Duurzame Ontwikkelingsdoelen op de helling door COVID-19

Medisch personeel van de Trinity Care Foundation leest een poster over gemeenschapsbereik op ‘Universal Health Coverage Day’ te midden van de Covid-19-pandemie in 2021 op het platteland van Karnataka, India.

Trinity Care Foundation / Flickr (CC BY-NC-ND 2.0)

De Duurzame Ontwikkelingsdoelen of sdg’s werden aangenomen in september 2015 door de lidstaten van de Verenigde Naties. De 17 doelen moeten overheden en organisaties in actie doen schieten om onder andere armoede te beëindigen, honger uit te roeien en ervoor zorgen dat iedereen tegen 2030 toegang heeft tot schone, betaalbare energie.

Het rapport bestempelt verloren onderwijs als een van de ergste gevolgen van de pandemie.

De economische gevolgen van COVID-19 voor de sdg’s waren echter al duidelijk in 2020, toen minstens 255 miljoen voltijdse banen verloren gingen. Dat leidde mee tot een hongercrisis, vooral in het Globale Zuiden, volgens het rapport ‘Ongekend en Onvoltooid: Covid-19 en implicaties voor nationaal en mondiaal beleid’ – gepubliceerd door de denktank International Science Council (ISC).

De analyse werd samengesteld door een panel van twintig experts op gebieden als volksgezondheid, virologie, economie, gedragswetenschap, ethiek en sociologie.

Verloren onderwijs

‘Als samenleving gaan we COVID-19 niet achter ons kunnen laten als we niet begrijpen dat de pandemie een impact heeft op elk aspect van ons leven’, zegt Mathieu Denis, waarnemend ceo en wetenschappelijk directeur bij ISC, en medeauteur van het rapport.

Volgens het rapport was het al slecht gesteld met het behalen van de sdg’s voordat de pandemie toesloeg. Maar sommige effecten van de pandemie zouden tot het einde van de eeuw voelbaar kunnen zijn, waarschuwen de onderzoekers. Het rapport bestempelt verloren onderwijs als een van de ergste gevolgen van de pandemie.

Verstoringen van scholen en universiteiten veroorzaakt door COVID-19-lockdowns kunnen leiden tot een levenslang inkomensverlies voor een hele generatie, waarvan de kosten oplopen tot 17 duizend miljard dollar, waarschuwt het rapport.

Wijdverbreide lockdowns leidden volgens de analyse ook tot een toename van gendergerelateerd geweld, terwijl de moedersterfte is toegenomen als gevolg van overbelasting van gezondheidsfaciliteiten.

Economie in puin

Lage-inkomenslanden zullen ook te maken krijgen met toenemende voedselonzekerheid en geestelijke gezondheid, volgens het rapport. Het benadrukt ook het gebrek aan toegang tot vaccins in Afrika, waar slechts ongeveer 16 procent van de bevolking volledig is gevaccineerd, volgens Africa Centers for Disease Control and Prevention.

Peter Ofware, Kenia landendirecteur van de wereldwijde gezondheids- en mensenrechtenorganisatie HealthRight International, zegt echter dat de gevolgen van covid-19 voor sommige Afrikaanse landen nog erger kunnen zijn dan het rapport voorspelt.

‘De meeste economieën in Sub-Sahara Afrika zijn in puin als gevolg van covid-19, het zal deze landen tientallen jaren kosten om te herstellen, of helemaal niet’, vertelt Ofware.

‘Sectoren die al onder druk stonden, zoals de gezondheidzorg, blijven lijden, omdat middelen elders worden aangewend om te proberen de economieën van deze landen weer op te bouwen. Dat heeft verwoestende gevolgen voor de volksgezondheid, met name bij moeders en kinderen.’

Hij zegt dat een heropleving van de pandemie en terugkeer naar de inperkingsmaatregelen, waaronder lockdowns, onomkeerbare schade kunnen toebrengen aan economieën met lage en middeninkomens.

‘Als gezondheidsbelanghebbenden pleiten we voor wereldwijde vaccingelijkheid en toegang tot betaalbare antiretrovirale middelen als de manier om covid-19 in te dammen’, voegde hij eraan toe.

Nieuw orgaan

Om de ergste gevolgen van de pandemie in de komende vijf jaar te voorkomen, roepen de auteurs van het rapport op tot gecoördineerde langetermijnstrategieën.

‘Als we gaan reageren op een pandemie, kunnen we geen lappendeken van verschillende reacties hebben, sommige goed, andere niet zo goed’, zegt Salim Abdool Karim, ISC-vicevoorzitter en coauteur van het rapport.

‘De VN zou een groep wetenschappers moeten vormen die de VN adviseert en die vaardigheden uit de gezondheids-, arbeids-, landbouw- en onderwijssector samenbrengt om wereldwijd advies te geven over wat we moeten doen, zodat we cohesie hebben.’

Dit artikel verscheen eerder bij IPS-Partner SciDev.Net.