met 240 personeelsleden, verdient 130.000 euro bruto.
Bosmans, met 40 man personeel, benadrukt nog dat je die cijfers niet zomaar mag vergelijken met het bedrag dat hij via zijn managementsvennootschap factureert, aangezien op brutolonen ook patronale bijdragen betaald moeten worden, en ook zaken als een groepsverzekering uiteindelijk kunnen leiden tot een hogere loonkost voor het bedrijf.
Bovenstaande tekst is een fragment uit een artikel over BIO dat op 29 februari in MO*magazine verschijnt. Lees de volledige tekst vanaf die dag op www.MO.be.
Op dinsdag 28 februari geeft 11.11.11 een persconferentie over het Belgisch Investeringsfonds voor Ontwikkelingslanden (BIO). De persconferentie gaat door om 10u30 in de Vlasfabriekstraat 11, 1060 Brussel.