Europese hulp aan arme landen bijna gehalveerd
Greta Hopkins
31 mei 2002
De Europese Unie stuurde in 2000 nog amper 39
procent van haar ontwikkelingshulp naar lageinkomenslanden, tegen 70 procent
in 1990. Dat blijkt uit een dinsdag gepubliceerde studie van BOND, een
netwerk van meer dan 240 Britse niet-gouvernementele organisaties. De
gegevens in het rapport 'Tackling Poverty: a proposal for European Union aid
reform' worden tegengesproken door Poul Nielson, the EU-commissaris voor
Ontwikkeling en Humanitaire Hulp. Die verklaarde donderdag dat de Europese
hulp aan de armste landen niet is afgenomen. Hij kondigde aan dat de
commissie concreet zou aangeven waar het BOND-rapport in de fout is gegaan.
Volgens de studie van BOND is de centrale doelstelling van het Europese
ontwikkelingsbeleid armoedebestrijding, maar wordt die doelstelling steeds
meer overschaduwd door andere belangen als handel, landbouw, buitenlands
beleid en veiligheid. Dat verklaart de stijgende hulp aan de
middeninkomenslanden rond de Middellandse Zee en in Oost-Europa. Die steun
kan volgens BOND niet beschouwd worden als ontwikkelingshulp die op
armoedebestrijding gericht is.
De conclusies van het BOND-rapport worden gedeeld door ngo’s uit Oostenrijk,
Frankrijk, Duitsland, Ierland, Italië, Portugal, Spanje en Finland. Die
willen een campagne opstarten om ontwikkelingssamenwerking als een
eigenstandig beleidsterrein binnen de EU te behouden. Javier Solana,
verantwoordelijk voor de coördinatie van het Europees Buitenlands en
Veiligheidsbeleid, heeft voorgesteld het aantal Europese ministerraden terug
te brengen van 16 tot 10; Ontwikkelingssamenwerking zou daardoor een
onderdeel van Buitenlandse Zaken worden. De Europese ngo’s eisen ook dat de
Unie in de toekomst weer 70 procent van haar ontwikkelingshulp naar de arme
landen kanaliseert. 35 procent van alle hulp zou moeten naar sociale
domeinen moeten gaan - vooral onderwijs en gezondheidszorg. De 15 Europese
ontwikkelingsminsters stemden daar donderdag mee in. De Ontwikkelingsraad
keurde een resolutie goed waarin de donors worden opgeroepen het volume van
hun financiële steun aan de gezondheidssector beduidend op te trekken, in
het bijzonder in de arme landen.