Een nieuwe vloot naar Gaza

Freedom Flotilla had het motto: ‘Wij mensen van de wereld doen wat onze regeringen weigeren te doen’. Ook de missie die nu voorbereid wordt, draagt die slogan. ‘Aangezien de Belgische regering geen standpunt inneemt over de blokkade en geen actie onderneemt, nemen de burgers het heft in handen’, zegt Sami Al-Subaihi, lid van Belgium to Gaza.

Belgium to Gaza

‘De aanval van Israël op het hulpkonvooi in mei wekte bij de internationale gemeenschap verontwaardiging op. Belgium to Gaza verenigt mensen – organisaties, maar ook onafhankelijke individuen – die via een internationale vloot de blokkade in Israël willen opheffen’, zegt Inge Neefs.

Het doel van Belgium to Gaza is om met een eigen boot naar Gaza te varen. Het kostenplaatje daarvan wordt geraamd op 300 000 euro. ‘Het zal moeilijk zijn om dat bedrag bijeen te krijgen’, stelt Griet Deknopper. Samen met Inge Neefs was zij één van de passagier van de Freedom Flotilla. ‘De kans bestaat dat de Belgische delegatie samen zal werken met andere landen zoals Duitsland en Denemarken, maar in de eerste plaats streven we toch naar een eigen boot.’

Welke Belgen zullen meereizen, is nog niet duidelijk. Belgium to Gaza hoopt ook politici en journalisten aan boord te krijgen. ‘We willen zoveel mogelijk passagiers naar Gaza meenemen zodat zij hun verhaal later in België kunnen verspreiden’, zegt Griet Deknopper.

Internationale missie

De organisatoren hopen dat de vloot tussen de negen à vijftien schepen zal bevatten. ‘In mei trokken we naar Gaza met zes boten, nu willen we dat aantal opdrijven zodat het voor Israël moeilijker wordt om ons tegen te houden.’ Aan het woord is Greta Berlin, medeoprichter van Free Gaza en opvarende van één van de twee vissersboten die er in 2008 als eerste in slaagden om Gaza te bereiken.

‘Er is een wereldwijde solidariteit. In Europa beslisten onder andere het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Zweden en Griekenland om een boot te sturen. Maar ook delegaties uit Ierland, Schotland, Zwitserland, Denemarken en Nederland zullen meewerken. De Verenigde Staten, Canada, Koeweit en Algerije sluiten het voorlopige rijtje af’, aldus Berlin.

Niet alleen Westerse en Arabische landen tonen interesse. Zo zijn er momenteel onderhandelingen met India, Maleisië en Venezuela. ‘In principe is het de bedoeling dat we in één grote groep kunnen uitvaren, daarvoor stellen we het vertrek desnoods met een paar weken uit. Als echter blijkt dat de vertraging te groot wordt, dan splitsen we de vloot gewoon op. De eerste schepen vertrekken dan eind 2010 en een tweede deel volgt volgend jaar’, vertelt Berlin.

Sensibilisering

Van waar de boten zullen uitvaren en welke route gevolgd zal worden, kunnen de organisatoren nog niet meedelen. Vast staat dat ze via internationale wateren en zonder enige vorm van geweld naar Gaza zullen varen. ‘Wij hebben het recht om dat te doen’, aldus Berlin.

Naast passagiersboten zal de vloot ook uit cargoschepen bestaan. Die bevatten dan goederen zoals bouwmaterialen en geneesmiddelen die voor de Palestijnen niet of weinig toegankelijk zijn. ‘In de eerste plaats vinden we het belangrijk om zoveel mogelijk passagiers mee te nemen. Secundair zijn de goederen want de Palestijnen zijn zeker in staat om voor zichzelf te zorgen. Het probleem is echter dat zij momenteel niet zelf kunnen importeren of exporteren en het is die toestand die wij willen aanklagen’, zegt Greta Berlin.

Net als Berlin was dr. William Dienst, een Amerikaanse spoedarts, één van de opvarenden van de vissersboten die in 2008 in Gaza aanmeerden. Hij betreurt dat weinig Amerikanen zich betrokken voelen met het probleem. ‘De pro-Israël lobby is sterk aanwezig in de Verenigde Staten. Dit maakt dat vele kranten een gecensureerde berichtgeving geven over het Palestijns conflict. Gelukkig zijn er bepaalde studentenbewegingen en organisaties zoals Free Gaza Movement die hun stem laten gelden.’

Of dr. Dienst ook zal meegaan met deze vloot? ‘Als het mogelijk is, graag! Al moet ik dat dan eerst nog eens overleggen met mijn vrouw.’