China en VS halen Europa snel in op vlak van schone energie
IPS
26 oktober 2016
Schone energiebronnen zijn wereldwijd sterk in opmars, blijkt uit cijfers van het Internationaal Energie Agentschap. Maar Europa verliest terrein en dreigt op de derde plaats te belanden, na China en de VS.
Vorig jaar was in alle opzichten een keerpunt voor schone energie, besluit het meest recente IEA-rapport: voor het eerst waren schone energiebronnen als wind- en zonne-energie goed voor meer dan de helft van alle nieuwe energieproductie. Er kwam in 2015 in totaal van 153 gigawatt aan hernieuwbare bronnen bij – 15 procent meer dan van het jaar daarvoor.
Wind- en zonne-energie blijven de koplopers, met 66 gigawatt aan nieuwe windmolens en 49 gigawatt aan zonnepanelen in 2015. De cijfers zijn duizelingwekkend: wereldwijd werden elke dag een half miljoen zonnepanelen geïnstalleerd, in China alleen al kwamen er elk uur gemiddeld twee windmolens bij.
De IEA stelt dan ook de groeiverwachtingen fors bij en denkt nu dat hernieuwbare energie een marktaandeel van 28 procent zal hebben in 2021. Die groei gaat gepaard met een snelle daling van de kost: het agentschap verwacht dat zonne-energie een kwart en windmolens 15 procent goedkoper worden tegen 2021.
Het Chinese wind molenpark Guazhou is ‘s werelds grootste.
Popolon (CC BY-SA 3.0)
Europa
Maar in Europa is het plaatje minder rooskleurig. Hernieuwbare energiebronnen zullen in de EU met zo’n 23 procent groeien tegen 2021, een heel stuk minder dan de 62 procent in de voorbije zes jaar. De oorzaak is de aanhoudende onzekerheid rond het beleidskader in een aantal belangrijke landen en een zwakke groei van de vraag naar elektriciteit. De gevolgen kunnen hard zijn voor de Europese producenten van bijvoorbeeld windmolens, die ingehaald dreigen te worden door internationale concurrenten.
Volgens Imke Lübbeke, hoofd Klimaat en Energie bij het Wereldnatuurfonds (WWF) moeten Europese leiders dringend werk maken van een beleid dat investeringen in hernieuwbare energiebronnen beloont. ‘Europe heeft snellere, competitieve en beter geïntegreerde energiemarkten nodig om de hernieuwbare technologieën mogelijk te maken die de economie CO2-arm kunnen maken. Als we dat niet doen, riskeren we van de leiderspositie naar de achterhoede te verhuizen op het vlak van schone energie.’